Υπήρχε μία κατηγορία επιτραπέζιων όταν ήμασταν πιτστιρικάδες που έχει γράψει στην καρδιά μου λες και είναι παλιά καψούρα. Και Subbuteo παίξαμε και Hotel και Monopoly και χίλια άλλα δύο. Όμως το σκάλωμα που φάγαμε στα χρόνια του δημοτικού δε συγκρίνεται με ό,τι μας χάρισαν τα παιχνίδια που σε έκαναν να μπαίνεις στο πετσί του Κόναν του Βάρβαρου. Ή να ψάχνεις στο σμαράγδι στον Θησαυρό του Ναού.
Όντως η αλάνα είναι το μέρος που αντρώθηκαν γενιές και γενιές μικρών τσακαλιών ,όμως ενάντια σε όλες τις επιταγές της κοινωνίας κάποιοι από εμάς επιλέγαμε φανατικά τα παιδικά μας δωμάτια. Και ρίχναμε ζάρια μέχρι να μην έχει μείνει ούτε ένα εγκεφαλικό κύτταρο ζωντανό.
Σίγουρα θυμάσαι φίλε μερικά από αυτά. Αν όχι, να είσαι σίγουρος πως έχεις χάσει τρομερές παιδικές αναμνήσεις. Δες τα στο παρακάτω άλμπουμ:
