Είσαι στη δουλειά. Και ναι δεν περνάς πάντοτε καλά. Δεν είναι διακοπές θα μου πεις, δουλειά είναι. Δεν πειράζει έτσι είναι η ζωή, δεν είναι πάντα καλή μαζί σου. Είσαι κολλημένος στο ίντερνετ πολλές ώρες τη μέρα και δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις ούτε έξω από το παράθυρο. Κανένα πρόβλημα φίλε! Άλλωστε το διαδίκτυο είναι πιο γλυκό από τον έξω κόσμο, είναι το δικό μου αγαπημένο σύμπαν.
Και στη δουλειά, και στο σπίτι, και στο μέρος που πηγαίνει ο βασιλιάς μόνος του. Θέλω να είμαι συνδεδεμένος μόνιμα. Παντού και πάντοτε.
Πιστεύεις ότι είμαι κολλημένος με την «μπάλα»; Ότι έχω εθιστεί; Ότι δε μπορώ να ξεκολλήσω; Ναι. Είμαι. Το ξέρω. Δεν με πειράζει.
Άλλο πράγμα με πειράζει σήμερα. Με δυσκολεύει το γεγονός πως δεν λειτουργούν (όπως θα έπρεπε) τα Google Images. Ότι ενώ ψάχνω μανιωδώς υλικό για τα άρθρα αυτά δεν κάνουν expand όταν κάνεις mouse over. Δεν ανοίγουν με αριστερό κλικ. Πρέπει να μπεις στη διαδικασία να ανοίξεις καινούργιο tab. Καινούργιο tab το καταλαβαίνεις; Τρελαίνομαι εδώ μέσα!
Άκου το ίντερνετ μου το θέλω να δουλεύει ρολόι, δε μπορώ αλλιώς. Δεν έχω την ψυχραιμία να το διαχειριστώ. Ακούς αγαπητή Google γαμώ το φελέκι μου; Τι πάθανε σήμερα τα Images σου, κωλοτρυπίδια γίνανε από τα ποτά; Λαγκάρουν σαν τρελά! Πρώτα μας εθίζεις και μετά μας βάζεις περιορισμούς και προβλήματα στο προϊόν; Όχι κουκλίτσα μου δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Είμαστε πολλοί εκεί έξω. Βλέπουμε ότι σήμερα μας τα έχεις μπουρδουκλώσει. Μιλάμε μεταξύ μας. Θα σε ψάξουμε. Θα σε βρούμε. Και θα σε σκοτώσουμε σαν σκυλί (αν δεν λύσεις το πρόβλημα άμεσα).
Την ώρα που γράφω αυτές εδώ τις καταραμένες γραμμές απελπισίας, κάνω αγωνιώδη search για να βρω και άλλους πιστούς στον αγώνα ενάντια στο λαγκάρισμα των google images. Αλλά το ξέρω μέσα μου βαθιά, εγώ πρέπει να είμαι μπροστάρης, προφήτης ενάντια σε όλους όσους κουρέλια κάνουν τα όνειρά μας.
Γιατί τι κάνεις όταν κάτι κολλάει σε έναν υπολογιστή; Προφανώς τον πυροβολείς. Όταν όμως δε φταίει αυτός και φταίει η Google τι κάνεις; Ε, τότε τι γίνεται;
Θα σου πω εγώ τι γίνεται: χαμούλης γίνεται!
Έχω ανέβει πάνω στα γραφεία και ουρλιάζω ενώ οι συνάδελφοι και προϊστάμενοι με συγκρατούνε. «Όχι! Μπάμπη μην τους κάνεις κακό» λένε καθώς προσπαθούν να με συγκρατήσουνε. Αλλά δεν ξέρουν καλά. Εγώ δεν είμαι πια ο Μπάμπης. Ένας τρελός από την χώρα των τρελών είμαι.
Ετοιμάζω να πηδήξω έξω από την τζαμαρία. Με φαντάζομαι να τρέχω ξεβράκωτος στην Εθνική, με ένα αλυσοπρίονο στα χέρια, αποφασισμένος να φτάσω μέχρι τα γραφεία της Google. Δε θα με σταματήσει κανείς. Θέλω το google images να λειτουργεί κανονικά. Με κάθε κόστος.
Ακους; Με ακους; Άκουσε με Google πριν γίνει κάνα κακό.
