Στο άκουσμα της είδησης για τη μεταγραφή του Καναδού Κάιλ Γουίλτζερ στον Ολυμπιακό, οι μικρότεροι σε ηλικία θα ανακουφίστηκαν που η ομάδα βρήκε σχετικά γρήγορα τον (προσωρινό) αντικαταστάτη του Κιμ Τίλι στη θέση 4. Οι μεγαλύτεροι, είναι πιο πιθανό να έξυσαν για λίγο την κούτρα τους και να ψέλισσαν κάτι σε στυλ: «Γουίλτζερ... Γουίλτζερ... Βρε λες να έχει καμιά σχέση με τον γίγαντα της ένδοξης εποχής του Άρη;»
Η απάντηση που πήραν ήταν προφανώς καταφατική, καθώς το νέο απόκτημα της ομάδας του Πειραιά είναι το βλαστάρι του Γκρεγκ Γουίλτζερ ο οποίος αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα την περίοδο 1987-1989 και έκανε τους δικούς του παπάδες ως σέντερ, έχοντας στο παρεάκι του κάποιους Γκάληδες, Γιαννάκηδες, Σουμποτίτσηδες...
Στο άκουσμα του ονόματος, το μυαλό άρχισε να παίρνει ρετρό στροφές και να επιστρέφει στα χρόνια της μετα-1987 μπασκετικής Ελλάδας, εκείνης που δειλά-δειλά άρχισε να φέρνει στα μέρη μας παίκτες από το Αμέρικα (και όχι μόνο), εκείνης που σταδιακά άρχισε να σηκώνει κεφάλι δημιουργώντας ένα φουλ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπου ακόμη και οι θεωρητικά μικρομεσαίες ομάδες έβγαζαν το λάδι στους τότε κυρίαρχους της Α1. Λογική συνέπεια και συνέχεια, το μπάσιμο στην ελίτ της μπασκετικής Ευρώπης, με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό να εκμεταλλεύονται από το '96 κι έπειτα το «μπάζωμα» των προηγούμενων χρόνων.
Για τους ποδοσφαιρικούς, έχουμε ετοιμάσει αντίστοιχο κουιζάκι με τους παίχτες των Αιωνίων που πασχίζεις να θυμηθείς τα πρόσωπά τους.
Με αφορμή το δίπολο Γουίλτζερ, λοιπόν, επαναφέρουμε στο προσκήνιο εκείνη την περίοδο και θυμόμαστε διάφορους ξένους που άφησαν τη σφραγίδα τους στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Μπέσα τώρα, όμως. Τους θυμόμαστε;
