Το Netflix πλέον μπορεί να σχηματίζει, όχι μόνο το γούστο μας στις εικόνες, αλλά και το γούστο μας στην μουσική. Είναι αυτό κάτι που το θέλουμε άραγε; Μπορείς άνετα να τo καταλάβεις αυτό βλέποντας μία πρόσφατη επιτυχία του Netflix όπως είναι το Stranger Things. Εκεί ένα παλιό τραγούδι των κάπως παραγκωνισμένων Metallica έκανε πάλι επιτυχία και ανέβηκε στο Billboard. Μάλιστα πήγε πολύ πιο ψηλά απ’ ότι όταν είχε κυκλοφορήσει το 1986. Ο λόγος φυσικά για το άλμπουμ Master Of Puppets.
To παρασκήνιο πίσω από το Master of Puppets των Metallica στο Stranger Things
Επίσης σημαντικό ρόλο παίζουν και η συνεργασία του Netflix με άλλα social media, όπως είναι το TikTok. Εκεί οι χρήστες είναι σε θέση να «παίξουν» στα βίντεο τους τραγούδια από την σειρά Wednesday. Πλέον έχει αλλάξει πολύ ο τρόπος που ακούμε μουσική, είναι φανερό. Δεν γίνεται να μην μας κάνει εντύπωση όταν βλέπουμε ένα παλιό punk κομμάτι που δεν το ήξερε κανείς μέχρι σήμερα να γίνεται πάλι viral λόγω μιας χορευτικής σκηνή στο Wednesday. Είναι τρομακτικό; Εμάς λίγο μας τρομάζει. Γιατί; Γιατί συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλη δύναμη έχει το Netflix και η στυλιζαρισμένη του στρατηγική.
Ξανά πίσω στο Stranger Things, βλέπουμε άλλο ένα παλιό κομμάτι από το ’80 να κάνει πάλι άνοδο στα charts λόγω μίας σκηνής από τη σειρά. Το Running Up That Hill της Kate Bush δεν νομίζω να το γνώριζε κάποιος έφηβος πριν από τη σειρά. Τώρα όλος ο κόσμος το τραγουδάει και πάλι. Εντάξει από τη μια καλό είναι όλο αυτό για τους καλλιτέχνες, από την άλλη όμως είναι αυτός ο σωστός τρόπος να μαθαίνει κάποιος μουσική ιστορία; Δεν είναι λίγο φτηνό όλο αυτό; Μοιάζει σαν να είναι διαφήμιση, κάτι που όπως όλοι γνωρίζουμε, μπορεί πολύ εύκολα να καταστρέψει ένα μουσικό κομμάτι. Σκέψου τώρα να ακούς το Running Up That Hill, εσύ που είσαι πορωμένος με την Kate Bush από παλιά, και ξαφνικά τώρα να σου έρχεται αμέσως στο μυαλό το Stranger Things. Είναι μία περίεργη κατάσταση.
Δεν πρέπει να παίρνουμε όλο αυτό το ζήτημα ελαφρά τη καρδία. Είναι ένα ζήτημα αρκετά σημαντικό για το μέλλον της μουσικής αλλά και της ίδιας της μουσικής αξιοπρέπειας. Καλά τα χρήματα, καλή η προώθηση και η αναγνωρισημότητα, καλά και τα views αλλά όμως προέχει το μουσικό integrity του κάθε καλλιτέχνη. Ο μουσικός δεν φτιάχνει μελωδίες για διαφημίσεις για ξυριστικές μηχανές ή έστω για ποπ σκηνές οι οποίες πιθανόν να ξεχαστούν πολύ γρήγορα (και τέλος πάντων αντιπροσωπεύουν κάτι πολύ συγκεκριμένο μέσα στο σενάριο), φτιάχνει μουσική για να ανεβάσει λίγο πιο πάνω τις ψυχές των ακροατών μέσω του ταλέντου του.
Έτσι την επόμενη φορά που θα ακούσεις ένα ωραίο μουσικό κομμάτι πίσω από κάποια καλοστημένη εικόνα του Netflix πρέπει να προβληματιστείς λίγο παραπάνω και να μην ενδώσεις στον πειρασμό μερικών εύκολων και άκρως εφήμερων συμπερασμάτων. Η μουσική είναι ανώτερη τέχνη και όχι συνοδευτικό «χαλί» media προϊόντων ευρείας κατανάλωσης.
