Σαν σήμερα έκανε την πρεμιέρα της στους κινηματογράφους μία από τις πιο εμβληματικές ταινίες του Martin Scorsese: «Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης». Πραγματικό το στόρι, μοναδικοί οι χαρακτήρες, κορυφαία η ταινία. Θέλοντας και μη, όλοι διαλέξαμε την δική μας πλευρά. Το ερώτημα, κάπου εκεί ανάμεσα σε ποπ κορν και ζελεδάκια, ήτανε σαφές: Natives του Daniel Day Lewis ή Dead Rabbits των Liam Neeson και Leonardo DiCaprio;
Δύο συντάκτες του Ratpack, μέγιστοι λάτρεις της ταινίας, αποφάσισαν να ξεκαθαρίσουν μία και καλή, ποια ήταν η καλύτερη συμμορία της ταινίας. Για να γραφτεί το παρακάτω, ακούστηκαν πολλά «κοσμητικά επίθετα», έπεσαν μπόλικες απειλές και λίγο-πολύ έγινε του Five-Points το κάγκελο.
Ο Χρήστος Κάβουρας ακονίζει τον μπαλτά μαζί με τους Natives
We are natives and this is our land. Απλά δεν παίζεις μαζί μας και κυρίως με τον «Χασάπη». Ο William Cutting ήταν ένας τύπος πραγματική μαφία πολύ πριν τη γέννηση της cosa nostra. Κανένας Capone, Κανένας Luciano. Γατάκια, τα παιδιά, γατάκι ο Liam Neeson, και κυρίως γατάκι και ο Χρήστου μπροστά στον «Bill The Butcher». Αν ήθελες να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο καλό θα ήταν να έστηνες το καλύβι σου μακριά από τη Νέα Υόρκη. Αν ήσουν ντόπιος και Προτεστάντης, καλώς. Αν η μοίρα σε είχε κάνει Ιρλανδό και Καθολικό -a.k.a. «Dead Rabbit»- κινδύνευες να βρεθείς κρεμασμένος στο FivePoints. Δεν γλίτωνες, δεν έμπλεκες. Θυμάσαι τι απέγινε ο Walter «Monk» McGinn; Ναι αυτός που κατέβηκε αντίπαλός του για δήμαρχος. Σου λέω, με τον Bill δεν παίζεις.
Το μίσος του για τους θρησκευτικούς του αντιπάλους ήταν τέτοιο που μπροστά του το ποδοσφαιρικό ντέρμπι ανάμεσα σε Celtic (Καθολικοί) και Rangers (Προτεστάντες), φαντάζει χριστουγεννιάτικο all star game. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, όμως, μπορεί ο Bill να ήταν αγροίκος, σφαγέας και Νεάντερνταλ, ωστόσο ήξερε πολύ καλά πώς να κρατά τις ισορροπίες. Μη ξεχνάς πως οι νέοι του υπαρχηγοί ήταν πρώην «Dead Rabbits», εφαρμόζοντας στον πιο αποδοτικό βαθμο το «keep your friends close, but your enemies closer». Ο Μπιλάρας ήταν, είναι και θα είναι ο άρχοντας του Five Points. Και αν δεν άρχιζε τους βομβαρδισμούς στο τέλος, ο Lincoln θα είχε πάρει και τη δεύτερη μάχη. Ακούς Κωστάκη;
Bonus: Πέραν των θρησκευτικών του πιστεύω, της αγριάδας και της τρέλας, ο «Bill The Butcher» είναι ο άρχοντας της ταινίας για έναν ακόμη λόγο: Είναι ο μόνος μαζί με τον Darth Maul από το Star Wars: Phantom Menace που έχουν «φάει» τον Liam Neeson. End of story.
Ο Κώστας Χρήστου κάνει τον σταυρό του και τραβάει μαχαίρι με τους Dead Rabbits
Natives. Δηλαδή «ντόπιοι». Σωστά; Οι μόνοι ντόπιοι, κακόμοιρε Χρηστάκη δούλε του Bill the Butcher, που υπήρξαν στην Αμερική είναι Ινδιάνοι. Οπότε, με συνοπτικές διαδικασίες, η συμμορία του μπαρμπά-Cutting χάνει την ταυτότητα της. Ας το δούμε όμως και λίγο πιο εξεταστικά το θέμα. Στην ουσία, ο Bill και η παρέα του, ήταν ένα μάτσο εθνικιστές. «Είμαστε μόνο εμείς και όλοι οι υπόλοιποι είστε σκάρτοι». Σιγά ρε μάγκες, σιγά.
Ιστορικά, οι Ιρλανδοί έχυσαν περισσότερο αίμα για την Αμερική από οποιονδήποτε άλλο λαό. Το 1862, η χρονιά δηλαδή όπου κάνει ο DiCaprio την εμφάνιση του στη ταινία, ήταν η δεύτερη χρονιά του Εμφυλίου Πολέμου. Μαντέψτε παιδιά, ποιοι ήταν αυτοί που έφευγαν προς στρατολόγηση με το που πατούσαν το πόδι τους στην Αμερική: οι Ιρλανδοί μετανάστες. Ω ναι. Έσκαγαν μύτη στο λιμάνι και επειδή δεν είχαν να φάνε ή άλλο τρόπο να βγάλουν χρήματα, πήγαιναν φαντάροι στο στράτευμα και πολεμούσαν με τους Νότιους στην πρώτη γραμμή. Οι πραγματικοί Dead Rabbits όχι μόνο «λαγοί» δεν ήταν, αλλά υπήρξαν μία από τις πιο ζόρικες συμμορίες που γνώρισε το Five Points. Το όνομα τους προέρχεται στην ουσία από τα ιρλανδικά gaelic, όπου το ráibéad σημαίνει τρομερός στην όψη. Με το «Dead» να αποκτά την slang έννοια του «πολύ», έχει μία σύνθεση που σημαίνει «Πολύ Τρομεροί Τύποι». Αυτό το θυμάστε;
Ακόμη και αν θέλετε να προσποιηθούμε πως ο DiCaprio πέρασε και δεν άγγιξε, να θυμήσουμε πως ο Priest Vallon, ο Liam Neeson της καρδιάς μας δηλαδή, ήταν ο μόνος άνθρωπος που φοβόταν και συνάμα σεβόταν ο Bill Cutting. Και ο Liam πάντα επιστρέφει. Θα σε ψάξει Χρηστάκη. Θα σε βρει. Και θα σε σκοτώσει.
Σας γλεντάμε λοιπόν από χιλιόμετρα. Και το Five Points πήραμε, και τους προδότες σκοτώσαμε και τον Bill the Cutting στείλαμε αδιάβαστο. Είχαμε πρόγραμμα.
