Tο ψωμί μπαγιάτικο στην καλύτερη περίπτωση και γεμάτο σκουλήκια στη χειρότερη. Λιγοστό νερό και άνθρωποι που βήχουν οι ξεψυχούν σε διάφορα σημεία του πλοίου, όχι απαραίτητα επειδή λαβώθηκαν σε μία μάχη, αλλά επειδή δεν άντεξαν τις κακουχίες της θάλασσας. Ποντίκια που μασουλάνε ανθρώπινα κομμένα μέλη που βρίσκονται μέσα σε ξύλινους κουβάδες μετά από ακρωτηριασμούς και ναύτες που σφουγγαρίζουν το πάτωμα ρίχνοντας θειάφι. Δεν είναι ταινία του Hollywood, είναι το Ναυτικό του 18ου αιώνα.
Δεν είναι περίεργο που υπήρχαν λίγοι εθελοντές. Τα περισσότερα μέλη του πληρώματος –που μπορεί να μην ξαναδούν τις οικογένειές τους για χρόνια – είχαν τεθεί σε υπηρεσία. Η κυβέρνηση, που βρισκόταν σε πόλεμο με τη Γαλλία του Ναπολέοντα από το 1793 έως το 1815, διεκδίκησε ένα μόνιμο δικαίωμα να αρπάξει άνδρες με εμπειρία στη ναυτιλία για το Ναυτικό, μια πρακτική που είναι επίσημα γνωστή ως impressment. Παρόλα αυτά, ακόμα και νωρίτερα, υπήρξαν άντρες και παιδιά όλων των ηλικιών που θέλησαν να υπηρετήσουν. Ένα από αυτά τα παιδιά, ήταν και ένα αδύναμο και αρρωστιάρικο αγόρι που οι ναύτες πίστευαν ότι δεν θα βγάλει ούτε την πρώτη εβδομάδα. Ό Οράτιος Νέλσον ήταν μόλις 12 ετών όταν κατατάχτηκε, ο έκτος από έντεκα παιδιά και έμελλε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους του Βασιλικού Ναυτικού της Μεγάλης Βρετανίας.
Αφού κατατάχθηκε, διορίστηκε μεσάρχης και άρχισε να ακολουθεί εκπαίδευση αξιωματικού αξιωματικούς στο HMS Raisonable - ένα πλοίο με 64 πυροβόλα όπλα που αργότερα θα έπαιρναν οι Γάλλοι. Ο Νέλσον ήταν μόλις 14 ετών όταν γνώρισε τη ναυσιπλοΐα στις Δυτικές Ινδίες, στο Βορειοδυτικό Πέρασμα και στη Βόρεια Θάλασσα. Το 1779 έγινε διοικητής σε ηλικία 20 ετών με βαθμό υποπλοιάρχου, η πρώτη του διοίκηση ήταν στη φρεγάτα HMS Hinchingbroke, όπου ωστόσο ήταν ο καπετάνιος της. Από το 1793 μέχρι το θάνατό του στο Τραφάλγκαρ το 1805, οδήγησε μια μακρά σειρά μαχών αλλά όχι χωρίς προσωπικό κόστος. Τυφλώθηκε στο δεξί του μάτι στην Κορσική το 1794 και έχασε το δεξί του χέρι στη Σάντα Κρουζ της Τενερίφης τρία χρόνια αργότερα. Μια από τις πιο εκπληκτικές του νίκες ήρθε το 1798 όταν, έχοντας την διοίκηση 14 πλοίων, ο Νέλσον κατέστρεψε έναν γαλλικό στόλο 17 φρεγατών στη μάχη του κόλπου του Αμπουκίρ, κοντά στις εκβολές του Νείλου.
Οι ιστορικοί λένε ότι η συντριπτική νίκη προέκυψε από όλα τα βασικά στοιχεία του Νελσονιακού συστήματος: προσωπικό θάρρος, στρατηγική ιδιοφυΐα και το μοίρασμα των καινοτόμων τακτικών του Nelson με τους καπετάνιους του. Το band of brothers όπως τους αποκαλούσε και θα γινόταν αργότερα γνωστό και στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μια ορολογία που εισήγαγε πρώτος ο ναύαρχος Νέλσον. Τρία χρόνια αργότερα ο Νέλσον ήταν μόνο δεύτερος στην διοίκηση ενός στόλου που στάλθηκε εναντίον της Δανίας, όταν συνέβη το περίφημο περιστατικό που οι ναυτικοί της εποχής ονόμασαν blind eye. Διατάχθηκε να υποχωρήσει αλλά γύρισε και είπε σε έναν από τους καπετάνιους του «Ξέρεις Φόλεϊ, έχω μόνο ένα μάτι και μάλλον δεν είδα καλά το σινιάλο». Αποφάσισε να επιτεθεί και κέρδισε την μάχη προς έκπληξη της Αυλής. Γι΄αυτό το περιστατικό, του έδωσαν την αντιναυαρχία.
Η τελευταία και πιο διάσημη νίκη του ήρθε στις 20 Οκτωβρίου 1805, όταν ο γαλλικός και ο ισπανικός στόλος αποβιβάστηκαν στα ανοιχτά της νότιας ακτής της Ισπανίας όπου έλαβε χώρα η Μάχη του Τραφάλγκαρ. Ο Ναπολέων είχε βάλει στόχο να συντρίψει το Βρετανικό Ναυτικό για να μπορέσει να εισβάλει στη χώρα. Ο γαλλο-ισπανικός στόλος αποτελούνταν από 33 πλοία που μετέφεραν 2.600 κανόνι και 30.000 άνδρες. Ο Νέλσον είχε 27 πλοία με 2.150 όπλα και 17.000 άνδρες. Πριν ξεκινήσουν οι εχθροπραξίες, ο Νέλσον έστειλε το διάσημο σήμα του στον στόλο: «Η Αγγλία περιμένει ότι κάθε άνθρωπος θα κάνει το καθήκον του».
Έκαναν περισσότερα από αυτό. Είκοσι δύο πλοία του Γάλλο-Ισπανικού στόλου των 33 ανδρών καταστράφηκαν, ενώ οι Βρετανοί δεν έχασαν κανένα. Και η Μάχη του Τραφάλγκαρ συνέτριψε τις ελπίδες του Ναπολέοντα να εδραιώσει τη ναυτική υπεροχή έναντι της Μεγάλης Βρετανίας. Οι Γάλλοι όμως είχαν εντολές να τον βγάλουν πάση θυσία από τη μέση. Πυροβολήθηκε από έναν Γάλλο ελεύθερο σκοπευτή καθώς περπατούσε στο κατάστρωμα του πλοίου του, Victory. Πληγωμένος στο αμπάρι, πέθανε τρεις ώρες αργότερα. Ήταν 47 χρονών. Οι δρόμοι του Λονδίνου ήταν γεμάτοι από κόσμο που έκλαιγε. Κηρύχτηκε εθνικό πένθος και ο ναύαρχος κηδεύτηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου. Στην πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου βρίσκεται το μνημείο της χώρας, η στήλη του Νέλσον, ύψους 51,8 μέτρων και ανεγέρθηκε το 1840. Ο ποιητής Λόρδος Βύρωνας, αναφέρθηκε σε αυτόν ως «Ο Θεός του Πολέμου της Βρετανίας».
Αν και τεράστιος σε ανάστημα ως εθνικός ήρωας, ο Νέλσον ήταν ένας μικρόσωμος άνδρας, με ύψος μόλις 1,62 μέτρα και ελαφριά σωματική διάπλαση. Παραδόξως, υπέφερε από θαλάσσια ασθένεια σε όλη του τη ζωή, είχε αδύναμο σώμα και ήταν συχνά άρρωστος με κρίσεις ελονοσίας και δυσεντερίας.
Όμως ακόμα και όταν έπεσε κέρδισε.
