Έλα, πες την αλήθεια. Άλλο ένα καλοκαίρι που όλοι από το γραφείο θα πάνε Κυκλάδες και είναι ακόμα πιο αυξημένες οι πιθανότητες να συναντήσεις σε κάποιο σοκάκι ακόμα και εκείνο τον αχων… εχμ, τον συνάδελφο που δεν είστε ακριβώς και B.W.B (Best Work Buddies).
Γι’ αυτό και φέτος, είπες να ρίξεις ψήφο εμπιστοσύνης στα Δωδεκάνησο -και συγκεκριμένα στη Ρόδο. Ιππότης εσύ, κατά γενική ομολογία (δύο ατόμων), νησί των Ιπποτών αυτό, πού αλλού θα μπορούσες να πας;
Άσε που έχεις περιέργεια να δεις την Παλιά Πόλη του νησιού. Είναι, πράγματι, τόσο εντυπωσιακή που μιλάνε όλοι για αυτή με τα καλύτερα λόγια; Αν σε μεταφέρει, πάντως, στον Μεσαίωνα, ε τότε δεν θα έχεις παρά να συμφωνήσεις μαζί τους.
Όπως και να ‘χει, πέρα από τις βουτιές στις παραλίες, ανυπομονείς και για τις βουτιές στο… φαγητό. Βλέπεις, έχεις διαβάσει πως η κουζίνα της Ρόδου σού κάνει μάγια με τα γκουρμέ πιάτα της. Ή και τα πιο απλά, δεν έχεις κανένα πρόβλημα, αρκεί να είναι θαλασσινά. Ήδη ονειρεύεσαι να τρως λαχταριστά μύδια που αχνίζουν και θες να τα ρουφήξεις όσο δεν πάει, μέχρι τελευταίας σταγόνας. Και πού ξέρεις; Μπορεί να βρεις ευκαιρία να τα μοιραστείς με κάποια άλλη παρουσία που λατρεύει… τα μύδια, όσο και εσύ. Άλλωστε, sharing is caring λένε και η ζωή είναι πολύ μικρή για να είσαι μοναχοφάης. Οπότε, άμα βρεις την ευκαιρία, μοιράσου τα μύδια σου μαζί της και, αν η θερμοκρασία ανέβει, μην φοβάσαι. Λίγο το καλοκαίρι, λίγο αυτά τα θαλασσινά που ανοίγουν την όρεξη, δεν θέλει και πολύ για να μεταφερθείς από ένα εστιατόριο σε ένα κρεβάτι να μετράτε τα μύδια που φάγατε. Και όχι μόνο. Αν αυτό δεν είναι παράδεισος, τότε τι είναι;
Γι’ αυτό, καλού κακού (δηλαδή, μόνο καλού), μην ξεχάσεις να πάρεις και τον πιστό σου, ευαίσθητο φίλο μαζί. Περιμένουμε να μας πεις πώς ήταν η καλοκαιρινή στάση της Ρόδου.
Όπως και να ‘χει, πέρα από τις βουτιές στις παραλίες, ανυπομονείς και για τις βουτιές στο… φαγητό. Βλέπεις, έχεις διαβάσει πως η κουζίνα της Ρόδου σού κάνει μάγια με τα γκουρμέ πιάτα της. Ή και τα πιο απλά, δεν έχεις κανένα πρόβλημα, αρκεί να είναι θαλασσινά. Ήδη ονειρεύεσαι να τρως λαχταριστά μύδια που αχνίζουν και θες να τα ρουφήξεις όσο δεν πάει, μέχρι τελευταίας σταγόνας. Και πού ξέρεις; Μπορεί να βρεις ευκαιρία να τα μοιραστείς με κάποια άλλη παρουσία που λατρεύει… τα μύδια, όσο και εσύ. Άλλωστε, sharing is caring λένε και η ζωή είναι πολύ μικρή για να είσαι μοναχοφάης. Οπότε, άμα βρεις την ευκαιρία, μοιράσου τα μύδια σου μαζί της και, αν η θερμοκρασία ανέβει, μην φοβάσαι. Λίγο το καλοκαίρι, λίγο αυτά τα θαλασσινά που ανοίγουν την όρεξη, δεν θέλει και πολύ για να μεταφερθείς από ένα εστιατόριο σε ένα κρεβάτι να μετράτε τα μύδια που φάγατε. Και όχι μόνο. Αν αυτό δεν είναι παράδεισος, τότε τι είναι;
Γι’ αυτό, καλού κακού (δηλαδή, μόνο καλού), μην ξεχάσεις να πάρεις και τον πιστό σου, ευαίσθητο φίλο μαζί. Περιμένουμε να μας πεις πώς ήταν η καλοκαιρινή στάση της Ρόδου.
