Στα κατατόπια του σινεμά, έτσι και έχεις συνυφαστεί με ένα ρόλο απαιτείται μεγάλη προσπάθεια να ξεφύγεις από την σκιά του, όσο και αν επιθυμείς να παίξεις κάτι καινούργιο. Άλλοι τα καταφέρνουν (βλ. Robert Pattinson), άλλοι πάλι όχι. Στην πρώτη κατηγορία, λοιπόν, ανήκει πλέον και ο Chris Hemsworth, ο οποίος χρειάστηκε να διαβεί τον ατελείωτο «Fury Road» για να ξεφύγει από τη σκιά του Thor της Marvel.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέραμε τι να περιμένουμε από τον Αυστραλό ηθοποιό στο spin-off του Mad Max Saga, Furiosa, ο οποίος υποδύεται τον main antagonist του φιλμ, Dementus, παραδίδοντάς μας μια ερμηνεία που τα είχε όλα. Και σκληράδα, και χιούμορ, και ευαισθησία, και ασοβαρότητα, κυρίως όμως τρέλα. Υπερβολική τρέλα. Ό,τι ακριβώς απαιτεί το CV για να συμμετέχει κανείς σε ταινία με επίκεντρο την παράνοια, βγαλμένη από τις σκέψεις του George Miller.
Η κριτική μας για την ταινία Furiosa: A Mad Max Saga.
Για να μην το πάμε μακριά, ο Dementus θα μπορούσε να είναι ένας μακρινός ξάδερφος του Thor της Marvel, ένας τύπος δηλαδή ηγέτης, που διακατέχεται από τις παιδικές του συνήθειες, που κουβαλάει ως τραύμα τον θάνατο των παιδιών του, αλλά όταν φτάσει η ώρα μπορεί να αποδειχτεί αγρίμι. Μπορεί όμως και να τα διαλύσει όλα. Με λίγα λόγια, ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις από τον Dementus, όχι όμως όταν του την «πέφτουν» οι άρχοντες των μοναδικών πόλεων που έχουν απομείνει στην άγονη Γη του Mad Max. Γιατί αν ξέρει κάτι, αυτό είναι να επιζεί.
Τον θεωρείς χαζό αλλά στο τέλος τον παραδέχεσαι
Η Furiosa μπορεί να είναι η κεντρική χαρακτήρας της ταινίας, όμως, η Anya Taylor-Joy περνάει αρκετό χρόνο στα πιτς μέχρι να εμφανιστεί ως μεγάλη έκδοση της νεαρής συμπρωταγωνίστριας του Mad Max στο Fury Road (η Anya Browne περνάει αρκετή ώρα ως η Furiosa σε μικρότερη ηλικία). Αυτός που εμφανίζεται περισσότερο από όλους στην ταινία, είναι ο Dementus του Chris Hemsworth, ο οποίος ορίζει και το tempo του φιλμ.
Η αλήθεια είναι ότι o ασόβαρος χαρακτήρας του εμποδίζει τον οποιονδήποτε να τον κατατάξει στην κατηγορία των πραγματικά απειλητικών κακών που έχουμε δει, ενώ όταν μπαίνει στο κάδρο και ο Immortan Joe πραγματικά δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ τους όσον αφορά το δέος και την απειλή.
Το θέμα είναι όμως ότι ο Dementus, Red ή Black ανάλογα με το πώς θα ξυπνήσει, δεν κερδίζει τις εντυπώσεις όταν είναι ήρεμος -άρα και ασόβαρος- αλλά όταν οι προκλήσεις κάνουν την εμφάνισή τους και τον αναγκάζουν να είναι με την πλάτη στον τοίχο. Τότε είναι που γίνεται πραγματικά απειλητικός και θεότρελος.
Όσο περνάνε τα λεπτά, συνειδητοποιείς ότι ο «αδύναμος» αυτός ηγέτης, τρέφεται από τον φόβο, τον αποζητά και αυτό τον γιγαντώνει στα μάτια σου. Καμία έκρηξη δεν θα τον σταματήσει, καμία φραγή πύλης που δεν ανοίγει δεν θα του κόψει τη φόρα, ούτε και μια δύσβατη ανηφόρα στους αμμόλοφους της ερήμου θα τον εμποδίσει να συνεχίσει το κυνήγι του.
Ακόμα και όταν η δύναμη γλιστράει από τα χέρια του, εκείνος συνεχίζει να διατάζει, με την τρέλα να κυριαρχεί στα κύτταρά του. Μια τεράστια οργή στα μάτια του, αυτή που τον κρατάει ζωντανό και τον κάνει να ξεχνάει το ποιος ήταν πριν καταστραφεί ο κόσμος και γίνει ερημίτης προκειμένου να επιβιώσει.
Λένε πως ο villain ορίζει σε μεγάλο βαθμό την αξία του πρωταγωνιστή, στην περίπτωση του Furiosa, η Anya Taylor-Joy έχει έναν πραγματικά σπουδαίο αντίπαλο να ξεπεράσει. Σε ένα φιλμ με επίκεντρο την τρέλα, τέτοιοι είδους villains είναι αξίζουν παραπάνω και από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.
