Τα πράγματα πολλές φορές παίρνουν το δρόμο τους από μόνα τους
Έτσι δεν είναι; Δηλαδή, σκέψου όλα εκείνα για τα οποία δεν ανησυχούμε καθημερινά. Η μοναδική διαφορά είναι πως δεν έχουμε την ψευδαίσθηση του ελέγχου. Ό,τι και αν κάνεις, όσο και αν προσπαθήσεις ή αγχωθείς για το αν προσπαθείς αρκετά, κάποιες φορές δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι παραπάνω παρά να βλέπεις το έργο να εξελίσσεται.
Για να είσαι ευτυχισμένος στη ζωή, πρέπει πρώτα να γίνεις ευτυχισμένος με τον εαυτό σου
Φαντάζει βουνό και σίγουρα δεν είναι εύκολο. Για κάθε φορά που ο κόσμος λέει ότι πρέπει να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο για να ευτυχίσει στη ζωή του, θα πρέπει να θυμάται το παραπάνω. Δεν γίνεται να γίνουμε ευτυχισμένοι αν δεν είμαστε καλά με τον εαυτό μας. Διαφορετικά δεν θα ξέρεις πως να διαχειριστείς την ευτυχία που θα σου προσφέρει απλόχερα ο άλλος.
Κατατρεγμένο κάτεργο σε σίγουρο λιμάνι
Δεν το ‘χεις ξανακούσει ε; Ίσως από καμία γιαγιά σου αλλά τα ρητά του κόσμου όσο πάνε και χάνονται. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι και αν έχει συμβεί, όσο μαντάρα και αν τα έχεις κάνει στη ζωή σου, όσο και αν φαίνεται ότι δεν υπάρχει από πουθενά ελπίδα για λίγο φως, θα έρθει κάποια στιγμή που θα βρεις το λιμάνι σου. Το σκοπό σου, τον άνθρωπο σου ή ακόμη και τον εαυτό σου. Και ναι, όλα θα είναι καλύτερα.
Φίλοι και φίδια ξεκινούν από το ίδιο γράμμα
Ξεκάθαρο το μήνυμα. Ακόμα και αν νομίζεις ότι όλοι είναι δίπλα σου και θέλουν το καλό σου, να θυμάσαι ότι οι φιλίες δοκιμάζονται κάθε μέρα. Αν κάποιοι ήταν κάποτε καλοί, δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να είναι. Το ευτυχές σενάριο είναι να τραβήξει ο καθένας το δρόμο του. Θα υπάρχουν όμως πάντα ζήλιες και άνθρωποι που, για δικούς τους λόγους, θα βγάζουν χολή. Το φίδι το κόβεις από το κεφάλι, οπότε αναγνώρισέ του και ξέκοψέ τους όσο είναι καιρός.
Στο τέλος της ημέρας έχει σημασία πως πέφτεις να κοιμηθείς
Και προφανώς δεν εννοούσε το κρεβάτι και τα μαξιλάρια. Όποιοι και αν είμαστε ή όποιοι και αν θέλουμε να νομίζουμε ότι είμαστε, είναι εκείνες οι μεγάλες οι ώρες που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας. Για όλα όσα κάνουμε αλλά και εκείνα που υποστηρίζουμε. Το πώς μας εκλαμβάνουν οι άλλοι, αλλά και πως αντιλαμβανόμαστε εμείς τον εαυτό μας. Και όλα οδηγούν σε ένα μόνο ερώτημα. Ποιος είσαι;
Η αγκαλιά της μάνας είναι βάλσαμο για την ψυχή
Τόσο απλό, τόσο λιτό. Σε μια εποχή που υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να καταργήσουν ρόλους και να εξαφανίσουν την έννοια μητρότητα, το μόνο που έχει να κάνει ο κόσμος είναι να σκεφτεί ένα πράγμα. Πότε αισθάνθηκε πραγματικά ασφαλής. Η αγκαλιά της μητέρας είναι ένας ολόκληρος κόσμος που ανήκει μόνο σε σένα. Ας το θυμόμαστε γιατί, όσα χρόνια και να μετράμε, πάλι σε εκείνη την αγκαλιά θα θέλουμε να βρεθούμε.
