Η φράση κινηματογραφικός δικτάτορας, θα μπορούσε δικαιωματικά να ανήκει στον Charlie Chaplin και τον ομώνυμο ρόλο του. Αλλά οι εποχές αλλάζουν και μαζί και οι ταινίες. Έρχονται καινούργιες και μάλιστα κάποια ιερά τέρατα, τυγχάνει πολλές φορές να αφήνουν το στίγμα τους στους πιο ανέλπιστους ρόλους, ασχέτως τον χρόνο που έκατσαν μπροστά στις κάμερες.
Τώρα βέβαια, η περίπτωση του John Hurt δεν είναι μία απλή περίπτωση. Δεν υπήρξε ποτέ κάποιος ηθοποιός πυροτέχνημα, δεν έκανε ποτέ one hit wonders, ούτε όμως και χρειάστηκε επιτυχίες του box office για να ξεχωρίσει. Midnight Express. Elephant Man. Nineteen Eighty Four. Doctor Who και Harry Potter. Όπως είχε πει κάποτε o Sir Lawrence Olivier, «πίσω από κάθε ταινία που γνωρίζεις, υπάρχει ένας ρόλος για τον John Hurt». Κάπως έτσι υπήρξε και ένας ρόλος στο δυστοπικό αριστούργημα V for Vendetta.
Υπήρχε πάντα ένα ιδιαίτερο tempo στον τόνο της φωνής και τις κινήσεις του John Ηurt. Σαν να έμπαινε κάποιος και να του έλεγε «πρέπει να μπεις στο πλατό και να είσαι θυμωμένος». Ή και ερωτευμένος. Όλο αυτό που σήμερα θα λέγαμε ότι είναι μια «σχολή John Hurt», είναι αγνό ταλέντο. Υπεροχή στην υποκριτική, εξαιρετική αφούγκραση του σεναρίου ενός βετεράνου, που ξέρει να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Ναι, είναι τόσο απλό. Και ο John Hurt το έκανε και με το παραπάνω, φέρνοντας στην μεγάλη οθόνη το ρόλο του Καγκελάριου Suttler, του ανθρώπου που κατάφερε να τυλίξει το Ηνωμένο Βασίλειο στην παλάμη του χεριού του.
Βέβαια αν τον έχεις δει σε επικές ταινίες όπως είναι το Elephant Man, στο πώς δείχνει μοναδικός ως διευθυντής των μυστικών υπηρεσιών στο Tinker, Tailor, Soldier, Spy και από την άλλη ως ένας ακόμη δυτικός κατάδικος στο Midnight Express, ο ρόλος του Καγκελάριου Suttler σε μία Αγγλία στα πρότυπα της ναζιστικής Γερμανίας, είναι καλώς ή κακώς ένας κόντρα ρόλος . Γι’ αυτό και τον έπαιξε τόσο εξαιρετικά. Γιατί ο John Hurt μέσα από την ταινία, δεν ήταν απλά ο κακός της υπόθεσης. Ο σκηνοθετικός τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται στην ταινία, θα μπορούσε να θυμίζει τον τρόπο που εμφανιζόταν ο Sauron στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ο Adam Suttler είναι το κακό προσωποποιημένο. Ένας άνθρωπος διψασμένος για εξουσία, που δεν δίστασε να σκοτώσει παιδιά και να δημιουργήσει στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Πολύ περισσότερο, ο John Hurt προσωποποίησε όλα εκείνα που θέλουμε να αποφύγουμε, όλα εκείνα που δεν πρέπει να έρθουν σε μία πολιτική εξουσία που μετράει νεκρούς για να περάσει δήθεν ιδεολογίες. Ο ηθοποιός άλλωστε ήταν πάντα ευαίσθητος με το συγκεκριμένο θέμα και πάντα στήριζε αυτές τις θέσεις με πάθος. Το να χρησιμοποιείς το πάθος σου για να καταφέρνεις να εκφράσεις τις ακριβώς αντίθετες απόψεις, αν μη τι άλλο είναι άλλη μία απόδειξη για το μεγαλείο του John Hurt στη μεγάλη οθόνη.
Τιμής ένεκεν λοιπόν αυτό το κείμενο, σε έναν υπέροχο άνθρωπο που ενσάρκωσε έναν απαίσιο χαρακτήρα. Άλλωστε οι κακοί, είναι πάντα καλύτεροι.
