Το Top Gun: Maverick ήταν μια ανέλπιστη επιτυχία, αλλά όχι μόνο για το Box Office που έκανε τον Tom Cruise να τρίβει τα χέρια του. Κυρίως, κατάφερε να ενώσει διαφορετικές γενιές. Από εκείνους που μεγάλωσαν με το Top Gun, μέχρι τους πιο πιτσιρικάδες που είχαν μια καλή ευκαιρία να γνωρίσουν τον κόσμο των αιθέρων μέσα από όλη εκείνη την περιπέτεια της αυθεντικής 80s συνταγής.
Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι θα υπάρξει και τρίτη ταινία Maverick μετά το, περίπου, 1,5 δις δολάρια που σημείωσε η ταινία σε έσοδα. Μήπως όμως είναι λίγο αχρείαστο; Καταλαβαίνουμε πως οι ταινίες, στο μεγαλύτερο κομμάτι τους, έχουν και ως στόχο να μαζέψουν λεφτά. Μπορεί να μην είναι κάτι που σκέφτονται σκηνοθέτες και ηθοποιοί, αλλά το σκέφτονται σίγουρα οι παραγωγοί. Ωστόσο αυτή η μανία του να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τις κινηματογραφικές συνταγές επιτυχίας, δεν είναι κάτι που βγαίνει πάντα σε καλό. Μπορεί το μυαλό των περισσοτέρων να πηγαίνει σε ταινίες Star Wars, αλλά υπάρχουν και άλλα franchise που έφαγαν χώμα.
Πάρτε για παράδειγμα όλη αυτή την ανακατωσούρα που έγινε με το Lord of the Rings. Ακόμα και εκείνοι που το ευχαριστήθηκαν, αναγνώρισαν πως εξαιτίας κάποιων σημαντικών στοιχείων -από την επιλογή των ηθοποιών μέχρι τη ροή της ιστορίας- ένιωσαν πως δεν έβλεπαν Lord of The Rings. Ειδικότερα, παρότι οι προσπάθειες του να αναβιώσεις κάποια franchise είναι αξιέπαινη και χρειάζεται στον κόσμο της ψυχαγωγίας, δεν σημαίνει πως πρέπει να σύρεις τα πράγματα από τη μύτη. Ένας λόγος που το Lord of The Rings παρέμεινε, αυτό που λέμε πλέον classic, είναι ότι κανείς δεν πείραξε την συνταγή της επιτυχίας του. Για την ακρίβεια, την εποχή που τελείωσε η σειρά, πλήθηναν και τα σχόλια για το πόσο καλύτερες ήταν οι ταινίες και πόσο σημαντικό ήταν να συνεχίζονται να προβάλλονται. Ακόμη και η τριλογία του Hobbit, δεν έφτασε κοντά.
Το Maverick; Πέτυχε γιατί ήρθε η στιγμή του. Η νοσταλγία κάνει πάντα δουλειά και αυτό το ξέρουμε. Δεν είχαμε δει άλλη ταινία από το 1986, οπότε όλη αυτή η κινηματογραφική προσπάθεια που έγινε επιτυχία, οφείλεται και σε αυτό. Αλλά ας δούμε και το παράδειγμα των Star Wars. H τριλογία των 00s δεν είχε καμία σχέση με την αρχική. Έπρεπε να έρθει η δεύτερη για να μπορέσει να την αγκαλιάσει εκ νέου μια ολοκαίνουργια γενιά. Καταλήγουμε λοιπόν ότι κάποια σίκουελ δεν έχουν κάτι να προσφέρουν και κάποια remake δεν είναι ακόμα η σειρά τους να γίνουν. Για να μπορέσει κάτι να ευδοκιμήσει, πρέπει πρώτα να το αφήσεις να ριζώσει στα μυαλά του κόσμου και να δει αν όντως το χρειάζεται ή όχι.
Από εκεί και πέρα φυσικά, το τι γίνεται στα box office και κατά πόσο ο κόσμος αγαπάει κάποια flops, είναι μια άλλη συζήτηση. Πόσα remakes και σίκουελ ωστόσο μπορείς να σκεφτείς, τα οποία δεν έπρεπε να γίνουν ποτέ;
