Είναι χρυσή εποχή, αυτή που θα θέλαμε να ζήσουμε οι περισσότεροι από εμάς ή και που απλά τη θαυμάσαμε, είναι τα 90's. Λεφτά, δόξα, ακριβά γούστα και όλα αυτά δοσμένα με πολλή χρυσόσκονη. Ήταν τότε που οι οικονομικές τάξεις είχαν σαφή όρια και που τα περιοδικά και ο «θεσμός» των παπαράτσι εδραιώθηκε. Φώτα και ξανά φώτα και από κάτω πολλές φορές ένα τίποτα που δεν αξίζει να φωτιστεί, όμως έτσι ήταν ολόκληρη η εποχή. Ουσιαστικά, θα έλεγα ότι όλη αυτή η υπερβολή στάθηκε η αφορμή για να αρχίζουν τα πράγματα να αλλάζουν και να διαμορφωθεί ένας νέος τρόπος σκέψης, που να επιζητά τον μινιμαλισμό. Διαβάζοντας τα όσα είπε ένα από τα super model των’90s, Λίντα Εβαντζελίστα, κατέληξα πάλι στο ανούσιο που πολλές φορές εμπεριέχεται στην εικόνα.
Ο Τζόνα Χιλ βγάζει το 90s στυλ από τη ντουλάπα του
Απλά θέτω a priori το εξής: «Όλα για την εικόνα; Χωρίς να υποβαθμίζω καθόλου τη δύναμή της, όμως πόσο και πόσα αξίζει τελικά»; Ειδικότερα, για την περίοδο που μεσουρανούσε στις πασαρέλες, μίλησε στο podcast Ruth’s Table 4. Όπως είπε χρησιμοποιούσε «επιβλαβείς» καθαρισμούς εντέρου και έκανε αυστηρές δίαιτες καθώς έφτανε στα 30. Και άρχισε να λέει τα λογικά που ισχύουν για άντρες και γυναίκες: «Νεότερη μπορούσα να τρώω τα πάντα, ο μεταβολισμός μου άρχισε να επιβραδύνεται κοντά στα 30. Ξεκίνησα τη γυμναστική όσο ήμουν 27 με 28 ετών. Γνώριζα πως όταν πετούσα κάθε δεύτερη μέρα, δούλευα και ταξίδευα σε όλο τον κόσμο, έπρεπε να προσπαθήσω για να κρατήσω το βάρος μου σταθερά χαμηλό, ωστόσο έφτασε η εποχή που πραγματικά έπρεπε να προσέχω».
Σε όλη αυτή την κακώς νοούμενη ομορφιά και στη διατήρηση μιας εικόνας αφύσικη αν το καλοσκεφτείς, γιατί έχουμε φτάσει όλοι σήμερα να σκεφτόμαστε πως ο 40 ετών άνθρωπος πρέπει να φαίνεται 30. Για ποιον λόγο να μην φαίνεται στην ηλικία του; Και ο 20 ετών τι θα φανεί 10; Άλλο να προσέχουμε τους εαυτούς μας και άλλο να εναντιωνόμαστε στην φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Όπως είπε: «Άρχισα να κάνω συνέχεια καθαρισμούς εντέρου και μου άρεσε, αλλά νομίζω ότι ήταν πολύ επιβλαβείς για μένα. Έκανα το Master Cleanse αρκετές φορές, αλλά έκανα και φαρμακευτικούς καθαρισμούς, έπινα ρόφημα σε σκόνη από βάση ρυζιού, ή πήγαινα στο We Care μία ή δύο φορές το χρόνο». Και συνεχίζει την εξομολόγηση: «Πίνεις μόνο υγρά, κυρίως νερό με λεμόνι και μέντες και τσάι και ένα ποτήρι χυμό την ημέρα και ένα νερωμένο λαχανικό μια φορά την ημέρα που ονομάζεται σούπα. Αλλά είναι ουσιαστικά μια δίαιτα πείνας, φοβερό. Δεν θα ξανακάνω ποτέ στερητική δίαιτα, δεν θα το ξανακάνω», τόνισε επίσης.
Παράλληλα, επέκρινε τη βιομηχανία της μόδας πριν από 30 χρόνια, αφήνοντας με αυτό τον τρόπο να εννοηθεί ότι υπήρχε πίεση να παραμείνει αδύνατη. «Τα μοντέλα έπρεπε να προσαρμοστούν, ώστε να χωράνε στα ρούχα». Μιλώντας για τις αλλαγές στη βιομηχανία της μόδας, η οποία πλέον καταβάλλει προσπάθειες να προσαρμοστεί σε ρεαλιστικά μεγέθη για τα γυναικεία σώματα, ανέφερε ότι «τη δεκαετία του ’90 τα μοντέλα έπρεπε να προσαρμοστούν για να ταιριάζουν στα ρούχα».
Είναι παράδοξο πως όλα αυτά τα πρότυπα ομορφιάς έγιναν πρότυπα καταπιέζοντας τον εαυτό τους να μπουν σε καλούπια που μάλλον δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν. Δεν ήταν προορισμένοι για αυτό, όμως έγιναν και τελικά κατέληξαν σε άδοξες καταστάσεις, καθώς όλα αυτά εμπεριέχουν το εφήμερο, συνεχίζοντας να ψάχνεις την «χαμένη ευτυχία».
Αρκεί να σκεφτούμε ότι η Linda Evangelista αποκάλυψε 2021 ότι μία διαδικασία κρυολιπόλυσης την άφησε μόνιμα παραμορφωμένη. Δεν ξέρω ποιο σώμα και ποια εικόνα μπορεί να κάνει ευτυχισμένο έναν άνθρωπο και είναι δικαίωμα του να την αναζητήσει και να τη φτιάξει, όμως πάντα με σεβασμό προς τον εαυτό του, διότι αν δεν αγαπήσουμε εμάς, τότε ποιος;
