Όσο μεγαλώνουμε, τόσο συνειδητοποιούμε καλύτερα πολλά από τα διδάγματα της μητέρας μας. Πράγματα που ίσως, κάποτε, να μην έβγαζαν λογική, αλλά που τώρα φαίνεται απλά σαν μία πεντακάθαρη αλήθεια. Η μητέρα σου ήξερε και ξέρει πολύ καλύτερα από όσα νομίζεις. Και αυτά είναι μόλις πέντε πράγματα από τα δεκάδες που τελικά είχε δίκιο.
«Να φέρεσαι όπως θέλεις να σου φερθούν»
Ξεκινήσαμε με το ευχαριστώ και το παρακαλώ. Μας πιπίλησε το μυαλό με αυτές τις λέξεις για να καταλάβουμε αργότερα την ουσία τους. Γιατί η ευγένεια, η ουσιαστική και πηγαία ευγένεια, είναι αυτό που διαχωρίζει τους ανθρώπους από τα υπόλοιπα ζώα. Από εκεί και πέρα και μεγαλώνοντας, κάθε συμπεριφορά είναι μία προσωπική απόφαση. Κυρίως όμως, είναι και μία στάση ζωής. Η μητέρα μας το γνωρίζει καλά αυτό και πόσο μάλλον σε μία χώρα σαν την Ελλάδα που μέσα από τις κακουχίες, οι άνθρωποι έμαθαν να στηρίζονται ο ένας στον άλλο. Γιατί να είσαι καλός; Γιατί να είσαι ευγενικός; Υπάρχει ανταπόδοση; Όλες αυτές οι ερωτήσεις, είναι λανθασμένες. Φέρεσαι όπως φέρεσαι, ιδεατά, γιατί έτσι θα ήθελες να σου φερθούν. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει την ανατροφή σου. Και την ανατροφή αυτή στην έδωσε ο άνθρωπος που σε έφερε στον κόσμο.
«Μπορείς να το κάνεις»
Από την πρώτη μέρα που ανέβηκες στο ποδήλατο και έπεσες, μέχρι τις πρώτες σου εξετάσεις. Από την πρώτη δουλειά μέχρι την πρώτη κρίση στη σχέση σου. Αν υπήρχαν άνθρωποι που δεν σταμάτησαν να πιστεύουν σε σένα, αυτοί είναι οι γονείς σου. Ακόμη και αν η πίστη του πατέρα σου μπορεί να κλονίστηκε, έστω για λίγο σε μία αποτυχία ή έναν κακό βαθμό, η μητέρα σου ήταν πάντα ο άνθρωπος που ήξερε ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Ακόμη και αν δεν μπορούσες. Όμως η άνευ όρων πίστη σε σένα, είναι η προέκταση της άνευ όρων αγάπης της μητέρας στο παιδί.
«Πρόσεχε τον φίλο-φίδι που έχεις»
Και το αρνούμασταν και δεν θέλαμε να τον δούμε και της λέγαμε πως είναι υπερβολική. Με την πάροδο του χρόνου ωστόσο βλέπαμε την συμπεριφορά να αλλάζει και να κατευθύνεται σε όλα εκείνα που μας έλεγε η μάνα μας να προσέξουμε. Είχαμε έναν άλλο ιδεατό κόσμο για τη φιλία, αλλά η μάνα βλέπει πάντα πιο πέρα. Είναι η εμπειρία της; Είναι ότι σαν μητέρα βλέπει πράγματα που δεν μπορεί να δει ένα παιδί και πόσο μάλλον ένας έφηβος; Η ουσία είναι πως η διαίσθησή της έπιασε τόπο. Όλοι έχουμε ένα φίλο που τελικά αποδείχτηκε φίδι.
«Το να φοβάσαι, είναι θέμα επιλογής»
Για κάθε φοβία, κάθε σκέψη που σε έκανε να κάνεις πίσω, για κάθε στιγμή που σκέφτηκες να δειλιάσεις για το οποιοδήποτε πράγμα. Ο φόβος είναι άμυνα, αλλά το να ενδώσεις σε αυτόν, είναι ένα θέμα επιλογής. Μπορεί η μητέρα σου να μην φέρνει τον τίτλο του life coach, αλλά έχει αντιμετωπίσει τις μεγαλύτερες φοβίες της ζωής της για σένα. Όχι μόνο προς όφελος της ίδιας, αλλά και για να μην σε αγγίξει τίποτα εσένα. Ξέρει, καλύτερα από τον καθένα, πως κανένας φόβος δεν μπορεί να σε αγγίξει αρκεί να το πιστέψεις.
«Κανείς δεν θα σε αγαπήσει όσο εγώ»
Θα βρεθούν πολλοί άνθρωποι που θα σε αγαπήσουν στη ζωή σου. Οι κολλητοί σου. Η γυναίκα σου. Τα παιδιά σου. Καμία αγάπη δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη της μητέρας σου. Την ανιδιοτελή αγάπη του ανθρώπου που είναι έτοιμος να πέσει στη φωτιά για σένα. Που σε κράτησε από την πρώτη στιγμή που πήρες την πρώτη σου ανάσα, που ξαγρύπνησε δίπλα σου στις αρρώστιες και στα προβλήματα, που θα έκαιγε όλο τον κόσμο για να σε προστατέψει. Ίσως κάποτε σου ακουγόταν κλισέ ή υπερβολικό αλλά είναι αλήθεια. Κανείς δεν θα σε αγαπήσει ποτέ όπως εκείνη. Κράτα αυτή τη στιγμή και σκέψου πόσο τυχερός και ευλογημένος είσαι. Είτε είναι σήμερα κοντά σου, είτε δεν είναι.
