Από την ημέρα που γεννηθήκαμε, το μόνο σίγουρο είναι ότι έπρεπε να περπατήσουμε στα τέσσερα για να μάθουμε μετέπειτα στα δύο. Σαν πιτσιρικάδες έχουμε μετρήσει όλοι μας αμέτρητες σαβούρες. Στο ποδόσφαιρο, με τα ποδήλατα, στο τρέξιμο ή και στην απλή βόλτα για χαβαλέ με τους φίλους. Και μπορεί ο Thomas Wayne, o μπαμπάς του Batman, να του δίδαξε πως πέφτουμε για να σηκωθούμε, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: κάποιες τούμπες έχουν πιο πλάκα από τις άλλες.
Υπάρχει μια συμπαντική αλήθεια που λέει το εξής. Από τη στιγμή που περάσεις τα 18 σου χρόνια, αν συνεχίζεις και τρως σαβούρες είσαι καταδικασμένος να πέφτεις σε όλη σου τη ζωή. Ενδεχομένως να μην είναι τόσο αστείο αν φτάσουμε στα 70, αλλά μέχρι τότε έχουμε χρόνο για να γελάσουμε. Όλοι, σχεδόν όλοι έστω, έχουμε ένα φίλο που πέφτει πιο εύκολα από τους υπόλοιπους. Δεν είναι απαραίτητο να είναι γενικά ατζαμής και αδέξιος, μπορεί απλά να πέφτει. Και αν τον θυμάσαι καλά, πάντα έπεφτε. Έπεφτε όταν παίζατε μπάλα, όταν τρέχατε στο διάλειμμα, όταν έκανε παρέλαση, όταν ήταν σφουγγαρισμένες οι σκάλες. Απλά έπεφτε. Επίσης έπεφτε σχεδόν πάντα μόνος του. Δεν χρειαζόταν να τον σπρώξεις καθώς άνηκε σε εκείνη την φανταστική κατηγορία ανθρώπων που βάζουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους.
Και τώρα μία άλλη αλήθεια. Μπορεί να έχει πέσει και να μην έχει πάθει τίποτα ή και να έχει ραγίσει κανένα χέρι ή να έχει πάθει κανένα διάστρεμμα στον αστράγαλο. Όμως κάθε φορά, μα κάθε φορά, είναι μοναδικά αστείο. Είναι από τα πράγματα που συνεχίζουμε να γελάμε -οι περισσότεροι- χωρίς να γνωρίζουμε το λόγο, αλλά πραγματικά είναι τόσο μα τόσο αστείο που φτάνει στα όρια της παρεξήγησης. Βέβαια τις περισσότερες φορές γελάνε και οι ίδιοι με τις σαβούρες που τρώνε, αλλά πάντα υπάρχει μία που πονάει περισσότερο και εκείνος σηκώνεται νευριασμένος. Αν είχε πλάκα στα 20, είναι πιο ξεκαρδιστικό να τον βλέπεις να πέφτει στα 30 και στα 40 κάνοντας βόλτα με τον σκύλο στην παραλία. Πρέπει να είναι ο ένας στους τρεις ενήλικες που δεν έχουν κάποιο πρόβλημα, αλλά παρόλα αυτά πέφτουν.
Δεν ξέρουμε βέβαια αν αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν παράδειγμα για άλλους που πέφτουν πιο στρατηγικά και για να κερδίσουν κάτι, αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με κάποιο πέναλτι, ούτε με χορογραφία για ταινία πολεμικών τεχνών του Χόλιγουντ.
Να μην αισθάνεστε άσχημα και να τους αφήνετε να πέφτουν. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σου κόβει κάποιος το γέλιο και πόσο μάλλον όταν προκαλείται από μια εντυπωσιακή τούμπα. Κάποιοι κασκαντέρ πληρώνονται για να τα κάνουν αυτά. Οπότε απολαύστε τα live μέχρι να βρουν τον τρόπο να σταθούν.
Αν σταθούν…
