Δεν είναι κρυφό ότι υπάρχουν άνθρωποι των πολεμικών τεχνών που διαφημίζουν τα skills και την δουλειά τους. Ως ένα σημείο βγάζει νόημα. Οι σχολές των πολεμικών τεχνών που κάποτε στηριζόντουσαν μόνο σε αφίσες και σε αφιερώματα σε περιοδικά, μπορούν πλέον να μοιραστούν οπτικοακουστικό υλικό που παράγουν οι ίδιοι. Είναι όμως διαφορετικό να βλέπεις το level το οποίο είναι ικανό να σε φτάσει μία σχολή και άλλο να μην καταλαβαίνεις ότι κάποια πράγματα που δείχνεις δεν είναι για όλους.
Για την κάθε γροθιά, κλωτσιά, λαβή, ο καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει. Έτσι και αλλιώς είναι λίγοι οι επαγγελματίες που υπάρχουν εκεί έξω και θα φροντίσουν να αναφέρουν σε ένα βίντεο πως κάποια πράγματα δεν είναι για να τα δοκιμάσεις στο σπίτι με τους φίλους σου. Ακόμα λιγότεροι, είναι αυτοί που θα σου πουν ότι κάποια δεν πρέπει να τα δοκιμάζεις καθόλου, παρά μόνο να συμπεριφερθείς σαν να βρίσκεσαι σε κάποια ημερίδα όπου κάποιος σου μιλάει για πολεμικές τέχνες. Το χειρότερο όλων ωστόσο, είναι τα βίντεο που θέλουν να σου δείξουν «πώς να αποφύγεις ένα μαχαίρι».
Αυτή τη μόδα την ξεκίνησαν οι σχολές krav maga στο εξωτερικό. Προσοχή: οι εκπαιδευτές δεν παρουσίαζαν μαχαίρια επειδή δεν είχαν τι να κάνουν, αλλά επειδή λόγω του στρατιωτικού background της τέχνης, το μαχαίρι είναι κομμάτι του συστήματος που διδάσκουν. Επίσης τείνουν να είναι οι πιο σοβαροί και θα σου πουν το πιο απλό. Ότι στο μαχαίρι δεν κάνεις μαγκιές. Απλά σηκώνεσαι και φεύγεις. Κι όμως υπάρχουν απατεώνες μέχρι και αυτή τη στιγμή σε Ελλάδα και εξωτερικό, που όχι μόνο δείχνουν μέσα από το βίντεο πως θα αφοπλίσεις, αλλά παροτρύνουν τον κόσμο και να το κάνει αν βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Σκεφτείτε τώρα πόσο επικίνδυνο είναι κάτι τέτοιο. Για κάποιον που δεν ξέρει, για κάποιον που νομίζει ότι ξέρει και για εκείνον που ξέρει αλλά δεν μπορεί να τιθασεύσει τον εγωισμό του. Όλοι κινδυνεύουν. Όλοι και χωρίς εξαίρεση. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει σενάριο που μπορεί να σου πει πως θα εξελιχθεί μια μάχη, αλλά και για τον βασικό λόγο ότι στο μεγαλύτερο μέρος, τα βίντεο παρουσιάζουν καταστάσεις που δεν θα συμβούν έξω. Τα έχει πει ακόμη καλύτερα στους μαθητές του, ο sifu Γιώργος Αναγνωστάκος στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα είχα κάποια στιγμή την ευκαιρία να κάνω μία πολύ ωραία κουβέντα μαζί του, για να μου πει μια δήλωση που φανερώνει την ρίζα του προβλήματος. «Οι μισοί που δείχνουν μαχαίρι δεν έχουν αντιμετωπίσει μία τέτοια κατάσταση ποτέ στο δρόμο». Όλα αυτά από τον περίφημο Spartan, ο οποίος έχει πάνω στο σώμα του αποδεικτικά πως υπήρξε θύμα επίθεσης.
Άνθρωποι σαν τον δάσκαλο που έχουν αρκετή γνώση να αντιμετωπίσουν με καλές πιθανότητες μία τόσο δύσκολη κατάσταση, παρόλα αυτά διδάσκουν στους μαθητές το πιο απλό πράγμα: Πως αν έρθεις σε επαφή με κάποιον που κρατάει μαχαίρι, πρέπει να σταματήσεις να πιστεύεις πως είσαι ο Έλληνας Bruce Lee και να τα δώσεις όλα. Πίσω στο 2014, ένα παιδί 18 χρονών στο Ντιτρόιτ έχασε τη ζωή του γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ότι έβλεπε σε βίντεο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στην κοιλιά και να πεθάνει από αιμορραγία. Ήταν μία ιστορία που μοιράστηκε μαζί μας σε μία ημερίδα ένας δάσκαλος από την Ιταλία και επιβεβαίωσε αυτό που όλοι φοβόμασταν. Πως μπροστά στην οθόνη όπου δεν υπάρχει δάσκαλος ή εκπαιδευτής ώστε να κρίνει σε ποιο σημείο είσαι και τι πρέπει ή δεν πρέπει ακόμη να μάθεις, μπορούν να γίνουν λάθη αλλά και λανθασμένες κρίσεις, όπου δεν θα χάσεις απλά τα δόντια σου, αλλά την ζωή σου.
Οπότε καλώς να βλέπεις, αλλά να έχεις και την σοφία να γνωρίζεις τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις. Και προπάντος, να μην αφήνεις τον εγωισμό σου να σε κερδίζει. Είτε αυτός κρατάει μαχαίρι, είτε όχι.
