Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Υπάρχει κόσμος που θα ξεμείνει πίσω τον Αύγουστο. Όπως γίνεται κάθε χρόνο έτσι γίνεται και φέτος. Και έχουμε πει δεκάδες φορές σε κείμενα πως παρότι υπάρχει όλη αυτή η κατίφλα στο να ξεμένεις πίσω τον Αύγουστο, η κατάσταση έχει και τα θετικά της. Δεν έχει κίνηση, δεν έχει κόσμος στις ουρές για την τράπεζα και τις δημόσιες υπηρεσίες, δεν έχει πολύ λαό στα μπαρ (όσο έχουν μείνει ανοιχτά δηλαδή) και δεν γίνεται πανικός στις παραλίες.
Προφανώς και οι παραλίες στην Αττική δεν συγκρίνονται με εκείνες των νησιών και το γνωρίζουμε όλοι καλά. Αλλά από τα λίγα πράγματα που μπορείς να κάνεις ανενόχλητος τον Αύγουστο στην Αθήνα -εκτός από μπάρμπεκιου σε μπαλκόνι/κήπο και μπίρες- είναι να απολαύσεις τα μπάνια σου. Καθημερινές και Σαββατοκύριακα. Χωρίς να συναντάς κίνηση πηγαίνοντας στα Λεγραινά, τον Χάρακα και το Θυμάρι, χωρίς να ανησυχείς αν θα βρεις να κάτσεις στα τριγύρω ταβερνάκια για να τσιμπήσεις κανένα καλαμαράκι – ή έστω το να φας ένα τίμιο σουβλάκι.
Επειδή η φτώχεια θέλει καλοπέραση, ο Αύγουστος στην Αθήνα θέλει παραλία. Να ξεκινάς το πρωί, να φεύγεις το απόγευμα – ή και το βράδυ. Να χαίρεσαι που τα νερά είναι πιο καθαρά από τις φορές που η παραλία είναι γεμάτη κόσμο, που κοιμάσαι πιο εύκολα καθότι δεν σε ξυπνούν τα πιτσιρίκια με τις φωνές τους. Και χώρο να στήσεις ομπρέλα έχει και ο ένας πάνω στον άλλο δεν είστε και, στα λιγοστά απόμακρα σημεία που έχουμε, κάνεις και γυμνισμό με το κορίτσι αν θέλεις.
Τα Λεγραινά είναι η τελευταία «απάτητη» παραλία της Αττικής
Ειδικότερα η ζωή στην παραλία τον Αύγουστο, είναι άλλη μία αγάπη για την άδεια καλοκαιρινή Αθήνα πριν γεμίσουν οι δρόμοι με αυτοκίνητα, όταν κλείνει κομμάτι της Εθνικής Οδού επειδή κάποιος έμεινε από μπαταρία. Οπότε μπείτε στη διαδικασία και εκτιμήστε την κάθε βουτιά. Αν μέχρι να φύγουμε για διακοπές προσπαθούσαμε να μπούμε σε καλοκαιρινούς ρυθμούς πηγαίνοντας στα Λεγραινά ή στο Σχινιά, τουλάχιστον ας εκτιμήσουμε πως οι παραλίες που σημαίνουν την έναρξη του καλοκαιριού, φροντίζουν να μας κρατήσουν μέσα στους ρυθμούς του. Γι’ αυτό, το Αυγουστιάτικο μπάνιο στην Αθήνα μπορεί να μην συγκρίνεται με κάποια παραλία στην Άνδρο, την Φολέγανδρο και την Κίμωλο, αλλά σίγουρα βοηθάει να περάσουν οι μέρες.
Και ναι, στην παραλία δεν έχασε ποτέ κανείς τον χρόνο του. Μόνο τον κέρδισε.
