Σε όλη του την καριέρα συνήθιζε να αναλαμβάνει έναν ρόλο και να τον απογειώνει, δίνοντάς του πολυποίκιλτες εκτάσεις, μυστήριες εκφράσεις και ένα σκοτεινό πέπλο που δεν ξέρεις με τι τύπο έχεις να κάνεις. Ο Jude Law βλέπεις έχει αυτό το κάτι, μια γοητεία, έναν τρόπο να γοητεύει κάθε άτομο που βρίσκεται στο διάβα του, χωρίς όμως να ξέρει κανείς σε ποια κατηγορία άντρα ανήκει. Μπορεί να μην είναι ο πολλά βαρύς, αναμφίβολα όμως δεν είναι αυτός που θα κάνεις ό,τι θέλεις. Οι ρόλοι του άλλωστε από τον γόη και κακομαθημένο Dickie Greenleaf στο «The Talented Mr. Ripley», τον καταξιωμένο Ρώσο σκοπευτή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Vasily Zaitsev στο «Enemy at the Gates» μέχρι τον υπέροχο Dr. John Watson στο «Holmes Franchise» και τον Yon-Rogg στο «Captain Marvel» υπαγορεύουν ότι το ταλέντο του είναι πολυδιάστατο.
Όταν αναφέρεται κανείς στον Jude Law δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο άνθρωπος είναι από τους λίγους που ξέρουν καλά τη δουλειά τους, αλλά μαζί με το ταλέντο κάποιος εκεί πάνω του έδωσε μια «σκανταλιά» στην καρδιά για περιπέτειες. Πολλές περιπέτειες. Ο David Jude Heyworth Law όπως είναι το πλήρες όνομά του, μαζί με τις κινηματογραφικές επιτυχίες φρόντιζε μονίμως να είναι στα πρώτα θέματα των gossip media, αδυνατώντας να κρατήσει το εκρηκτικό ταπεραμέντο και το όμορφο πρόσωπό του μακριά από τα «φώτα» της δημοσιότητας. Και αυτό είναι κάτι που θα τον κυνηγάει πάντα.
Η χαρά των παπαράτσι
Μια βόλτα να κάνει κανείς στο προφίλ του στο διαδίκτυο και πατήσει κλικ στις σχέσεις του, θα συνειδητοποιήσει ότι η λίστα ξεπερνάει τη μία σελίδα (και λίγες λέμε). Επίσης έχει 6 παιδιά από 4 διαφορετικές σχέσεις, με την πιο γνωστή εξ αυτών να είναι με την Sadie Frost με την οποία γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια της ταινίας «Shopping» το 1994 και τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκαν, κάνοντας τρία παιδιά.
Ο γάμος τους παρόλα αυτά δεν κράτησε πέρα από το 2003 και σύντομα τα πρώτα σκανδαλοθηρικά άρχισαν να τον «ενοχλούν» για το διαζύγιό του. Εκεί όμως που άρχισε πραγματικά να του «κολλάει» το όνομα του αθεράπευτου γόη, ήταν κατά τη διάρκεια της σχέσης του με την συμπρωταγωνίστριά του στο remake του «Alfie», Sienna Miller.
Το ζευγάρι φωτογραφιζόταν καθημερινά και ήταν από τα πλέον γνωστά της showbiz, με τα φώτα να μονοπωλούν τα τερτίπια τους, παρά τις καριέρες τους. Σύντομα ο Jude Law όμως κατηγορήθηκε για απιστίες, μέχρι που τελικά παραδέχθηκε ότι έβγαινε με την babysitter της κόρης τους, κάτι που όπως είναι φυσικό δημιούργησε πάταγο.
Το καλό για τον ίδιο όμως ήταν ότι είχε ήδη προλάβει να βάλει την καριέρα του σε σωστή πορεία.
Το δίπτυχο της επιτυχίας
Βλέποντας τη σύγχρονη μορφή του «Alfie» ο κόσμος ξέχασε για λίγο τον Michael Caine, ωστόσο υπάρχουν δύο ταινίες που συμμετείχε μέσα σε μια 5ετία και ουσιαστικά δημιούργησαν το μύθο του ασταμάτητου γόη του Hollywood.
Dickie Greenleaf (The Talented Mr. Ripley)
Ίσως είναι η κορυφαία του ερμηνεία μέχρι σήμερα, ακόμα και αν δεν ήταν (θεωρητικά) ο πρωταγωνιστής της. Μπορεί να είναι και μια μορφή του ίδιου του χαρακτήρα πείθοντάς μας πως είναι ένας χαλαρός, αθεράπευτος γυναικάς και γεμάτο ενέργεια αρσενικό, ο Dickie Greenleaf αποτελεί ένα αριστούργημα που κατάφερε να του ανοίξει άπειρες πόρτες για τη συνέχεια της καριέρας του. Μπορεί στο τέλος να έπεσε θύμα του σαρδόνιου Tom Ripley αλλά όλη η ταινία εξαρτάται από αυτόν. Κινείται γύρω από αυτόν, περιμένει πράγματα από αυτόν. Και ενδεχομένως σε εκείνον χρωστάει (πολλά) ο Matt Damon που ένας «γλίτσας» όπως ο Ripley κατάφερε να γράψει ιστορία στην έβδομη τέχνη.
Vasily Zaitsev (Enemy at the Gates)
Δύο Sniper-άδες μάλωναν στη μάχη του Stalingrad, με το όπλο ανά χείρας, το μάτι στο στόχο και το δάχτυλο στη σκανδάλη. Αμφότεροι διάσημοι και αδίστακτοι, ένα ντέρμπι που το παραμικρό λάθος θα κοστίσει και ο νικητής θα περάσει στην ιστορία. Ακόμα και αν κανείς μέχρι σήμερα δεν είναι σίγουρος για το πόσο αληθινή ήταν η «κονταρομαχία» μεταξύ του Ρώσου, Vasily Zaitsev και του Γερμανού, Erwin König, o κόσμος θαύμασε τον «άτυπο» ανταγωνισμό ανάμεσα στον Jude Law και τον Ed Harris, με αμφότερους να παραδίδουν ερμηνείες που κατάφεραν να επισκιάσουν ακόμα και τη μετριότητα της ταινίας. Είναι ίσως η απόδειξη ότι το όμορφο πρόσωπο του Law μπορούσε όχι μόνο να ανταπεξέλθει σε μια ταινία με σκληρές σκηνές, αλλά ταυτόχρονα να επισκιάσει τους ανταγωνιστές του. Ακόμα και αν αυτοί χαρακτηρίζονται από σκληράδα, όπως ο Ed Harris.
Και γόης και ταλαντούχος
Ενδεχομένως να είναι από τα πλέον «ιδιαίτερα» πρόσωπα που έχουν περάσει ποτέ από την Έβδομη Τέχνη και ακόμα και αν δεν έχει κάποιο Όσκαρ στην κατοχή του, δεν δυσκολεύεται ποτέ να κάνει τη διαφορά σε κάθε του εμφάνιση. Είναι ίσως άδικο για τον Jude Law το γεγονός ότι η καριέρα του στιγματίστηκε από την προσωπική του ζωή, αλλά αυτό συμβαίνει καμιά φορά αν έχεις το σταριλίκι στο αίμα σου.
Θα έρθει άραγε η μέρα που δεν θα καταφέρει να τραβήξει τα βλέμματα; Μάλλον όχι.
