Όχι, κανείς δεν περίμενε πως θα καθόμασταν να γράψουμε ένα ολόκληρο άρθρο για ένα τύπο που το καλύτερο αστείο του μπορεί να προκαλέσει το Δήμαρχο μίας πόλης να εκκενώσει άμεσα τα προάστια. Ναι, ο Danny McBride είναι ο τύπος που μπορεί να κάνει τη μάνα σου να σε αποκληρώσει και εσένα να πεθάνεις από το γέλιο μέσα σε ένα λεπτάκι, με μία μόνο του κίνηση. Είναι ο άνθρωπος που από τις αρχές των 00’ς έβαλε το δικό του λίθο σε αυτό που λέμε «meta» κωμωδία.
Τι το ξεχωριστό έχει τέλος πάντων αυτός ο κάφρος;
Και γιατί πρέπει να ασχοληθούμε με ένα τύπο που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο; Μα γιατί είναι τόσο αστείος που μπορεί να αναστήσει και την πεθαμένη σου γιαγιά από τον τάφο. Είναι τόσο μα τόσο απλό.
Ο Daniel Richard McBride (γεννημένος στις 29 Δεκεμβρίου 1976) είναι Αμερικανός ηθοποιός, κωμικός, παραγωγός και συγγραφέας. Πρωταγωνίστησε στις τηλεοπτικές σειρές του HBO Eastbound & Down, Vice Principals και The Righteous Gemstones.
Ναι ο τύπος έχει παίξει σε όλες τις ταινίες που πραγματικά μετράνε εκεί έξω από το 2000 και μετά. Ένας millennial που δεν χωρατεύει και πρέπει να τον γνωρίσεις.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως The Foot Fist Way (2006), Hot Rod (2007), Pineapple Express (2008), Tropic Thunder (2008), Up in the Air (2009), You Highness (2011), This Is the End (2013) και Alien: Covenant (2017).
Ο McBride, 42 ετών πλέον, σημείωσε το πρώτο του «τέρμα» στη σόου μπίζνες το 2008 με αξέχαστους δεύτερους ρόλους στο «Tropic Thunder», ως ενθουσιώδης ειδικός στα εκρηκτικά και στο «Pineapple Express», ως έμπορος ναρκωτικών που ψήνει μια τούρτα γενεθλίων για την αείμνηστη γάτα του.
Κάφρος αλλά τέρμα αναγνωρίσιμος ο ίδιος, ακόμη και ο Ridley Scott τον έκανε πιλότο στο "Alien: Covenant" του 2017 — αν και είχε σκοπό να γίνει σκηνοθέτης, όχι ηθοποιός .
Ο Jody Hill και ο σκηνοθέτης του «Pineapple Express», David Gordon Green, παραμένουν Οι πιο δημιουργικοί και ταιριαστοί συνεργάτες του. Ο Green και ο McBride συνέγραψαν το πρόσφατο reboot του «Halloween», το οποίο σκηνοθέτησε ο Green. Ο Hill συνδημιούργησε τις δύο πρώτες σειρές του HBO του McBride.
Γιατί ο άνθρωπος αυτός είναι μία κινούμενη βόμβα γέλιου;
Ποιος δεν έχει δει έπη όπως το Eastbound and Down, μία σειρά που κάθε της λεπτό μπορεί να σε κάνει να πάθεις νεφρική ανεπάρκεια από τα γέλια και φυσικά για όλα φταίει ο ίδιος ο McBride.
Είναι ο μόνος ηθοποιός του Hollywood που ολόκληρος ο πλανήτης έχει παραξηγήσει όλα του τα αστεία πριν καν τα κάνει και αυτό είναι που τον κάνει ξεχωριστό. Ό,τι κάνει είναι τόσο awkward που πραγματικά ντρέπεσαι γι’ αυτόν αλλά την ίδια στιγμή καταλαβαίνεις πως σου προσφέρει απίστευτες ώρες απόλαυσης. Ό,τι και να έχει κάνει είναι κατάλληλο για να κατουρηθείς πάνω σου από τα γέλια και φυσικά όλο αυτό το καταφέρνει με καφρίλες.
Μπορώ να καταλάβω γιατί ορισμένοι μπορεί να θεωρήσουν δύσκολο τον McBride. Ακόμη και όταν έχει καλές προθέσεις, οι χαρακτήρες του τείνουν να βυθίζονται σε κάφρικους τρόπους σκέψης, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν στοιχεία μάτσο, μισογυνισμού και ρατσισμού στο χιούμορ του.
Τι ακριβώς κρύβουν οι χαρακτήρες του;
Αν και προφανώς πρόκειται να θεωρήσουμε αυτές τις συμπεριφορές αξιολύπητες - μιλάμε για πλάσματα με περιορισμένη ανάπτυξη, παιδιά σε σώματα ενηλίκων - τα αστεία εξακολουθούν να χρειάζονται κάποια επεξεργασία και η ειρωνεία μπορεί να χαθεί σε κάποιους. Δεν πρέπει όμως να χάσεις το πραγματικό νόημα, όλα γίνονται με βάθος και όχι επιφανειακά. Η ειρωνεία είναι το μεγαλύτερο όπλο του McBride.
Τα alter ego του είναι αντιφατικά και, θα έλεγε κανείς, πολύπλοκα. Οι χαρακτήρες του χυδαίοι και πουριτανοί. Δεν μπορούν να παραδεχτούν μια αδυναμία ή ένα λάθος χωρίς να το πάρουν πίσω.
Παραπονιούνται για τα βάσανά τους για να φαίνονται δυνατοί και λένε απίθανα ψέματα για να καλυφθούν – αν και κάτι που μας έμαθαν οι χαρακτήρες του τα τελευταία χρόνια, είναι ότι πολλοί άνθρωποι θα αγοράσουν τα απίθανα ψέματά που λένε.
Γιατί τον εκτιμάμε παρόλο που είναι εντελώς κάφρος;
Οι χαρακτήρες του McBride μιλούν για τους εαυτούς τους με επικούς όρους, αλλά παρ' όλη την φαινομενική αυτοεκτίμησή τους, η διατήρησή τους στην επιφάνεια είναι μια δουλειά πλήρους απασχόλησης.
Το χιούμορ του McBride μπορεί να σκοτώσει ακόμη και ελέφαντα, αυτό είναι αυτονόητο, την ίδια στιγμή όμως μπορεί να βάλει έναν εγκεφαλικά ανάπηρο τύπο να σκεφτεί λίγο πιο βαθιά για κάποια προβλήματα που υπάρχουν στους ανθρώπους. Γι’ αυτό άλλωστε τον εκτιμούμε.
