Ποιος δεν έχει βάλει στην διαπασών μέσα στο δωμάτιο του έστω κι ένα κομμάτι από AC/DC; Ποιος δεν έχει νιώσει εκείνη τη δύναμη από τα ηχεία του; Ίσως μία από τις πιο σημαντικές μπάντες όλων των εποχών για το ροκ εντ ρολ. Οι μπάντες όμως πάντα φτιάχνονται από τους μπροστάρηδες τους, δηλαδή αυτούς που όλοι γνωρίζουμε ως frontman.
Ο Bon Scott ήταν ένας από τους πιο γνήσιους frontman όλων των εποχών, ένας άνθρωπος που από ταξιτζής στην Αυστραλία κατάφερε να ξεσηκώνει χιλιάδες κόσμο μέσα στα στάδια αλλά και μέσα στα σπίτια μέσω των δίσκων του.
Όταν ήταν έξι ετών, η οικογένεια του μετακόμισε στην Αυστραλία, σε ένα προάστιο της Μελβούρνης, ενώ όταν πήγαινε στο τοπικό δημοτικό σχολείο του κόλλησαν το παρατσούκλι “Bon”. Το 1956, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Fremantle της Δυτικής Αυστραλίας, και εκείνος εντάχθηκε στην σχολική μπάντα μαθαίνοντας ντραμς.
Tα ντραμς όμως δεν θα ήταν το μελλοντικό του όργανο και δεν άργησε να δείξει σε όλους εκείνο το γρέζι στη φωνή που έμαθε να ξεσηκώνει όλο τον κόσμο στο άκουσμα του.
Ο τσαμπουκάς του σαν άνθρωπος σίγουρα του δημιουργούσε πολλά προβλήματα αλλά χωρίς αυτόν τον τσαμπουκά δεν μπορούσε τελικά να φτάσει εκεί που σήμερα βρίσκεται η φήμη του.
Προσπάθησε να ενταχθεί στον αυστραλιανό στρατό, αλλά απορρίφθηκε γιατί θεωρήθηκε “κοινωνικά απροσάρμοστος”. Στην ηλικία των 15 ετών, παράτησε το σχολείο και πέρασε ένα σύντομο διάστημα σε αναμορφωτήριο και εννέα μήνες σε ίδρυμα νέων, με την κατηγορία ότι έδινε ψεύτικο όνομα και διεύθυνση στην αστυνομία, έχοντας παράνομες σεξουαλικές επαφές και έχοντας κλέψει δώδεκα λίτρα βενζίνης.
Αν μία ζωή είναι ροκ εντ ρολ, αν ένας άνθρωπος εκφράζει στο έπακρο αυτή τη φιλοσοφία, τότε ο κύριος Bon Scott τηρεί όλες τις προϋποθέσεις για τη θέση.
Αφού εργάστηκε ως ταχυδρόμος, μπάρμαν και συσκευαστής σε φορτηγά, ο Scott, σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, The Spektors, το 1966, ως drummer και περιστασιακά τραγουδιστής. Τα φωνητικά του, ήταν εμπνευσμένα από το είδωλό του, Little Richard.
Όλα αυτά ήταν η μουσική του «παιδεία», εκείνα τα αθώα χρόνια των περιπλανήσεων από μπάντα σε μπάντα και από δουλειά σε δουλειά. Γνήσιο τέκνο των σκοτεινών μπαρ και με ένα ταμπεραμέντο σκέτη κόλαση. Δεν υπήρχε βραδιά που να μην μπλέκει σε κάποιο καβγά και σε κάποιο μεθυσμένο fistfight. Ο τύπος ήταν φτιαγμένος για τη ζωή του δρόμου. Σίγουρα το ροκ εντ ρολ τον έσωσε από το να καταλήξει σε κάποια φυλακή.
Έπιασε δουλειά ως ταξιτζής, πηγαινοφέρνοντας κάποιες φορές τους AC/DC από το ξενοδοχείο σε συναυλίες και τούμπαλιν. Όταν κάποια στιγμή το συγκρότημα κατέληξε στο ότι το στυλ του Dave Evans δεν τους ταίριαζε, ο Scott έχει την τύχη, μετά από διάφορες συζητήσεις, να γίνει ο αντικαταστάτης του. Αποδεικνύεται η ιδανική επιλογή, αφού με εκείνον στις τάξεις τους, έρχεται το απαιτούμενο δέσιμο της ομάδας και ασκεί τεράστια επιρροή στους υπόλοιπους, καταφέρνοντας να τους περάσει τη φιλοσοφία του.
Από εκεί και πέρα η ιστορία έχει γραφτεί σε όλα τα χρυσά ράφια του ροκ εντ ρολ με δίσκους μαζί με τους AC/DC που ξεπερνάνε ακόμη και τον όρο του κλασικού. Κάθε δίσκος και μία παγκόσμια επιτυχία, κάθε τραγούδι κι ένα κόλλημα στον εγκέφαλο μας. Ο τραγικός του θάνατος όμως δεν θα μπορούσε να ταιριάζει καλύτερα στην ιστορία του. Τραγικό αλλά είναι αλήθεια.
Κανείς δεν περίμενε την τραγική εξέλιξη μιας συνηθισμένης βραδιάς γι’ αυτόν, στις 19 Φεβρουαρίου του 1980, μετά πολύ ποτό σε ένα κεντρικό club του Λονδίνου μαζί με ένα φίλο του, τον Alistair Kinnear, ήρθε το μοιραίο.
Στην επιστροφή για το σπίτι, ο Kinneark, μη μπορώντας να σηκώσει το Scott που κοιμόταν, τον άφησε να κοιμηθεί στο αμάξι. Αργά, την επόμενη μέρα και αδυνατώντας να τον ξυπνήσει, μετέφερε το Scott στο νοσοκομείο, όμως εκείνος είχε ξεψυχήσει πριν καν φτάσουν, από αναρρόφηση. Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στον μουσικό κόσμο γενικά και στις τάξεις της μπάντας ειδικότερα.
Για να έχεις μια καλύτερη εικόνα, δες παρακάτω ποιος είναι ο Bon Scott και τι έχει κάνει για το rock and roll:
