Λένε πως στη Νέα Υόρκη κανένα θέαμα δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματικά έκπληξη. Στην πόλη που συμβαίνουν όλα, μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα που αναγκάζουν και τον πιο απαθή κάτοικο να στρέψει το βλέμμα του σε αυτά και να τα κοιτάξει με δέος. Η πορεία της πτήσης 1549 της US Airways εκείνο το απόγευμα της 15ης Ιανουαρίου του 2009 ήταν από αυτά. Μια πορεία η οποία συναντήθηκε με ένα άτυχο σμήνος καναδέζικων χήνων που είχαν μεταναστεύσει στη ΝΥ για να ξεχειμωνιάσουν. Όπως είναι γνωστό, στην Αμερική είναι όλα πολύ μεγαλύτερα και το ευρωπαϊκής κατασκευής αεροσκάφος δεν ήταν σχεδιασμένο με πρόσκρουση τόσο μεγάλων πτηνών. Η σύγκρουση έγινε λίγο μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο LaGuardia της πόλης με προορισμό το Seattle. To αεροσκάφος έχασε σχεδόν αμέσως την πρόωσή του και τότε το μεγάλο δίλημμα έπεσε πάνω στις πλάτες του Sully. Μέσα σε απειροελάχιστο χρόνο έπρεπε να αποφασίσει που θα κάνει αναγκαστική προσγείωση. Η εγγύτητα με το αεροδρόμιο απογείωσης έλεγε πως έπρεπε να επιστρέψει στο LaGuardia. Υπήρχε ακόμα και η εναλλακτική του κοντινού αεροδρομίου του Teterboro. Το ένστικτο του πολύπειρου κυβερνήτη όμως τον διέταξε σε μία άλλη επιλογή, πιο θεαματική. Αντι για αναγκαστική προσγείωση, έκανε μια προσθαλάσσωση, ή όπως αλλιώς λέγεται όταν πρόκειται για ποταμό. Είναι τόσο ασυνήθιστη που δεν έχει καν κατάλληλη λέξη η διαδικασία. Το αεροσκάφος βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Hudson που διασχίζει τη Νέα Υόρκη στα νότια του Manhattan.
Το πολύπειρος για τον Sully δεν είναι σχήμα λόγου. Σαν παιδί μεγάλωσε δίπλα σε αεροδρόμιο και ξεκίνησε να πετάει από πολύ μικρή ηλικία ανεμόπτερα. Στην ηλικία των 16 ετών έκανε την πρώτη του πτήση σόλο με αεροπλάνο και όταν τελικά κατατάχθηκε στην αντίστοιχη αμερικανική Σχολή Ικάρων ήταν ένας από τους ελάχιστους σπουδαστές που είχαν ήδη δίπλωμα πιλότου. Στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ έγινε πιλότος μαχητικών και για 4 χρόνια πετούσε με F4 Phantom. Όταν αποστρατεύτηκε ξεκίνησε να πετάει με την πολιτική αεροπορία και μέχρι τη στιγμή του ατυχήματος είχε συμπληρώσει σχεδόν 20.000 ώρες πτήσης. Σίγουρα αν σου συμβεί κάτι στον αέρα είναι ο πιλότος που θα ήθελες να έχεις με τέτοιο βιογραφικό. Όμως δεν ήταν όλοι χαρούμενοι με αυτή του την ενέργεια. Κάποιοι στην αμερικανική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας θεώρησαν ότι ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη και απερίσκεπτη κίνηση. Υποστήριξαν ότι μπήκαν ανθρώπινες ζωές σε ρίσκο και όχι μόνο των 155 επιβαινόντων στο αεροσκάφος. Ένα μικρό λάθος χειρισμού ή μια ριπή ανέμου θα μπορούσε να ρίξει το ακυβέρνητο αεροσκάφος σε κτίρια και να επαναληφθεί μία ακόμα τραγωδία σαν την 11ης Σεπτεμβρίου. Ευτυχώς τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Και οι 155 επιβαίνοντες επέζησαν, 100 από αυτούς τραυματίστηκαν ελαφρά και νοσηλεύτηκαν για λίγο μετά της διάσωσή τους και μόλις 5 τραυματίστηκαν πιο σοβαρά από τη σφοδρή πρόσκρουση στο παγωμένο νερό.
Στην διεξοδική έρευνα που έγινε το ένστικτο του Sully αποδείχτηκε ορθό. Οι περισσότερες απόπειρες προσομοίωσης προσγέιωσης σε κάποιο από τα παρακείμενα αεροδρόμια απέτυχαν καθώς οι αρχικές εκτιμήσεις ότι θα μπορούσαν να γίνουν δεν είχαν λάβει υπόψη τα πρώτα κρίσιμα δευτερόλεπτα της σύγκρουσης. Από τη στιγμή της επαφής με τις χήνες μέχρι να βρεθεί το αεροσκάφος στο νερό πέρασαν μόλις 3,5 λεπτά. Για αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα ο Sully θυμήθηκε τα νιάτα του και την εμπειρία του στα ανεμόπτερα. Για όλο αυτό το διάστημα πιλόταρε επιτυχώς ένα αεροσκάφος χωρίς κινητήρες. Τα σύγχρονα αεροσκάφη είναι σχεδιασμένα για λόγους ασφαλείας να μπορούν να πετάξουν σαν ανεμόπτερα, χωρίς πρόωση από τους κινητήρες, για περίπου 100 χιλιόμετρα, ανάλογα και με το αεροσκάφος.
Στο νερό από πιλότος έγινε καπετάνιος και καθοδήγησε ο ίδιος την ασφαλή εκκένωση του σκάφους από τους επιβάτες. Γύρισε δύο φορές, διέσχισε από τη μία άκρη τον διάδρομο μεταξύ των καθισμάτων μέχρι την άλλη για να βεβαιωθεί ότι δεν έχει μείνει κανένας πίσω και τότε μόνο εγκατέλειψε το αεροπλάνο και επιβιβάστηκε στα σωστικά μέσα. Για το θάρρος του, την ψυχραιμία, και τις ενέργειές του ο Chesley Sullenberger τιμήθηκε με πλήθος μεταλλίων, βραβείων και διακρίσεων. Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, ο δήμαρχος την Νέας Υόρκης, ο κυβερνήτης της πολιτείας και δύο διαδοχικοί Πρόεδροι, Bush και Obama τον επιβράβευσαν.
Τέλος καλό, όλα καλά; Δυστυχώς όχι για τις καναδέζικες χήνες της Νέας Υόρκης. Με σκοπό να προληφθούν παρόμοια ατυχήματα στο μέλλον καταστράφηκαν εκατοντάδες φωλιές 17 διαφορετικά σημεία της πόλης, 1739 αυγά διαλύθηκαν και 1235 χήνες θανατώθηκαν σε θάλαμο αερίων. Κάθε χρόνο θανατώνονται περίπου 10000 χήνες από τις αρχές της Νέας Υόρκης...
