Λεφτά, φήμη, δόξα, γυναίκες, αναγνώριση. Το τετράπτυχο της επιτυχίας, ένα καρέ στοιχείων που απέκτησε κατά την πορεία της ζωής του ο Charles Bronson. Τέσσερις κατακτήσεις που από την ημέρα που γεννήθηκε (στις 3 Νοεμβρίου του 1921) μέχρι την στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική ουδείς πίστεψε ότι θα τα αποκτήσει. Και ποιος να το πιστέψει. Αφού μέχρι τότε ήταν απλά ένας από εμάς. Ένας άνθρωπος ο οποίος κουβαλώντας στον δικό του «Γολγοθά» τον «σταυρό» που του χάρισαν οι ρίζες του, ξεκίνησε από ανθρακωρύχος, πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε μάγειρας, οικοδόμος, νοίκιαζε ξαπλώστρες σε παραλίες και κατέληξε να ζωγραφίζει σκηνικά για ταινίες. Τίποτα απ' όλα τα παραπάνω δεν προμήνυε το τι θα κατάφερνε στην μετέπειτα ζωή του.
Ήρωας πολέμου με κοριτσίστικο ντύσιμο
Ο Charles γεννήθηκε Buchinsky και πέθανε Bronson στις 30 Αυγούστου του 2003. Και τα κατάφερε και με το παραπάνω. Τι κι αν η ζωή του φέρθηκε πιο σκληρά και από τους ρόλους που υποδύθηκε. Μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι με 14 αδέλφια το πρώτο που είχε να κάνει ήταν να επιβιώσει. Την πρώτη μέρα που πήγε σχολείο η μητέρα του τον έντυσε με κοριτσίστικα ρούχα (γιατί δεν είχε άλλα) και στα 10 του χρόνια αναγκάστηκε να φιλήσει για τελευταία φορά τον πατέρα του. Και παράλληλα να πάρει την θέση του στα ανθρακωρυχεία για να μπορέσει να βοηθήσει την οικογένειά του. Ποτέ του όμως, δεν το έβαλε κάτω. Τίποτα δεν τον έκανε να τα παρατήσει. Ούτε ο ίδιος ο πόλεμος.
Μέχρι να φτάσει στα 16, μετρούσε ήδη αρκετά χρόνια δουλειάς στο ανθρακωρυχείο που συντηρούσε την πόλη, κερδίζοντας μόλις 1 δολάριο για κάθε τόνο κάρβουνου που έβγαζε από τα έγκατα της γης. Παρόλα αυτά, είναι το μόνο παιδί της οικογένειας που τέλειωσε το σχολείο. Το 1943 στρατολογείται και υπηρετεί τη θητεία του στα χαρακώματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως πυροβολητής στην πολεμική αεροπορία, παίρνοντας μέχρι και μετάλλιο τιμής για τα τραύματά του.
Το μόνο ίσως που πήγε να τον λυγίσει ήταν ο μακαρθισμός, ο οποίος έκανε έντονα την εμφάνισή του στις ΗΠΑ αμέσως μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε, ο Charles Buchinsky αποφάσισε να απαρνηθεί το επίθετό του και από το πουθενά «γεννιέται» ο Βronson. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία, καθώς το επώνυμο προέκυψε από την Bronson Gate των στούντιο Paramount, που βρισκόταν στη συμβολή των οδό Melrose και Bronson. Ήλπιζε ότι οι μακαρθικοί δεν θα τον ενοχλούσαν ποτέ. Όπως και έγινε τελικά.
Ο αμίλητος κομπάρσος που έγινε σταρ
Έχοντας περάσει από δεκάδες δουλειές για να μπορέσει να επιβιώσει ήρθε η στιγμή που περίμενε, έστω χωρίς να το ξέρει. Πιάνοντας δουλειά ως σκηνογράφος σε ένα θίασο που συνάντησε τυχαία σε παραλία στην Atlantic City, ο Bronson άρχισε να ερωτεύεται τον κινηματογράφο. Και άρχισε να παίρνει τις πρώτες του δουλειές ως κομπάρσος. Με ελάχιστα λόγια έως και καθόλου ορισμένες φορές. Άλλωστε ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα του σε όλη του την καριέρα ήταν ότι μπορούσε να «μιλάει» με το ύφος του. Με το βλέμμα του.
Το 1960 ο σκηνοθέτης John Sturges τον κάλεσε να παίξει στην ταινία «The Magnificent Seven» πλάι στους Yul Brynner και Steve McQueen και χωρίς να το ξέρει, κάνει το πρώτο βήμα προς την καταξίωση.
Διάβασε τι γράψαμε για τον πρωταγωνιστή της συγκεκριμένης ταινίας.
Το 1961 προτάθηκε για τα βραβεία Emmy για τη συμμετοχή σε σειρά του CBS και το 1962 έπαιξε μαζί με τον Έλβις Πρίσλεϊ. Την ίδια χρονιά ο σκηνοθέτης John Sturges, τον κάλεσε πάλι να παίξει στο έργο «Η μεγάλη απόδραση». Η επιτυχία ήταν μεγάλη. Οι προτάσεις πλήθαιναν και ο Bronson εμφανιζόταν όλο και πιο συχνά, στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη. Φυσικά κάνοντας πάντα τον σκληρό και ανίκητο άνδρα. Το 1967 εμφανίστηκε στην ταινία «Και οι 12 ήταν καθάρματα» με πολλούς από τους γνωστούς θρύλους του Χόλιγουντ. Το 1968 πρωταγωνίστησε ως Harmonica στην ταινία «Κάποτε στη Δύση» του Sergio Leone, ο οποίος έκτοτε δήλωνε ξετρελαμένος μαζί του. Το νερό πλέον είχε μπει στο αυλάκι. Ο Charles όμως δεν ήταν ευχαριστημένος με τίποτα. Ήθελε ακόμα περισσότερα. Και γι’ αυτό το 1970 αποφασίζει να ταξιδέψει στην Ευρώπη και να κατακτήσει και τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
Εμείς πάντα θα τον θυμόμαστε για την εμβληματική του παρουσία στο «The Valachi Papers» και κυρίως στο «Death Wish» που έκανε πρεμιέρα μια μέρα σαν τη σημερινή (24/7) πριν από 46 χρόνια.
Στις 30 Νοεμβρίου του 2003 ο Charles Bronson άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 81 ετών έχοντας ζήσει τα πάντα. Φτώχεια, ανέχεια, πείνα, εξαθλίωση, πόλεμο και στην συνέχεια αποκτώντας δόξα πλούτη και γυναίκες. Έκανε τρεις γάμους και παρά το ότι ήταν ένας από τους άσχημους σταρ του κινηματογράφου έκανε πολλές κυρίες να χάσουν τον ύπνο τους.
Tip1: Ο σκηνοθέτης Sergio Leone έλεγε ότι ο Charles Bronson, ήταν ο καλύτερος ηθοποιός που είχε δει ποτέ. Όταν του ζήτησε να παίξει στην ταινία «A Fist Full of Dollars», εκείνος αρνήθηκε. Ούτε καν τον ενδιέφερε και παρά την επιμονή του σκηνοθέτη, δεν άλλαξε μυαλά. Τελικά στράφηκε στο νεαρό και ελπιδοφόρο τότε Clint Eastwood.
Tip2: Ως Μακαρθισμός έχει καθιερωθεί, ιδιαίτερα στις Η.Π.Α., η πολιτικά κατευθυνόμενη δραστηριότητα - μέθοδος που αφορά τη μαζική απαγγελία κατηγοριών για ανυπακοή, προδοσία χωρίς να συνοδεύεται όμως από ουσιαστικά αποδεικτικά στοιχεία. Ο όρος αυτός περιγράφει κυρίως συστηματικές ενέργειες στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την περίοδο του «Ερυθρού Τρόμου» (Red Scare), που διήρκεσε από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, υπήρξε έντονος ο φόβος για πιθανή κομμουνιστική επιρροή αμερικανικών ιδρυμάτων και οργανισμών μέσω σοβιετικών πρακτόρων.
