«Bρες τη δύναμη να αλλάξεις όσα μπορείς να αλλάξεις, βρες τη γαλήνη να αποδεχτείς όσα δεν μπορείς να αλλάξεις, βρες τη σοφία να διακρίνεις τα μεν από τα δε». Τα παραπάνω λόγια είναι από την συλλογή «Εις Εαυτόν» που έγραψε ο αυτοκράτορας της Ρώμης και στωικός φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος κάπου ανάμεσα στο 170 και το 180 μ.Χ. Ήταν 12 βιβλία γραμμένα στα ελληνικά, τα οποία μιλούσαν για την ανθρώπινη ύπαρξη, την κίνηση αυτής μέσα στη ζωή και την σπουδαιότερη αρετή που το κάθε νοήμων ον έχει καθήκον να ακολουθήσει. Την ηθική.
Η αλήθεια είναι πως ίσως δυσκολευτείς να δεχτείς τον χαρακτήρα του Emilio Rivera από το Mayans MC (σ.σ.: τον Marcus Alvarez), ως ένα φάρο ηθικής. Ή μήπως όχι; Γιατί μπορεί η πρώτη σκέψη να οδηγεί τον τηλεθεατή πως ο El Padrino των Mayans δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένας στυγνός γκάνγκστερ που πυροβολεί πισώπλατα και εμπορεύεται όπλα, αλλά η αλήθεια είναι πως τα κοινά του στη σειρά με εκείνα του Μάρκου Αυρηλίου, είναι περισσότερα από όσα μπορεί να φανταστεί κανείς. Και για καλό λόγο.
Ο Alvarez πιστεύει στο MC του. Έφτιαξε ο ίδιος τους Mayans και ο τίτλος του El Padrino (Godfather), είναι τιμητικός που ξεφεύγει από εκείνον του President. Πιστεύει στο club του, πιστεύει στους ανθρώπους του, αλλά πολύ περισσότερο πιστεύει σε όλα εκείνα τα ηθικά στοιχεία που κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα ζώα. Το χέρι που οπλίζει και σκοτώνει, είναι εκείνο που τιμωρεί όσους δεν ακολουθούν την ηθική. Είναι ένα διαίρει και βασίλευε που την ίδια στιγμή φροντίζει να προασπίζει τα συμφέροντα των ανθρώπων του και να τιμωρεί την πονηριά, την απιστία και το ψέμα. Ο Alvarez είναι ένας ξεκάθαρος άνθρωπος με ξεκάθαρους στόχους. Δεν προσποιείται πως είναι κάτι διαφορετικό ούτε προσπαθεί να παριστάνει κάποιον «παρεξηγημένο καλό τύπο» που η άδικη ζωή του όπλισε τα χέρια. Ούτε καν για την ακρίβεια. Ξέρει τι κάνει και δεν έχει ενοχές γιατί δίνει αξία στην ηθική του. Την ηθική που λέει ότι, τουλάχιστον, αν πρέπει να ακολουθήσεις έναν δρόμο στρωμένο με αίμα, φρόντισε να είσαι αληθινός και άξιος απέναντι στους ανθρώπους σου. Γι’ αυτό και ακριβώς φροντίζει να τους έχει πάντα από κοντά. «Έκανα κάτι για το κοινωνικό σύνολο; Άρα είμαι ωφελημένος» έγραφε ο αυτοκράτορας.
O EZ Reyes είχε την τιμητική του στο Ratpack.
Περισσότερο από όλα, αυτός ο τρόπος σκέψης και διοίκησης, του χαρίζει την αθανασία. Μία αποστροφή απέναντι στο πρόσωπο του θανάτου (σ.σ.: στο οποίο αν έχεις δει την σειρά έφτασε πολύ κοντά), γιατί αντιλαμβάνεται την αλήθεια που αναγνώριζε και ο Μάρκος Αυρήλιος: όλοι πεθαίνουμε κάποια στιγμή και αυτό δεν είναι επιλογή μας. Επιλογή ωστόσο, είναι το πως έχεις ζήσει μέχρι τότε την ζωή σου και πόσο πιστός μένεις απέναντι στις αξίες και την ηθική σου. Αυτό το ξέρει ο Marcus Alvarez και γι’ αυτό δεν διστάζει να αντικρίσει κατάματα τον θάνατο. «Σαν να πρόκειται τώρα αμέσως να φύγεις από τη ζωή, έτσι να πράττεις κάθε φορά, έτσι να μιλάς έτσι να σκέφτεσαι». Ο El Padrino, είναι μία υπενθύμιση για τους ανθρώπους εκείνους που ακόμη και αν ακολουθούν ένα δρόμο πολύ διαφορετικό από εκείνον που θέτει η κοινωνία και οι κανόνες της, φροντίζει -ακόμη και αν ξεφεύγει- να είναι ηθικός απέναντι στους συνοδοιπόρους του. Να ακολουθεί τους άγραφους εκείνους κανόνες, που διατηρούν την ψυχή του ακέραια. Αυτό είναι η πραγματική ηγεσία ενός αρχηγού, που βρίσκει χώρο για την Ηθική όταν δεν βρήκε κανένας άλλος. Και ειδικά από το Sons of Anarchy – μόνο ίσως ο John Teller. Γι’ αυτό και είναι ξεκάθαρα ο πιο άξιος θαυμασμού στη σειρά. Κάνει πράγματα επειδή θέλει όχι επειδή πρέπει και βρίσκει πάντα χώρο για την ηθική.
Ένας αυτοκράτορας πάνω σε chopper. Μεξικανικής καταγωγής και με τους υπηκόους του να σέβονται τον χαρακτήρα του περισσότερο από το όπλο του. Γι’ αυτό και έχει άπειρα κοινά με τον παρακάτω τύπο.
«Να θεωρείς τον εαυτό σου άξιο για κάθε λόγο, για κάθε έργο που είναι σύμφωνο με την φύση σου. Και να μη σε απασχολούν άλλων λόγια και μομφές που ίσως επακολουθήσουν. Αλλ’ αν αυτό που έκαμες ή είπες είναι καλό, να μη χαμηλώνεις ποτέ την δική σου αξία. Όλα αυτά γύρω σου λοιπόν να μην τα κοιτάζεις παρά τράβα τον ίσιο δρόμο κατά την φύση την δική σου και παγκόσμια. Και των δύο ο δρόμος είναι ένας και ο αυτός» - Μάρκος Αυρήλιος
