Το να χαρακτηρίσει κανείς την Janis Joplin δυναμική, ήταν πολύ εύκολο. Η φωνή της βοηθούσε σε αυτό, όπως και το λεξιλόγιό της που έμοιαζε αρκετά με αυτό ενός νταλικέρη. Πόσο στερεοτυπικό σχόλιο, έτσι; Σκέψου να είχε μια διαφωνία με έναν από αυτούς σε κάποιο μπαρ και η κατάσταση να ξεφεύγει. Σίγουρα θα του έσπαγε ένα μπουκάλι Southern Comfort στο κεφάλι και ύστερα, σαν να μην έφτανε αυτό, θα γονάτιζε στο αφτί του και θα τον έβριζε χυδαία. Αυτή η εικόνα δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, δυστυχώς, όμως, ο Jim Morrison, οποίος είχε αυτή την τιμή, δεν βρίσκεται στη ζωή για να το επιβεβαιώσει. Βέβαια, είναι τιμή σου όταν η μεγαλύτερη γυναικεία φωνή της ροκ σου σπάει ένα μπουκάλι στο κεφάλι.
Το δύσκολο στην περίπτωσή της, είναι άλλο: Να την χαρακτηρίσεις μια ευαίσθητη ψυχή, ένα κορίτσι που πριν παλέψει με τον κόσμο γύρω της, πάλεψε με τις δικές της ανασφάλειες, με τα σημάδια στο πρόσωπο, τα περιττά κιλά, την όχι και τόσο όμορφη παρουσία της και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις της σε μια κοινωνία που έζεχνε κονσερβατισμό. Πώς τόλμησες, εσύ, η Janis Joplin, από το Port Arthur του Texas να διαβάζεις βιβλία, να ζωγραφίζεις και να μην μισείς τους μαύρους; Της άρεσαν και τα blues, αυτό πάει πολύ. Διέφερε και όταν η μάζα κατευθύνεται προς μια κατεύθυνση και εσύ επιλέγεις την αντίθετη, γίνεσαι στόχος. Είναι η κλασική τακτική των ηλιθίων. Όχι της Janis, της μάζας.
Θυμήσου τι είχαμε γράψει για τον Jimi Hendrix
Το ξέρεις πως είχε ψηφιστεί ως ο πιο άσχημος άντρας στο πανεπιστήμιο του Austin; Ήταν ένα κακό αστείο και αυτόματα το Texas έγινε πολύ μικρό για να χωρέσει τον θυμό της αλλά και την αγάπη της για τη μουσική. Φεύγει για το San Francisco, πέφτει με τα μούτρα στα ναρκωτικά, τραγουδάει, δεν συγκινεί κανέναν και μπαίνει η πρώτη τελεία στην σύντομη ζωή της. Ήταν σε άθλια κατάσταση. Γυρίζει πίσω στο πατρικό της σπίτι για να βρει τον εαυτό της, μαζί με τους γονείς της και παραλίγο να παντρευτεί σαν καλό κορίτσι. Φυσικά και μπορείς να γελάσεις με αυτό, το ίδιο θα έκανε και η ίδια αργότερα. Το ανέκδοτο, ευτυχώς, τελείωσε νωρίς και έφυγε ξανά για το San Francisco. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Έγινε μέλος των Big Brother and the Holdning Company και μετά έκανε σόλο καριέρα.
Το όνομά της βρισκόταν παντού, όπως και η φωνή της. Όλοι ήξεραν την Janis. Όμως, οι άνθρωποι όπως αυτή, βαριούνται τη δόξα όσο εύκολα τη χαίρονται όταν την αποκτούν. Όπως αποδείχτηκε, αυτό που πάντα ήθελε, ήταν να εντυπωσιάσει τους γονείς της. Το να την αναγνωρίζουν στο δρόμο, να φοράει γούνες, να οδηγεί ψυχεδελικά αυτοκίνητα και να τραγουδάει σε όλα τα φεστιβάλ, ήταν απλά ένα μέρος αυτού του σχεδίου. Αν μπορούσε, πριν ή μετά το σόου της, θα φώναζε στο μικρόφωνο: «Μαμά, μπαμπά κοιτάξτε, το ασχημόπαπο τα κατάφερε». Υπάρχουν και διάφορα γράμματα προς εκείνους που μαρτυρούν την αντίθεση στο ταραγμένο κεφάλι της. «Ζητώ συγγνώμη που είμαι ένα κακό για την οικογένεια», γράφει σε ένα από αυτά.
Στις 4 Οκτώβρη του 1970, θα βρεθεί νεκρή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Los Angeles. Η πιο χαρισματική γυναικεία φωνή της ροκ πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Η ίδια ζούσε 27 χρόνια μέσα στην υπερβολή, ήταν επόμενο να συμβεί αυτό. Τρεις μέρες πριν τον θάνατό της, είχε υπογράψει τη διαθήκη της. Σε αυτή, είχε αφήσει χρήματα για τη διοργάνωση ενός μεταθανάτιου πάρτι στη μνήμη της. Ήταν η Janis και στην Janis άρεσε να περνά καλά. «Oh, yes indeed».
