Έχουμε γράψει και σε παλαιότερα κείμενα, ότι το ποτό στο μπαρ είναι μία ξεχωριστή ιεροτελεστία. Η θέση στη μπάρα. Το σερβίρισμα του μπάρμαν. Η μουσική που συνοδεύει την παρουσία σου στο χώρο. Όλα συμβάλλον ώστε η παραμονή σου να είναι μοναδική, για να περάσεις καλά με την παρέα σου.
Το σερβίρισμα είναι μέσα σε αυτά. Και τα παρελκόμενα που έρχονται μαζί με το ανάλογο «ρόφημα». Κουλουράκια αν είναι καφές. Πατατάκια αν είναι μπίρα. Λωρίδες από αγγούρι ή καρότο μαζί με ξηρούς καρπούς αν πίνεις gin, whiskey ή κάτι άλλο. Και μετά υπάρχουν και οι κατσίβλαχοι με τους οποίους βγήκες για ποτό. Και έχουν βάλει στόχο να αφανίσουν ότι υπάρχει από φαγώσιμο δίπλα σου.
Η λαιμαργία δεν είναι μαγκιά, είναι αυτοταπείνωση
Για να μην παρεξηγηθούμε, όλοι τρώμε τα συνοδευτικά που έρχονται με το ποτό. Το πρόβλημα είναι με αυτούς που αφού έχουν τελειώσει με τα δικά τους, βάζουν χέρι στα δικά σου. Εκείνοι οι κοπρίτες που τσάκισαν το μπολάκι τους με τα πατατάκια και έχουν πλέον ξεκινήσει και τρώνε από το δικό σου. Και όχι, το πρόβλημα δεν είναι στο ότι δεν θέλεις να τα μοιραστείς. Είναι πως τα αφανίζουν σε ρυθμό πολυβόλου, σε σημείο που ζήτημα είναι αν θα καταφέρεις να φας ένα ή δύο κομμάτια. Ακολουθεί το ίδιο με τις φετούλες από αγγούρι και καρότο και αναρωτιέσαι αν ο υποφαινόμενος έχει έρθει για να πιει ποτό ή για να ντερλικώσει. Εντάξει ρε φίλε, όλοι τρώμε αλλά εσύ ήρθες στο μπαρ για να χορτάσεις; Δεν είναι ντροπή παιδιά. Όποιος πεινάει πάει νωρίτερα για σουβλάκια.
Ο βιασμός του ξηροκαρπίου
Δεν είναι μύθος. Υπάρχουν άνθρωποι που καταβροχθίζουν τους ξηρούς καρπούς με την ίδια ταχύτητα που τα περιστέρια στο Σύνταγμα τσακίζουν μία φρατζόλα ψωμί. Μέσα σε λιγότερο από 5 λεπτά δεν έχει μείνει ούτε φλούδα από αράπικο φιστίκι. Ακόμη πιο εριστικοί, είναι εκείνοι που διαλέγουν και τρώνε «τα καλά» από το μπολ. Κάτι φιστικάκια Αιγίνης τίγκα στο αλάτι. Κάτι αμύγδαλα. Και σίγουρα τα tiger nuts, αυτά τα πορτοκαλί που δεν είναι ποτέ πάνω από 4 και όπου τα βρίσκουν τους δίνουν και καταλαβαίνουν. Τελικά, θα ξεμείνεις να πιεις τον ποτό σου με αποξηραμένο αρακά και αράπικο φιστίκι που είναι πιο βαρετό και από τις επαναλήψεις του Ρετιρέ.
Και τι να κάνουμε να τους δείρουμε;
Κανονικά έτσι θα έπρεπε. Τους αξίζουν κλωτσιές στα δόντια με λασπωμένο και γεμάτο μπόχα στρατιωτικό άρβυλο. Αν έχεις πειναλέους τριγύρω σου, ξεκαθάρισε το από την αρχή: θα τρώνε με μέτρο και δεν θα τρώνε τα παρελκόμενα των άλλων. Είναι οι ίδιοι τύποι που στο delivery αρνούνται να φάνε πατάτες, αλλά τρώνε των άλλων. Για να μην υπάρξουν λοιπόν παρεξηγήσεις, φρόντισε να ξηγηθείς από την αρχή.
