Μια ιστορία θα σας πω για τον Μπάμπη, τον Μπάμπη τον Φλου, που την πάτησε σαν πρωτάρης. Μια ιστορία από τις αμέτρητες της προσωπικής και σεξουαλικής μου ζωής, μόνο που αυτή η ιστορία τα έχει όλα ΕΚΤΟΣ από σεξ.
Πριν από δύο καλοκαίρια έζησα μία από τις καλύτερες χειρότερες εμπειρίες που είχα ποτέ, όταν βρέθηκα παρά ένα προφυλακτικό κοντά στην ολοκλήρωση της μεγαλύτερης φαντασίωσής μου: Να κάνω επιτέλους σεξ με μία Σουηδέζα.
Απο τα μικράτα μου ήταν το απωθημένο μου, το οποίο όλο και φούντωνε όσο έβλεπα τις γυναίκες του Μπεργκ και του Μέλμπεργκ να τριγυρνάνε στα ελληνικά γήπεδα.
Να, λοιπόν, που την είχα το καλοκαιράκι του 2016 στην ακρογιαλιά παραλίας της Αττικής, όταν μία τσούχτρα έκανε τον αβανταδόρο μου, τσιμπώντας σουηδέζικο κοράσιο, το οποίο βγαίνοντας έντρομο από τη θάλασσα ζήτησε τη βοήθειά μου, προφανώς επειδή της άρεσα. Άντε κι επειδή στην παραλία ήμουν μόνο εγώ κι αυτή.
Τα χαρακτηριστικά της κοπελιάς ήταν αυτά ακριβώς που σας έρχονται στο μυαλό όταν ακούτε «Σουηδέζα»: Ξανθιά, μπλε μάτι, σχεδόν ψηλή. Σχεδόν.
Με άψογα αγγλικά αυτή, με «yes, no, ok» εγώ, έσπευσα να τη βοηθήσω, γκουγκλάροντας για πλησιέστερο φαρμακείο. Με την μπέρτα του ιππότη κι αφού ευχαρίστησα με ευγνωμοσύνη την τσούχτρα που μου έκλεινε πονηρά το μάτι από τον βυθό, τη συνόδευσα ως εκεί για να βρούμε τέλος πάντων μία κρέμα για το σημάδι.
Όλα πήγαν καλά, είχα βοηθήσει την κατάσταση αρκετά μπορώ να πω, επιδεικνύοντας και διαφημίζοντας σε υπέρμετρο βαθμό την ελληνική φιλοξενία και τον πολιτισμό που έχουμε ως Έλληνες όταν θέλουμε να κάνουμε σεξ ο συνάνθρωπός μας χρειάζεται βοήθεια.
Εμφανώς εντυπωσιασμένη και γοητευμένη από την καλοσύνη μου, με ευχαρίστησε προτείνοντάς μου να πάμε για ένα ποτό κάποια στιγμή. Αυτή η στιγμή ήταν το ίδιο εκείνο βράδυ, αφού, βλέποντας την φαντασίωσή μου ολοζώντανη μπροστά στα μάτια μου δεν μπορούσα να περιμένω.
Πήγα σπίτι, ντύθηκα, στολίστηκα, και πήγα να την πάρω από το παραλιακό ξενοδοχείο όπου και διέμενε τις μέρες εκείνες στη χώρα μας, την οποία και είχε επισκεφτεί για διακοπές όπως καταλαβαίνετε.
Ήταν πολύ ωραία η φάση στο ποτό, αν και κάπως δύσκολη η συνεννόηση αφού στα αγγλικά ούτε λόβερ δεν έχω πάρει. Υπήρχε έντονο το στοιχείο του φλερτ στην ατμόσφαιρα, όπως και στην επικοινωνία μας, γλιτώνοντας έτσι τις πολλές-πολλές κουβέντες.
Η βραδιά είχε κυλήσει πολύ όμορφα και τα σινιάλα που μου έστελνε ήταν ενθαρρυντικά πως θα την ξαναδώ μέχρι να κουνήσει μαντήλι και να πάρει τον δρόμο της επιστροφής για Σουηδία.
Έλα, όμως, που όταν την άφησα στο ξενοδοχείο της μού πρότεινε να περάσω για ένα ποτό δίπλα στην πισίνα του πεντάστερου. Έλα, όμως, που ο χώρος της πισίνας ήταν άδειος, το μπαρ κλειστό και ποτό δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Σώπα που η κοπέλα με είχε καλέσει για τον λόγο που καταλαβαίνετε και σώπα που δεν καταλαβαίνετε για ποιο λόγο με κάλεσε.
Καθόμασταν σε ένα από τα τραπεζάκια περιμετρικά της πισίνας. Φοίνικες περιστοίχιζαν τον χώρο, ένας ρετρό χαμηλός φωτισμός δημιουργούσε μία ρομαντική ατμόσφαιρα, ενώ η μπλε απόχρωση μέσα από το νερό της πισίνας έφτιαχνε ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινία πορνό.
Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα...
Το φλερτ μας έγινε πιο ξεκάθαρο και δεν άργησε πολύ να εξωτερικευτεί, ενώ κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να λέει δυνατά απ' έξω: «θεέ μου δεν το πιστεύω, φιλάω Σουηδέζα». Το ένα έφερε το άλλο, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, ενώ σε μία ξεκάθαρη πρόθεση να δείξω τι σημαίνει «greek lover», την έπιασα, τη σφιχταγκάλιασα και την ανέβασα πάνω στο κυκλικό τραπεζάκι.
Όλα ήταν έτοιμα, ήμουν πιο κοντά από ποτέ να κάνω το όνειρο πραγματικότητα, αφού η ίδια μού έδειχνε ότι για εκεί πάει το πράγμα. Ώσπου μια φωνή από το υπερπέραν φτάνει μέχρι το αυτί μου και ψιθυρίζει: «Εχμ, ψιτ, Ελληναρά μετροσέξουαλ, δεν ξέρω πώς να σου το πω, αλλά δεν έχεις προφυλακτικά πάνω σου». Ήταν ο άλλος μου εαυτός που μού υπενθύμιζε ότι ξεκινώντας για αυτό το ένα ποτό με την αιθέρια ύπαρξη που έχω τώρα μπροστά μου, δεν είχα υπολογίσει ότι θα φτάναμε ως εδώ.
Την ώρα που φιλιόμασταν, έτσι αγκαλιασμένοι όπως ήμασταν, βγάζω το δεξί μου χέρι από πάνω της και το κουνάω προς τα πίσω, σαν να θέλω να διώξω εκνευριστικό κουνούπι που βούιζε ασταμάτητα «ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ, ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ».
Είχα πάρει απόφαση πως εδώ που φτάσαμε τώρα, δεν μπορούσε να πάει χαμένη η ευκαιρία.
Ήμουν τόσο κοντά...
...αλλά και τόσο μακριά. Με μία διακριτική κίνηση, με απωθεί με τα χέρια της, με κοιτάζει με ένα αινιγματικό χαμόγελο που μάλλον περιέργεια υποδήλωνε, για να ακολουθιήσει η εξής ακαταλαβίστικη ερώτηση:
«Condom?», μου λέει. «Μπάμπης», της λέω, «you don't have a condom?» μου λέει. Μπαίνω googletranslate, μεταφράζω στα ελληνικά, της γνέφω όχι, βλέπω την φαντασίωσή μου να γκρεμίζεται μπροστά μου, τη βλέπω να προβληματίζεται για ενάμιση δευτερόλεπτο και στα καπάκια να μου λέει: «it's ok».
Το χαμόγελο και η ελπίδα επανήλθαν. Μαζί και το εκνευριστικό μυγάκι πίσω μου. Εγώ φιλούσα κι εκείνο μου μιλούσε: «ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΜΠΗ. ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΜΠΑΜΠΗ».
Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ από το βουητό. Η Σουηδέζα μού είχε ανάψει το πράσινο φως, αλλά οι φωνές πίσω μου δεν με άφηναν να ξεκινήσω. Η βουρ στον πατσά στάση μου μετριάστηκε σε fifty-fifty, όταν ενστικτωδώς και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να προχωρήσουμε, άρχισα μέσα μου να το σκέφτομαι.
Για όσους απορείτε τόση ώρα γιατί δεν είχα πάρει προφυλακτικά μαζί μου, αφού η τύπισσα μου πρότεινε ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ να πάμε για ποτό, θα σας πω απλά ότι από παλαιότερες εμπειρίες και κακοτυχίες της ζωής, είχα γίνει κάπως προληπτικός. Να μην πηγαίνω δηλαδή εξοπλισμένος σε ραντεβού που δεν γνωρίζω σίγουρα ότι θα περιλαμβάνουν σεξ, ώστε να μην φέρω γρουσουζιά στον εαυτό μου και στο τέλος μείνω μόνος μου με ένα κλειστό και αχρησιμοποίητο κουτί προφυλακτικών. Προχωράμε.
Ζήτησα από το μυγάκι να σκάσει για λίγο και προσπαθούσα τεχνητά να καθυστερήσω κάπως την πράξη σκεπτόμενος: «Ρε λες να 'χει δίκιο. Δεν την ξέρω καν την κοπέλα. Αυτή αύριο-μεθαυριο θα φύγει και δεν θα την ξαναδώ. Μα πόσο ηλίθιος είμαι να μην έχω ΠΑΝΤΑ προφυλακτικά πάνω μου; Λες να το κάνω τώρα κι ό,τι γίνει; Ναι θα το κάνω. Όχι. Ναι. Όχι».
Άσχημες σκέψεις άρχισαν να κυριεύουν το μυαλό μου, το οποίο μονίμως πηγαίνει στο κακό, ειδικά όταν υπάρχουν μυγάκια τριγύρω που σου το υποδεικνύουν και κάπου εκεί το «όχι» στο μυαλό μου, όσο κι αν δεν πίστευα ότι θα το ξεστομίσω, ήταν η τελική μου απάντηση και στάση.
Τραβήχτηκα προς τα πίσω, απολογήθηκα που δεν είχα προφυλακτικά πάνω μου, απολογήθηκα ενδόμυχα και στον εαυτό μου, την ευχαρίστησα για τη φιλοξενία στο ξενοδοχείο της και πήρα τον μακρύ και στενάχωρο δρόμο της επιστροφής. Θέμα για να πάω να αγοράσω προφυλακτικά επί τόπου δεν τέθηκε ποτέ, αφού με τα μάτια και μόνο συνεννοηθήκαμε πως τα 2 χιλιόμετρα που χρειαζόταν να κάνω μέσα στην ερημιά για το πλησιέστερο περίπτερο θα είχαν τερματίσει την ξενερωματίλα της ήδη ξενερωμένης φάσης.
Μπήκα στο αυτοκίνητο, έβαλα μπροστά, χάθηκα στον δρόμο και άφησα ένα τεράστιο ουρλιαχτό πίσω μου για την χαμένη ευκαιρία. Θυμάμαι ακόμη εκείνο το βράδυ να στριφογυρίζω στον ύπνο μου, να βλέπω εφιάλτες με ιπτάμενα προφυλακτικά και μυγάκια, να ξυπνάω ιδρωμένος και να κλαίω για τις δύο μεγαλύτερες βλακείες που είχα κάνει στη ζωή μου:
1) Να μην έχω προφυλακτικό μαζί μου
2) Να μην κάνω σεξ με τη Σουηδέζα, έστω κι έτσι, χωρίς προφυλακτικό.
Διάβασε όλα τα αφιερώματα της DPG Media για την Παγκόσμια Ημέρα του AIDS εδώ.
Κι όμως...
Δυο χρόνια μετά. Κοιτάζοντας πίσω μου, κοιτάζοντας πίσω από τη χαμένη ευκαιρία και φαντασίωση, βλέπω κάτι πολύ σημαντικότερο. Την ωριμότητά μου να αντισταθώ, να αρνηθώ, να μην λυγίσω, να μην κάνω το λάθος. Γιατί, όσο μεγάλη κι αν ήταν η πρόκληση που είχα απέναντί μου, όσο όμορφη κι αν ήταν η στιγμή, όσο αξέχαστη κι αν μου έμενε η βραδιά, η υγεία μου και το υπόλοιπο της ζωής μου ήταν πολυτιμότερα.
Άλλωστε, η λέξη «αξέχαστη», δεν έχει πάντα καλή σημασία.
Υ.Γ: Ηθικό δίδαγμα; Να έχετε πάντα ένα προφυλακτικό στο πορτοφόλι, στο αμάξι, στην τσέπη του παντελονιού. Για να μην την πατήσετε όπως ο Μπάμπης, που θα μπορούσε να την έχει πατήσει πολύ χειρότερα, αν συμπεριφερόταν απερίσκεπτα.
