Με μπιλιάρδο και arcade, αμέσως καλύτερα. Και πώς όχι δηλαδή; Θυμάσαι εκείνες τις εποχές που απαρνιόμασταν το φως το ήλιο για το τεχνητό φως του μπιλιαρδάδικου και το καθησυχαστικό πράσινο της τσόχας; Τότε που ζητούσαμε από το θεό να μας κόβει μέρες και να μας να δίνει 100άρικα (οι παλιότεροι θυμούνται και τα 20άρικα); Ναι μιλάμε για εκείνη την εποχή που, ακόμα και σε αυτούς τους χώρους, θα υπήρχε κάπου στο βάθος μια οθόνη που θα έδειχνε την πορεία των μετοχών του χρηματιστηρίου και αν πετύχαινες κανένα μερακλή ιδιοκτήτη μπορεί να σου έκανε δώρο μία ωρίτσα ακόμη επειδή έκανε απανωτά Limit up η ΑΓΕΤ Ηρακλής (τρου στόρι).
Με νοσταλγική διάθεση, τα Παιδιά τα δικά μας, ο Άκης, ο Αλεξ, ο Κοσμάς και ο Κώστας ξεκίνησαν για να ένα βιωματικό #throwback. Μπορεί να μην βρήκαν arcade, αλλά οι στέκες, το τεμπεσίρι, οι μπάλες και τα πάντα φιλόξενα τραπέζια του μπιλιάρδου τούς περίμεναν σαν έτοιμα από καιρό.
Και μπορεί πλέον να μην υπήρχαν οι οθόνες με τα νέα από τη Σοφοκλέους, υπήρχαν όμως οι άψογες οθόνες του Sony Xperia XZ Premium. Διότι ή ποστάρεις στα social media του #TBT το τίμιο, το σωστό ή είναι σαν να μην έχει γίνει.
