Και αναρωτιέται ο οπαδός της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού: «κανέναν παίκτη θα πάρουμε ρε παιδιά;» Διότι η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν «σπαρταρήσει» τα αθλητικά πρωτοσέλιδα, δεν έχουν δώσει ρέστα τα αθλητικά σάιτς, δεν έχουμε βάλει τις μηχανές να ζεσταίνονται για να πάμε στο αεροδρόμιο να υποδεχτούμε τους παιχταράδες. Μέχρι στιγμής, ψιλοπράγματα: ένας Χατσερίδης από δω. Ένας Γκερέρο κι ένας Φετφατζίδης από εκεί. Ένας Οικονόμου, ένας Αλμπάνης κι ένας Γιαννίκογλου παραπέρα. Ούτε καν τη μεταγραφή Λάζαρου δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε στη λίστα – θα κριθεί κι αυτή στα Δικαστήρια, όπως κρίθηκε και το πρωτάθλημα που τελείωσε. Και δεν έχουμε καν Παναθηναϊκό στις επάλξεις, που είναι σε διαδικασία αλλαγής ιδιοκτησίας, έχει περιορισμό μεταγραφών, παλεύει να κρατήσει όσους περισσότερους μπορεί από το περσινό του ρόστερ και θα πάρει όλον κι όλον έναν παίκτη, που θα είναι επιθετικός.
Στο «περίμενε»
Όλο κάτι περιμένουν οι ελληνικές ομάδες. Ο ΠΑΟΚ περίμενε τον Πούκι, αλλά βαρέθηκε να τον περιμένει και πλέον περιμένει τον Βέρνμπλουμ και έναν επιθετικό αγνώστων λοιπών στοιχείων. Ο Ολυμπιακός περιμένει τον Ποντένσε, ο οποίος τελικά μάλλον μένει στη Σπόρτινγκ και επιμένει για Γουίλιαν, όχι αυτόν από την Τσέλσι, τον άλλον, «του Χαραλάμπους». Η ΑΕΚ περιμένει τον Πόνσε και ψάχνει για εξτρέμ – τεφαρίκι, ενώ παράλληλα «παρακολουθεί διακριτικά τον Κονέ», λες και άμα τον παρακολουθούσε επίμονα και παθιασμένα, θα την κατηγορούσαν για παρενόχληση. Και δώστου δημοσιεύματα για επιστροφές δανεικών και «εσωτερικές μεταγραφές» και «δείχνει έτοιμος φέτος να αρπάξει την ευκαιρία» και «επέστρεψε πολύ βελτιωμένος από το δανεισμό του» και ο μέσος οπαδός δε νιώθει καθόλου καλά…
Καλύτερα απ’ όλους, μεταξύ μας, νιώθει ο φίλος του ΠΑΟΚ: η ομάδα δεν έχασε κανέναν βασικό παίκτη (η απώλεια του Τζάλμα Κάμπος δεν «πληγώνει» τον ΠΑΟΚ), έχει έναν πολύ καλό βασικό κορμό σε καλές ηλικίες και απλά θέλει μερικές πινελιές – ωστόσο η ατάκα περί «απεριόριστου μπάτζετ» του Ιβάν Σαββίδη, αμέσως μετά την κατάκτηση του κυπέλλου, φάνηκε ότι ειπώθηκε πάνω στο τσακίρ – κέφι. Λιγότερο καλά σίγουρα νιώθει ο φίλος της ΑΕΚ, που είδε να φεύγει ο κόουτς Χιμένεθ, ο δανεικός Αραούχο, ο φευγάτος εδώ και καιρό Γιόχανσον, ο Λάζαρος, ο Βράνιες, ενώ υπάρχει και μια ανησυχία ότι μπορεί να φύγει και ο Μπάρκας αν οι Ιταλοί ανεβάσουν την αρχική τους προσφορά και φτάσουν τα 7-8 εκατομμύρια. Με τον Κονέ ακόμα στον «αέρα» και μοναδικές προσθήκες τον Οικονόμου, τον Αλμπάνη και το Γιαννίκογλου, η ΑΕΚ εξακολουθεί να ψάχνει επιθετικό, εξτρέμ και κεντρικό χαφ.
Το μεγάλο θέμα – πρόβλημα και για τους δυο Δικέφαλους, είναι ότι οι αγωνιστικές τους υποχρεώσεις θα ξεκινήσουν νωρίς και θα ξεκινήσουν «απότομα»: με κρίσιμα ευρωπαϊκά παιχνίδια, στο δρόμο που καταλήγει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δρόμος δύσκολος και δύσβατος, που γίνεται ακόμα πιο κακοτράχαλος όταν δεν γίνονται έγκαιρα οι μεταγραφές, ώστε να μονταριστεί η ομάδα από την αρχή της προετοιμασίας. Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του δεν έχει φέτος το «άγχος» των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, έχει όμως το Europa και παράλληλα το «άγχος» να επανέλθει στην πρώτη θέση. Αλλά και εδώ υπάρχουν ζητήματα: αυτοί που θα έπρεπε να φύγουν δεν έχουν φύγει ακόμα (μόνο ο Ζιλέ «χαιρέτισε» και ο Σεμπά που πήγε Κίνα), αυτοί που θα έπρεπε να έχουν έρθει δεν έχουν έρθει ακόμα (τουλάχιστον όχι όλοι) και φυσικά το μπάτζετ είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, απόρροια της απώλειας του πρωταθλήματος και των περιορισμένων εσόδων.
Απασχολημένοι
Προφανώς, Δημήτρης Μελισσανίδης, Ιβάν Σαββίδης και Βαγγέλης Μαρινάκης βλέπουν Μουντιάλ με τρομερό ενδιαφέρον και δεν έχουν μυαλό να ασχοληθούν ιδιαίτερα με τις μεταγραφές. Αν ήμασταν σε άλλες εποχές, των «παχιών αγελάδων» και των πολλών χρημάτων, αυτό θα ήταν μέχρι και καθησυχαστικό: θα περίμεναν οι ιδιοκτήτες και τα επιτελεία τους να τελειώσει το Μουντιάλ, για να πάρουν Μουντιαλικό παιχταρά, μόλις ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις με την Εθνική του. Αλλά στις εποχές που ζούμε, ένα είναι σίγουρο: τους Μουντιαλικούς παιχταράδες θα τους βλέπουμε στην τηλεόραση το καλοκαίρι και από φθινόπωρο στις ομάδες όπου παίζουν ή σε αυτές που θα πάρουν μεταγραφή – και δεν θα είναι ελληνικές. Οι εποχές που έρχονταν στην Ελλάδα οι κάθε λογής Γιεκινί, Ασάνοβιτς, Πάολο Σόουζα και Ριβάλντο, ανήκουν πλέον στις υγρές, ΠΑΣΟΚικές φαντασιώσεις και στην Ελλάδα αναπολούμε εκείνες τις μέρες, όπως αναπολούμε το θρίαμβο στο Euro του 2004, όπως επίσης τις εποχές που είχαμε εξασφαλισμένη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ… Γενικά, είμαστε σε φάση αναπόλησης.
Αλλά μη στενοχωριέστε. Το Μουντιάλ τελειώνει σε δυο εβδομάδες και δεν θα προλαβαίνουμε να μετράμε αφίξεις…
