Muchas gracias Rafa Nadal!
Το μεγάλο φινάλε μιας καριέρας γεμάτη συγκινήσεις, θριάμβους, φιλίες και -εννοείται- Grand Slam.
Το μεγάλο φινάλε μιας καριέρας γεμάτη συγκινήσεις, θριάμβους, φιλίες και -εννοείται- Grand Slam.
Το ξέραμε ότι το φινάλε στην μεγάλη καριέρα του πλησίαζε, αλλά είναι από εκείνα τα γεγονότα που περιμένεις να γίνουν για να αρχίζεις να τα χωνεύεις. Και με ένα άκρως συγκινητικό βιντεάκι στα social media, ο Ισπανός θρύλος του τένις και κάτοχος 22 τίτλων Grand Slam, Rafa Nadal, ο κατά πολλούς GOAT της αντισφαίρισης και αιώνιο αντίπαλο δέος του Roger Federer στα κορτ έριξε το τελευταίο του smash, αποχαιρετώντας οριστικά την ενεργό δράση.
Άλλωστε ο Rafael Nadal, δεν θύμιζε τον τελευταίο χρόνο τον παίκτη που πάντα θαυμάζαμε καθώς το καταπονημένο του κορμί σε συνδυασμό με την προχωρημένη για το τένις ηλικία του (38 ετών) δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του «Terminator που λατρέψαμε τόσα χρόνια.
Άλλωστε ο Rafael Nadal, δεν θύμιζε τον τελευταίο χρόνο τον παίκτη που πάντα θαυμάζαμε καθώς το τραυματισμένο του κορμί σε συνδυασμό με την προχωρημένη για το τένις ηλικία του, δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του «Terminator» που λατρέψαμε τόσα χρόνια.
Ένα βίντεο 4 λεπτών και 35 δευτερολέπτων, γεμάτο θαυμασμό, συγκίνηση και δυνατά συναισθήματα:
Το βιονικό του παιχνίδι, εκείνο το τρομερό πείραμα του προπονητή του, που παρότι δεξιόχειρας τον έμαθε να παίζει τένις με το αριστερό προκειμένου να «μπερδεύει» τους αντιπάλους του, η τρομακτική προπόνηση και τα απίστευτα γυμνασμένα πόδια που του επέτρεπαν να τρέχει ασταμάτητα μας έκαναν να λατρεύουμε κάθε πόντο στον οποίο συμμετείχε.
Δεν είναι υπερβολή ότι ο Ισπανός ήταν ο λόγος που αγαπήσαμε κομματάκι παραπάνω την χωμάτινη επιφάνεια του Roland Garros, ένα τουρνουά το οποίο κέρδισε 14 φορές από το 2005 μέχρι και το 2022 χαρίζοντάς μας μοναδικές στιγμές από ατελείωτα σπριντ και ακόμα περισσότερη δόξα.
Με το «αντίο» του Nadal τελειώνει μια χρυσή εποχή για το σύγχρονο τένις, μια 20ετία στην οποία κυριάρχησε μαζί με τον κολλητό του, Roger Federer, με τον οποίο είδαν έναν νεαρό τύπο από τη Σερβία -a.k.a. Novak Djokovic- να μπαίνει σφήνα στο μονοπώλιο των επιτυχιών τους και να μεγαλώνει τον ανταγωνισμό και το επίπεδο του τένις γενικότερα.
Ο δρόμος προς την κορυφή τον περίμενε μονίμως, αλλά το μεγαλύτερο εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσει δεν ήταν ποτέ κάποιος αντίπαλος αλλά ο μεγαλύτερος «εχθρός» του. Ο ίδιος του εαυτός.
Οι τραυματισμοί σε ώμους, καρπό, αστραγάλους και οι απίστευτοι πόνοι – πάσχει από το σύνδρομο Muller-Weiss, μια παραμόρφωση ενός από τα οστά που βρίσκονται στο κεντρικό τμήμα του ποδιού, απαραίτητη για την κινητικότητά του - κάποια στιγμή έδειξαν να τον λυγίζουν, ενώ παράλληλα έπρεπε να μάθει να ξεπερνά και το αλλά ήταν αυτοί που τον ανάγκασαν να κάνει ένα μεγάλο comeback στους τίτλους, την εποχή μάλιστα που όλοι τον θεωρούσαν ξοφλημένο.
«Συνεχίζω να παίζω γιατί μου αρέσει η αδρεναλίνη σε τουρνουά όπως το Roland Garros. Το διασκεδάζω πολύ όταν παίζω τένις, αλλά θα αντάλλαζα μια νίκη στον τελικό για ένα καινούργιο πόδι» ήταν οι δηλώσεις του λίγο πριν τον τελικό του Roland Garros 2022 το οποίο και κατέκτησε για τελευταία φορά στην καριέρα του.
Έτσι ήταν όμως ο Nadal. Δεν τον ένοιαζαν οι πιθανότητες, του άρεσε να κάνει αυτό που του αρέσει. Να παίζει τένις και να μην καταλαβαίνει τι θα πει ντεζαβαντάζ. Και όλα αυτά τα κατάφερε χρησιμοποιώντας το αδύναμο χέρι του. Τώρα μπορεί επιτέλους να χαλαρώσει δίχως πόνους μαζί με τον «κολλητό» του τον Federer και να σχολιάζουν όλες εκείνες τις φορές που αναμετρήθηκαν και πόσο καλό έκαναν στο άθλημα, περιμένοντας τη στιγμή που θα κάνει join και Nole.
Έτσι για να κλείσει και επίσημα η χρυσή εποχή του τένις. Μια εποχή που είναι βέβαιο ότι θα μας λείψει.