Η τοξικότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πιο μεταδοτική και από τον Covid-19 στην έξαρσή του. Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση και επιβεβαιωμένα δεν υπάρχει κανένα γιατρικό γι’ αυτήν την αρρώστια που οδηγεί σε ψύχωση για τη νίκη και το πρωτάθλημα. Παντού στημένοι αγώνες, εκτός αν κερδίζει η δική μας ομάδα εκεί όπου μίλησε η ψυχή του πρωταθλητή, κακές διαιτησίες, εκτός αν πάρει πέναλτι η δική μας ομάδα. Το φετινό πρωτάθλημα πήγε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η Οpap Arena έβαλε τα καλά της και πανηγύρισε την κατάκτηση. Ωστόσο αυτό είναι ήδη παρελθόν. Σημασία έχει το παρόν και το μέλλον. Η επόμενη μέρα. Και αυτή είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τη σφραγίδα που έχει βάλει στο «τριφύλλι» αλλά και συλλήβδην στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μαθήματα ηθικής και επαγγελματισμού
Δεν προκάλεσε ποτέ. Ποτέ δε μίλησε για διαιτησία εδώ και δύο χρόνια που επέστρεψε στη χώρα μας και έκατσε στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Υπάρχουν στιγμές που το «τριφύλλι» πήρε σφυρίγματα, υπάρχουν στιγμές που οι «πράσινοι» αδικήθηκαν κατάφωρα. Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί πρέπει να δούμε όλα τα υπέρ και κατά σφυρίγματα του Παναθηναϊκού την τελευταία διετία που ο Ιβάν βρίσκεται στο τιμόνι. Είστε σίγουροι για το τι θα δείξει η ζυγαριά; Ίσως η απάντηση να εκπλήξει και τον πιο φανατικό. Ωστόσο ο Σέρβος κόουτς ποτέ δε διαμαρτυρήθηκε. Δεν έκανε την παραμικρή νύξη και δεν άφησε την παραμικρή υπόνοια. Θεωρεί πως οι διαιτητές είναι μέρος του παιχνιδιού και θα έχουν τις καλές και τις κακές ημέρες τους. Το αν είναι θετικά ή αρνητικά «προκατειλημμένοι» είναι δουλειά της ΕΠΟ, της ΚΕΔ και της διοίκησης. Όχι του προπονητικού σταφ.
Το περιβάλλον του ελληνικού πρωταθλήματος και όσοι είναι μέρος αυτού, έχουν δώσει αρκετές αφορμές ώστε να τα «ακούσουν» από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Δεν τοποθετήθηκε ποτέ δημοσίως, αν και θα μπορούσε να τους ξεφτιλίσει για τη γραφικότητά τους.
Ο Ιβάν και η επόμενη μέρα
Τον υποτίμησαν, τον χλεύασαν, τον ειρωνεύτηκαν, τον χτυπάνε στην πιο στενάχωρη στιγμή. Η ανθρώπινη τοποθέτησή του μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό και την υγεία των ποδοσφαιριστών του, ήταν βούτυρο στο ψωμί του κάθε τυφλωμένου από το πάθος και την αρρώστια οπαδού. Η ηθική δεν είναι κούρσα πρωταθλήματος. Δεν την κερδίζεις, δε τη διεκδικείς, δε τη χάνεις. Απλώς την καλλιεργείς.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ο καθρέφτης του Παναθηναϊκού. Ο άνθρωπος που κούμπωσε με το DNA της ομάδας γι’ αυτό ο κόσμος τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή. Είναι ο προπονητής που άναψε ξανά τη φλόγα του ονείρου. Ο προπονητής που ό,τι τάζει, το κάνει πράξη. Πριν δύο χρόνια έδωσε την υπόσχεση πως ο Παναθηναϊκός θα γίνει ξανά διεκδικητής του πρωταθλήματος. Στην πρώτη του χρονιά έθεσε ως στόχο την έξοδο στην Ευρώπη, στη δεύτερη χρονιά τη διεκδίκηση των δύο πρώτων θέσεων και τα έκανε πράξη. Η διοίκηση οφείλει να προστατεύσει το ποδοσφαιρικό τμήμα από τους ασπάλακες που σφουγγίζουν τα απόνερα του παρασκηνίου. Να ανεβάσει το μπάτζετ και τα προασπιστεί τα συμφέροντα τα συλλόγου. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά του Ιβάν και των συνεργατών του.
Επόμενος στόχος είναι η είσοδος σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Το «τριφύλλι» πρέπει να επανέλθει στο ευρωπαϊκό του status, κάτι που λείπει από τους φιλάθλους τους. Αγωνιστικά πρέπει να υπάρξει ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση για την επίπονη χρονιά που έρχεται. Η στεναχωριά για το χαμένο πρωτάθλημα θα υπάρχει για τις επόμενες εβδομάδες, αλλά οι μεγάλες ομάδες έχουν μάθει να τα αφήνουν αυτά στο παρελθόν. Και ο δρόμος που ακολουθεί ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έχει γυρισμό.
