Όταν σου λέει ότι δεν ασχολείται με την πολιτική...

Αρχικά να σου πω ότι είμαι πολύ απαιτητική από τους ανθρώπους γύρω μου. Θεωρώ πως πρέπει να είναι όλοι έξυπνοι ή πως, αν δεν είναι, θα πρέπει διαρκώς να προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο. Γενικά, δεν μπορώ να δεχτώ πως περιβάλλομαι από τόσους ηλίθιους, δεν θα το ήθελα, δεν μπορεί να συμβαίνει.

Απόδειξη πρώτη, δεν αντέχω εκείνους που δεν μπορούν να οδηγήσουν χρησιμοποιώντας την κοινή λογική, αλλά αντ’ αυτού, αγαπούν να κάνουν τη ζωή των συνανθρώπων τους δύσκολη. Για την ακρίβεια, πιστεύω πως θα έπρεπε να υπάρχει ένα σοβαρό τεστ οδήγησης και μόνο όσοι το περνάνε με επιτυχία, να μπορούν και να ψηφίσουν.

Θα πάω κι ένα βήμα παραπέρα όμως: Για να μπορεί κάποιος να ψηφίσει, όταν φτάνει στο εκλογικό κέντρο, να απαντά σε μία σειρά από random ερωτήσεις, οι οποίες πάνω-κάτω θα περιλαμβάνουν τα εξής: «Ποιος είναι ο πρωθυπουργός της χώρας; Ποιος είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ποια κόμματα συμμετέχουν στη Βουλή σήμερα; Ποιος είναι υπουργός Οικονομικών; Τι είναι η τροπολογία;». Απλές ερωτήσεις, που ο όλοι οι ενήλικες-νοήμονες άνθρωποι θα έπρεπε να γνωρίζουν να απαντήσουν.

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν σε κάνει μάγκα, η απάντηση «μα εγώ δεν ασχολούμαι με την πολιτική», ούτε το «εγώ θα αλλάξω το σύστημα;», ούτε το «αυτά είναι προαποφασισμένα». Και όλα αυτά να ισχύουν (και ακόμη περισσότερα από αυτά), δυστυχώς αυτές δεν είναι απαντήσεις που επιτρέπεται να δίνεις, φίλε μου. Και άσε με εμένα, που η ερώτηση «τι ψηφίζεις» είναι στο top 5 των ερωτήσεων που κάνω σε όποιον γνωρίζω για πρώτη φορά, το θέμα δεν είμαι εγώ. Το θέμα είσαι εσύ. Που δεν γίνεται να μην έχεις άποψη για το συμβαίνει εκεί έξω, που δεν γίνεται να μη θέλεις να αλλάξεις τα λάθη των πολιτικών ή -έστω- να δηλώνεις ευχαριστημένος με τις αποφάσεις τους. Που, γενικά, είσαι ένα ακόμη πρόβατο, σε αυτή την κακή παράσταση τσίρκου που όλοι είμαστε θεατές.

Οι κατηγορίες του τύπου «εγώ δεν ασχολούμαι με την πολιτική» είναι πολλές και έχουν πολύ «κακές» προεκτάσεις. Πολύ πολύ «κακές» προεκτάσεις όμως.

1. «Δεν ασχολούμαι, αλλά υποστηρίζω το τάδε κόμμα». Επειδή έτσι σου είπε ο μπαμπάς σου λογικά; Επειδή ο μπαμπάς σου είδε καλές μέρες από τα πακέτα Ντελόρ; Ή μήπως αυτό το κόμμα ψηφίζει η γιαγιά σου και επειδή αγαπάς τη γιαγιά σου και δεν θέλεις να την πληγώσεις ψηφίζεις κι εσύ το ίδιο; Για ποιο λόγο, τέλος πάντων, υποστηρίζεις αυτό το κόμμα όταν δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για τις θέσεις του, για το αν είναι υπέρ ή κατά της δραχμής ή της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια;

2. «Τι ψηφίζεις;» - «Δεν ψηφίζω». Γελάω απλά. Καλά όχι απλά γελάω, για την ακρίβεια ξεκαρδίζομαι. Να σου πω μόνο ότι το 2015, σε μία εξαιρετικά κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση για τη χώρα, προσήλθε στις κάλπες μόλις το 56,11% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, ενώ το υπόλοιπο 43,91% επέλεξε να… πιει καφέ και -μάλλον- να παίξει τάβλι. Σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες. Με τόσα λουκέτα να έχουν κατακλύσει την αγορά. Με τόσες θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί. Με την ανεργία στα ύψη. Με τον κατώτατο μισθό να είναι της πείνας. Αλλά εσύ όχι, δεν μπορείς να πας μέχρι στο σχολείο της γειτονιάς σου και να «χάσεις» μία ώρα από τη ζωή σου. Λογικό ακούγεται.

3. «Μια χαρά είμαι, δεν έχω κάποιο πρόβλημα», άρα γιατί να ασχοληθώ με την πολιτική; Σου άφησε μια περιουσία ο μπαμπάς σου; Ή μήπως έκανες τις σπουδές σου (με τα χρήματα του μπαμπά σου), έπιασες την «καλή» σε καμία πολυεθνική και τώρα γιατί να χολοσκάσεις για τους υπόλοιπους; Κακό, πολύ κακό σενάριο να είσαι τόσο παρτάκιας…

4. «Τα εκλογικά μου δικαιώματα είναι στο χωριό μου, στην Κολοπετεινίτσα, πώς να πάω;». Ε, ναι πώς να πας; Άκου, εγώ λέω να μην πας. Μαζί σου. Καλύτερα, λέω, να πας αύριο σε ένα ΚΕΠ και να ρωτήσεις πώς θα μεταφέρεις τα εκλογικά σου δικαιώματα εκεί που μένεις μόνιμα. Λογικό;

5. «Έχω ψηφίσει απ’ όλα. Δεν υπάρχει προκοπή». Καταρχάς αυτό το «απ’ όλα» θυμίζει παραγγελία με διπλόπιτο και γύρο. Δεν είναι μαγκιά να λες ότι τους έχεις ψηφίσει όλους, είναι αυτοταπείνωση. Γιατί αν τους έχεις ψηφίσει όλους και προκοπή δεν είδες, σημαίνει ότι αυτοί που ψήφισες όντως μας κυβέρνησαν και άρα όχι μόνο εσύ έκανες τις πιο λάθος επιλογές ever, αλλά έβαλες και το λιθαράκι σου για να φτάσει η χώρα εκεί που είναι σήμερα. Μη μου πεις ότι δεν το είχες σκεφτεί ποτέ έτσι…;

Κλείνοντας και για να μη μακρηγορούμε, θα σε συμβούλευα, να επισκεφτείς τις επίσημες ιστοσελίδες των κομμάτων, να διαβάσεις (έστω διαγώνια) τις προτάσεις τους (έστω εκείνες που σε απασχολούν περισσότερο) και να αποφασίσεις -με επιχειρήματα- ποιον θα υποστηρίξεις στις επόμενες εκλογές, που θα κάνεις τον κόπο να πας μέχρι την κάλπη. Εκεί θα είναι και μετά το brunch, δεν τελειώνει. Άσε που θα βάλεις και hashtag στο Insta story #brunchaftervote.

Plus, την επόμενη φορά που θα βγεις ραντεβού με το Μαράκι που έφαγε τα νιάτα της στη ΔΑΠ, θα μπορείς να πεις και δυο κουβέντες παραπάνω μαζί της -για να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις με τις απόψεις της. 

Σημασία έχει ο διάλογος.