Τι σκέφτεται όταν -επιτέλους- έρχεται σπίτι σου

Το βασίλειο, η αυτοκρατορία, το κάστρο, η φωλιά, η σπιταρόνα σου. Όσες λέξεις και να βάλω στη σειρά, δεν θα καταφέρουν περιγράψουν τη σημαντικότητα του προσωπικού σου χώρου. Όλη η «αίγλη» και η γοητεία σου, περιστοιχισμένη σε τέσσερεις τοίχους. Το σπίτι σου είναι ότι για τον Batman το θωρηκτό Batmobile, το μέρος που νιώθεις απόλυτα ασφαλής, σχεδόν άτρωτος. Αν είσαι περήφανος για ένα πράγμα, αυτό είναι χωρίς καμία αμφιβολία το σπιτικό σου. Αν έπρεπε να σε περιγράψεις σε κάποιον, αποφεύγοντας τις πολλές φλυαρίες, το πρώτο πράγμα που θα του έδειχνες είναι φωτογραφίες από το σπίτι σου. 

Μπορεί να μην «ανέβει» από το πρώτο ραντεβού αλλά στην πραγματικότητα, μία κοπέλα λατρεύει να επισκέπτεται αντρικά σπίτια. Όσο πιο πολύ μάλιστα την ενδιαφέρει ο τύπος που έχει απέναντί της, τόσο πιο απολαυστική η περιήγηση στη σπηλιά του. Δεν έχει να κάνει με την τιμή της πρόσκλησης, την πρόθυμη φιλοξενία ή τη διάθεσή σου να «ανοιχτείς» για να έρθετε ακόμη πιο κοντά. Περισσότερο έχει να κάνει με την ευκαιρία που της δίνεται να περάσει λίγες ώρες στο δικό σου μικρόκοσμο. Aς συμφωνήσουμε λοιπόν σε κάτι βασικό: Μία κοπέλα που δέχεται να έρθει στο σπίτι σου, δεν θέλει απαραίτητα να βρεθεί όπως τη γέννησε η μαμά της στο κρεβάτι/καναπέ/νιπτήρα/πλυντήριο μαζί σου. Να γνωριστείτε καλύτερα θέλει. Ναι, προφανώς το έχει σκεφτεί, αλλά δεν σημαίνει ότι θέλει κιόλας. Οκ; Από τη στιγμή που θα δεχτεί να κάνει το μεγάλο βήμα και να διαβεί το κατώφλι σου, δεν είναι χαζή, είναι μεγάλο κορίτσι και ξέρει ήδη ότι παίζει το ενδεχόμενο να κάνεις κάποια προσπάθεια να βρεθείς στο διπλό σου κρεβάτι παρέα μαζί της. Αυτό όμως δεν την καθιστά σώνει και ντε θετική στην οποιαδήποτε σεξουαλική πρόσκληση. Στο λέω γιατί αν μέχρι τώρα πίστευες κάτι τέτοιο, πες το μας, να βγάλουμε και το βρακί μαζί με τα παπούτσια μας στο χαλάκι της πόρτας. Άντε τώρα.

Σε προειδοποιώ φίλε μου: Η επίσκεψή της στο σπίτι σου είναι ένα από τα πιο κομβικά σημεία που θα κρίνουν στο τέλος αν το κορίτσι θα γίνει δικό σου. Μπορεί να αποβεί μαγική αλλά και μοιραία. Πιθανότατα υπάρχουν πράγματα στο σπίτι που για σένα «λειτουργούν» στο σημείο που βρίσκονται, αυτό δεν ισχύει όμως και για μία κοπέλα που γνώρισες πριν λίγες εβδομάδες. Πριν έρθει, προσπάθησε να «αποκρυπτογραφήσεις» το χώρο, ξέρω πόσο δύσκολο είναι, αλλά έχεις σκεφτεί την εντύπωση μπορεί να σχηματίσει η συλλογή από «Star Wars» φιγούρες που στέκει καμαρωτή σε περίοπτη θέση πάνω από το γραφείο σου; Την καλύτερη στο λέω εγώ εγγυημένα! Και αν δε τη σχηματίσει, δεν ήταν αυτή για σένα αγόρι μου. Θα βρεις άλλη καλύτερη. Δεν σου λέω να καλέσεις το Σπύρο Σούλη για ενισχύσεις. Κάτσε στον τριθέσιο θρόνο του σαλονιού και ρίξε μία ματιά γύρω σου. Σκέψου ποιο από αυτά τα αντικείμενα μπορεί να δώσει έμφαση σε πράγματα που δεν αισθάνεσαι άνετα ή δεν πρέπει να εξωτερικεύσεις ακόμη; Ας πούμε, το άδειο κουτάκι της πίτσας που είναι παρατημένο στο τραπεζάκι από το τελευταίο γκολ του Φετφατζίδη, ήρθε η ώρα να το πετάξεις στα σκουπίδια. Δεν σε προτρέπω να παραστήσεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι, ούτε καν, απλά να αναδείξεις λίγο παραπάνω τα πιο δυνατά σου σημεία. Όχι εκείνα που μπορεί να δημιουργήσουν απατηλές εντυπώσεις και να σε στείλουν στον «πάγκο».

Μπαίνοντας με τιμή και δόξα στο «άβατο» θα προσπαθήσει να πιάσει το vibe που της εκπέμπει ο χώρος. Το βλέμμα της θα στέκεται πάνω σε αντικείμενα σκονισμένα που ακόμη και εσύ που μένεις εκεί έχεις ξεχάσει εντελώς την ύπαρξή τους. Αν είναι αρκετά άνετη θα σε ρωτήσει πώς τα απέκτησες, αν είναι δώρο, προσπαθώντας να μάθει μέσα από αυτά εσένα, που ακόμη αποτελείς στα μάτια της ένα μυστήριο. Θα συλλέγει στοιχεία που θα αποφανθούν τελικά αν της πουλάς «φούμαρα» και αν σας αρέσουν τα ίδια πράγματα. Αυτό, όμως, που έχει μεγαλύτερη σημασία για εκείνη, είναι πόσο «βασίλισσα», πόσο ζεστά θα την κάνεις να νιώσει στο παλατάκι σου. Γέμισε το ψυγείο, πάρε ένα καλό κρασί, κατέβασε μερικά καλά ταινιάκια, τοποθέτησε μία φλις κουβέρτα στον καναπέ σε περίπτωση που κρυώνει και υποδέξου την με το πιο ακαταμάχητο χαμόγελο που διαθέτεις. Α! Πέρνα και την «καλλιόπη» δύο χεράκια χλωρίνη επιπλέον.

ΥΓ: Να τα λέμε και αυτά

Αν, βέβαια, ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που δεν έχουν εγκαταλείψει ακόμη την πατρική στέγη και απολαμβάνουν επί τρεις περίπου δεκαετίες -μετά τα 30 «καίγεσαι»- την οικογενειακή θαλπωρή, δεν έχω καμία δικαιολογία εύκαιρη για εσένα. Να ξέρεις ότι θα τη φέρεις σε ιδιαίτερα άβολη θέση όταν θα πρέπει να φιλήσει σταυρωτά τη μαμά σου για να σε ακολουθήσει στο παιδικό σου δωμάτιο. Θα περάσεις από λαϊκό δικαστήριο, την παρέα της, και θα παρθεί μία απόφαση και για σένα. Γνωρίζουμε και οι δύο πως δεν είναι ότι δεν μπορείς να εγκαταλείψεις, αλλά ότι δεν μπορείς να το πάρεις απόφαση να εγκαταλείψεις το πατρικό σου.