Κάνουμε καλά που αφήνουμε μουστάκια ή αρέσουν μόνο σε εμάς;

Δεν ξέρω πόσα χρόνια χρειάζεται ακόμη να διανύσουμε, από τα ένδοξα 60’s, τότε που κυκλοφόρησε η κλασική πλέον ελληνική ταινία του ’60 «Οι θαλασσιές οι χάντρες» για να σταματήσει να μας διχάζει κοινωνικά, ταξικά και δεν ξέρω με ποιον άλλο τρόπο το αντρικό μουστάκι. Ήταν τότε που η κακομαθημένη Ζωή Λάσκαρη καθήλωσε το πανελλήνιο βάζοντας το φτωχόπαιδό μουσικό Φαίδων Γεωργίτση «μέχρι και μουστάκι να ξυρίσει» για να μπορέσει να την ακολουθήσει στις δεξιώσεις του μπαμπά της. Από τότε βέβαια, πολλά έχουν αλλάξει. Κανένας από τους δύο που προανέφερα δεν είναι πλέον εν ζωή και σε κάθε event που «τρέχει» εντός και εκτός πόλης, το μουστάκι «καραδοκεί» πανταχού παρόν και στο φινάλε καταλήγει να έχει την τιμητική του. Αναρωτιέμαι τη γνώμη θα είχε η Ζωή σήμερα για αυτό.

Όπως και να ‘χει, το μουστάκι μετά από μία σιωπηλή απουσία πολλών χρόνων, για να μην πω δεκαετιών, τα τελευταία κάμποσα χρόνια έχει επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, κερδίζοντας έδαφος με πιο μοντέρνες αλλά και παλαιότερες εκδοχές, ιδιαίτερα κοψίματα και μία ολόκληρη βιομηχανία grooming από προϊόντα από πίσω του, διεκδικώντας για μία ακόμη φορά επάξια, τον τίτλο του απόλυτου και πιο διαχρονικού αντρικού αξεσουάρ. Γιατί; Γιατί του αξίζει.

Οι γνώμες βέβαια των κοριτσιών, συνεχίζουν να διίστανται μέσα στα χρόνια. Άλλες ακολουθώντας αμετάκλητα το μέρος της Λάσκαρη και άλλες με το μουστάκι να τις… τραβάει απ’ τη μύτη. Ακριβώς για αυτό, ρωτήσαμε τρεις συντάκτριες τη γνώμη τους για το εμβληματικότερο αντρικό στολίδι και παραθέτουμε τις απαντήσεις παρακάτω, για να ξέρεις και εσύ αν το μουστάκι αξίζει την υπομονή και το χρόνο σου. 

Προσωπικά, οφείλω να δηλώσω πως το μουστάκι είναι ένα χαρακτηριστικό, το οποίο ειδικά σε συνδυασμό με τα μακριά μαλλιά, δύσκολα θα μου περνούσε κάποτε απαρατήρητο. Για να καταλάβεις τι εννοώ, μπαίνοντας σε ένα μαγαζί πρώτα έβλεπα μουστάκια και μετά αγόρια. Η εμπειρία βέβαια με δίδαξε πως το μουστάκι αυτό καθ’ αυτό, μπορεί να αποβεί τεράστια και ανεπανόρθωτη μπλόφα. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει γιατί όσο το μουστάκι από εντελώς uncool άρχισε να μετατρέπεται σε μία αφόρητα trendy μόδα, άρχισε να υιοθετείται και από ανθρώπους που στην πραγματικότητα δεν μπορούσαν να το υποστηρίξουν. Είτε το μουστάκι δεν μπορούσε να «δέσει» με το υπόλοιπο σύνολο ή το «επισκίαζε» με έναν άχαρο τρόπο. Από εκεί δηλαδή που θα μπορούσε να τους χαρίσει άπλετη γοητεία, κατέληγε να φαίνεται ξένο πάνω τους και η όλη εικόνα αρκετά phony και «try hard» για να είναι ελκυστική, ακόμη και σε εμένα που είμαι ορκισμένη φαν. Εντάξει ρε αγόρια! Τι να κάνουμε; Δεν γεννηθήκατε όλοι Φαίδωνας Γεωργίτσης.

Πραγματικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν ο άλλος θα έχει μουστάκι ή όχι. Αντιλαμβάνομαι πως μία καλοσχηματισμένη γραμμή από τρίχες πάνω από το χείλος του είναι ικανή να του αλλάξει εντελώς την εικόνα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο ικανή ώστε να με γοητεύσει. Για την ακρίβεια, περισσότερο μου δημιουργεί μία αίσθηση καχυποψίας. Λες και κάτω από τις τρίχες κάτι θέλει να κρύψει. Επιπλέον, μου φαίνεται το ίδιο «περιττό» με τη νέα μάστιγα από υπεράνθρωπες βλεφαρίδες «αυγοκόφτες» που κάνει πάταγο ανάμεσα στις γυναίκες. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πως και οι δύο αυτές εμφανισιακές «εμμονές» των δύο φύλων, είναι παράγωγα όχι τόσο μίας προσωπικής ταυτότητας όσο μίας ανώφελης σύγκρισης που τους δημιουργεί την ακόμη πιο ανώφελη ανάγκη να θέλουν σώνει και ντε να ξεχωρίσουν με γνώμονα την… τριχοφυΐα. Ομολογώ πως αυτή η υποβόσκουσα ανασφάλεια και δη η εκκεντρικότητα (πήξαμε στους Dali), είναι ολίγον τι… ''kseneroto''.

Ξέρω πως ίσως φανώ λιγάκι υπερβολική αλλά ειλικρινά, σιχαίνομαι τις τρίχες. Ναι και τις δικές μου, φαντάσου τι γίνεται με των υπολοίπων. Αυτό από μόνο του, δυσχεραίνει κάπως επιπλέον τη θέση μου, αν σκεφτεί κανείς πως σε μία μεσογειακή χώρα όπως η Ελλάδα, ο άντρας χαρακτηρίζεται από πλούσια τριχοφυΐα, την οποία και τα τελευταία χρόνια τείνει να μας επιδεικνύει με υπερβάλλοντα ζήλο. Πήξαμε στο μούσι και το μουστάκι σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και αυτοί που δεν έβγαζαν ποτέ γένια ξαφνικά από το πουθενά πέταξαν! Το χειρότερο είναι πως μέχρι να πάρει ο άλλος την απόφαση να τα «πάρει» δεν έχεις ιδέα τι κρύβεται από κάτω. Δεν θέλω να φανταστώ τι κακό σας βρήκε αγόρια, εγώ μία φορά σας θέλω καθαρούς, «φρέσκους» και περιποιημένους. Να μας φιλάτε με τρέλα και να μην ψάχνουμε φαρμακείο για να γλυτώσουμε τις κοκκινίλες και τους ερεθισμούς.