Τετάρτη πρωί. Μπήκαμε στο αεροπλάνο με προορισμό τη Λισαβόνα. Στις αποσκευές μας μόνο η ανυπομονησία. Η επίσημη πρώτη για το νέο Xperia™ XZ Premium της Sony ήταν η μόνη μας έγνοια. Προσγείωση και μία σύντομη διαδρομή μέχρι την Troia, λίγο έξω από την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, όπου θα βρισκόμασταν για τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα.
Η Μαρίτα, η Ρενέ και ο Σάββας ήταν η ιδανική παρέα για αυτό το ταξίδι, γιατί και διάθεση είχαν και όρεξη για φωτογραφίες είχαν (ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ). Στο θέμα μας όμως. Την επόμενη ημέρα ένα μοναδικό event, παρουσία δημοσιογράφων από όλη την Ευρώπη θα λάμβανε χώρα και όλοι μας περιμέναμε σαν… παιδάκια στον παιδικό σταθμό, να ανακαλύψουμε έναν κόσμο γεμάτο υποσχέσεις.
Χωριστήκαμε σε διάφορα γκρουπ και μία μέρα πλούσια σε εμπειρίες ξεκινούσε. Στα χέρια των συμμετεχόντων το πρώτο παγκοσμίως smartphone με δυνατότητες βίντεο εξαιρετικά αργής κίνησης (Super Slow Motion), το εντυπωσιακό νέο Xperia™ XZ Premium της Sony.
Τι θα κάναμε; Θα συμμετείχαμε σε διάφορα δρώμενα και θα έπρεπε να αποτυπώσουμε ό,τι βλέπαμε σε ένα βίντεο εξαιρετικά αργής κίνησης. Αλήθεια τώρα;
Το λοιπόν, μία κοπέλα άρχισε να σπάει το ένα μετά το άλλο, τα γυαλιά από δέκα κορνίζες. Ένας τύπος πέρασε μέσα από κάτι φελιζολένιους «τοίχους», μία άλλη κοπέλα χόρεψε σύγχρονο χορό όσο μπαλόνια με νερό «έσκαγαν» πάνω από το κεφάλι της και την έλουζαν και ένας άλλος χορευτής φόρεσε πολύχρωμα καπνογόνα στα πόδια του και απέδειξε το ταλέντο του στο breakdance. Φοβερό; Πού να δεις το αποτέλεσμα σε βίντεο με Super Slow Motion.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Όλους, αυτό που μας νοιάζει πλέον στο κινητό που κρατάμε στο χέρι μας, είναι η κάμερά του. Το Instagram… επελαύνει και η σημασία της φωτογραφίας είναι υψίστης σημασίας πλέον και στο Facebook. Στο διά ταύτα, για δύο ημέρες κρατήσαμε στο χέρι μας το πιο πρωτοποριακό smartphone που έχει κατασκευάσει έως σήμερα, με κάμερα τόσο προηγμένη που συλλαμβάνει κίνηση που δεν μπορεί να «πιάσει» το ανθρώπινο μάτι. Ναι. Κι όμως. Και ξέρεις τι «πιάσαμε»; Πιάσαμε τη στιγμή εκείνη που το τζάμι γινόταν χίλια κομμάτια, που ο «τοίχος» διαλυόταν», που το νερό «έσκαγε» πάνω στην κοπέλα και βλέπαμε κυριολεκτικά τις σταγόνες μέσα στην κάμερά μας. Ό,τι δεν πρόλαβε να δει το μάτι μας, το είχε καταγράψει η κάμερα του κινητού μας. Είναι -σχεδόν- αδιανόητο. Αλλά συνέβη.