Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Άνδρος είναι κοσμοπολίτισσα. Είτε το πιάσεις από τη μοναδική της στολισμένη Χώρα, είτε από ταινίες που την έκαναν ακόμα πιο γνωστή όπως η Μικρά Αγγλία. Υπάρχουν ένα σωρό μέρη στην Ελλάδα που φημίζονται για το εξαιρετικό τους κρασί, αλλά σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν εκεί που γεννήθηκε ο Άνδρος με παππούδες τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο. Η ιστορία της κρατάει από τη Νεολιθική περίοδο αλλά χάρη στους Ρώσο-Οθωμανικούς Πολέμους, κατάφερε να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα με τον στόλο της να γίνεται ανταγωνιστικός μέχρι και στην Τουρκοκρατία.
Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα μπορεί κανείς να τα βρει με ευκολία. Η Άνδρος δεν είναι άγνωστη και ποτέ της δεν έμεινε. Η βενετσιάνικη φινέτσα από την εποχή που το νησί πέρασε στο Δουκάτο του Αρχιπελάγους στην Ενετοκρατία, έχει μείνει μέχρι σήμερα. Ένας δημοσιογράφος που πέρασε από το νησί πριν από τρία χρόνια, μου είχε πει συγκεκριμένα: «Αν ψάχνεις για ένα μικρό Ιόνιο στο Αιγαίο, μπορείς να το βρεις όλο στην Άνδρο». Δεν έχει άδικο αλλά για μένα η Άνδρος ήταν πάντα πολλά περισσότερα.
Η Άνδρος είναι δίπλα μας. Είναι ο πιο γρήγορος και όμορφος προορισμός που μπορεί να σε βγάλει το καράβι από τη Ραφήνα. Δεν είναι λύση ανάγκης. Δεν είναι συμβιβασμός. Η Άνδρος εδώ και πολλά χρόνια, είναι must και μέσα στα σχέδια του πιστού της κοινού που την προτιμάει κάθε καλοκαίρι. Από τα δροσερά της νερά στη θάλασσα μέχρι τις πηγές της στους Μαίνητες και τους καταρράκτες της. Κάποτε είχε τόσες πολλές πηγές που οι αρχαίοι μας πρόγονοι την αποκαλούσαν και Υδρούσα. Από τον αέρα της μέχρι τον ήλιο της και από το φαγητό της μέχρι το τσίπουρό της, το Androp, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα. Ίσως λίγο καλύτερο οδικό δίκτυο, αλλά δεν πρόκειται να σε αποκαρδιώσει από το να την αγαπήσεις.
Οι παραλίες της Άνδρου είναι ξακουστές. Και όχι μόνο η Άχλα λόγω της Ελένης Μενεγάκη. Πλέον οι παραλίες της πρωταγωνιστούν σε αφιερώματα του BBC και του Channel 4 για τον τουρισμό και τους κοντινούς προορισμούς στην Αθήνα. Είναι αλήθεια πως οι τουρίστες έχουν στο μυαλό τους τα νησιά που βρίσκονται πιο μακριά από την Αθήνα, αλλά όσοι έχουν επισκεφτεί την Άνδρο την έχουν ερωτευτεί. Ωστόσο η πλειονότητα είναι ελληνικές οικογένειες, που αγκαλιάζουν την Άνδρο με τον ίδιο τρόπο που τους αγκαλιάζει με την φιλοξενία της. Αλλά ας μην αλλάζουμε θέμα. Φελλός και Άγιος Πέτρος. Κυπρί και Άγιος Κυπριανός. Χρυσή Άμμος, φυσικά. Χαλκολιμνιώνας και Αποθήκες. Ο νότος της Άνδρου. Έχει νερά Καραϊβικής και ήλιο Ελλάδας, βότσαλο και αμμουδιές, σε οργανωμένες και πανέμορφες παραλίες.
Και μετά είναι ο δύσκολος αλλά πανέμορφος Βορράς της. Το Ατένι. Ή μάλλον και τα δύο. Τα Λευκά και ο Ρόζος. Η Πίσω Παλιά και ακόμα πιο Ανατολικά της Γριάς το Πήδημα που πάνε οι φρέσκοι να γελάσουν με το όνομα και τελικά αγαπούν την παραλία. Και φυσικά ο Ζόρκος που μοιάζει με παραλία που κάποτε θα χρησιμοποιούσαν πειρατές και τυχοδιώκτες για να φέρουν παράνομο εμπόρευμα. Που ξέρεις, ίσως και να το έκαναν αν τους βοηθούσε ο καιρός. Άνδρος όμως είναι και το φαγητό. Τα Μπινελίκια και η Ταβέρνα του Σταμάτη. Το ψάρι στο Στέκι του Αντρέα και τα Σκαλάκια. Και φυσικά για κρέας στον Κόσση, όπου το ανέβασμα αξίζει σίγουρα την αναμονή. Και το περιδρόμιασμα που θα ακολουθήσει.
Από τις νυχτερινές βόλτες στη κοσμοπολίτικη Χώρα μέχρι το πιο party animal Μπατσί, η Άνδρος ανήκει στις σταθερές αξίες των Ελλήνων και όχι μόνο. Είτε για μερικές μέρες είτε για μήνες ολόκληρους. Για εκείνους που είναι από εκεί και εκείνους που θα ήθελαν να είναι από εκεί. Που από την πρώτη επίσκεψη στην Άνδρο νιώθουν το ιδιαίτερο δέσιμο της και το νησί να τους καλεί.
Όπως ακριβώς τους καλεί και φέτος στην αγκαλιά της.
