Μία λωρίδα γης που προβληματίζει πολύ κόσμο εκεί έξω.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μείνεις μακριά από αυτό το νησάκι. Φαίνεται όμορφο και αθώο αλλά μάλλον είναι το ακριβώς αντίθετο.
PHOTO GALLERY
Photo 1/2
Για τους ντόπιους, το 612 στρεμμάτων ακατοίκητο νησί δεν είναι παρά μια κουκίδα στον χάρτη, ένα ξεχασμένο και απαγορευμένο μέρος που είναι σαν να μην έζησε ποτέ και τίποτα εκεί. Το αγόρασε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ το 1938 για να το μετατρέψει σε πεδίο δοκιμών για τις βόμβες του.
Το πεδίο ήταν ενεργό μέχρι και το 1996, αν και μετά το 1952 υποτίθεται ότι οι βόμβες δεν ήταν πραγματικές, παρά εκπαιδευτικές για τους νεαρούς πιλότους. Μόνο που αυτό κατέστρεψε κάθε ένδειξη ανθρώπινης παρουσίας στο νησί. Και κάθε είδος ζωής, αλίμονο.
Όταν το Ναυτικό το μεταβίβασε το 1998 στην Υπηρεσία Αλιείας και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ, ήταν κρανίου τόπος. Λες και δεν πέρασε ποτέ από κει γηγενής Αμερικανός, όπως υποδεικνύουν τα λιγοστά ευρήματα που έχει ανασύρει η αρχαιολογική σκαπάνη και πάνε πίσω ως και 5.000 χρόνια.
Photo 2/2
Η δυτική ιστορία του νησιού ξεκινά επισήμως το 1602, όταν το ανακαλύπτει για πρώτη φορά ο βρετανός κουρσάρος και εξερευνητής Bartholomew Gosnold. Οι πρώτοι ευρωπαίοι άποικοι καταφτάνουν το 1715 και όλοι αναζητούν τους θησαυρούς που έθαβαν υποτίθεται εδώ οι πειρατές.
Ο μόνος πραγματικός θησαυρός ήταν η καλή ψαριά και σύντομα το νησάκι θα γίνει γνωστό ως ψαροχώρι. Και βοσκοτόπι αργότερα, φιλοξενώντας μεγάλους πληθυσμούς προβάτων.
Αν δεν σε πείσουν οι ρητές κρατικές απαγορεύσεις και οι πινακίδες κατά της εισόδου στον χώρο, ίσως το κάνει η ασύμμετρη απειλή που καραδοκεί ολόγυρα, το γεγονός δηλαδή ότι μπορεί να τιναχτείς στον αέρα από μια βόμβα 250 κιλών.
Ναι, αυτό το νησί είναι μία βόμβα στη μέση της θάλασσας.
Δεν το λένε No mans Land αδίκως, αν και κάποτε το απαγορευμένο αυτό νησάκι ήταν γνωστό ως «Νήσος του Έρωτα», λέγοντας ιστορίες για Βίκινγκς, φαντάσματα, Ναζί και λαθρέμπορους ποτών.
Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό το νησί έχει δυνατό βιογραφικό πίσω του.
Λιγότερο από 5 χιλιόμετρα μακριά από το Martha’s Vineyard, ένα από τα γνωστότερα θέρετρα της Μασαχουσέτης και των ΗΠΑ γενικότερα, το ακατοίκητο νησί No mans Land συνεχίζει να αποτελεί πονοκέφαλο για τις αρχές.
Τι είναι όμως αυτό που το κάνει τόσο μυστήριο και μάλλον επικίνδυνο; Θέλεις να μάθεις;
PHOTO GALLERY
Photo 1/3
Η μοίρα του παραμένει ανοιχτή στη διαπραγμάτευση. Άλλοι το θέλουν καταφύγιο άγριας ζωής, άλλοι πρώτης τάξεως ερευνητικό προορισμό και κάποιοι τέλος μιλούν για έναν τόπο παράδοσης που οφείλει να αποκατασταθεί.
Photo 2/3
Παραμένει μυστηριώδες και εντελώς ασυνήθιστο μέσα στην πολυκοσμία των ακτών της Νέας Αγγλίας. Τίποτα δεν θυμίζει εδώ το γνώριμο σκηνικό που ανοίγεται ολόγυρα και για τον αμύητο μοιάζει παράξενο να μην το έχουν εκμεταλλευτεί εμπορικά, όπως τα διπλανά νησάκια που απαρτίζουν το δημοφιλέστατο θέρετρο του Martha’s Vineyard.
Ένα νησί 250 τετραγωνικών χιλιομέτρων όπου περνά τις διακοπές της η άρχουσα τάξη και είναι λιγότερο από 5 χιλιόμετρα μακριά.
Στο Νomans Land επικρατεί όμως μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα. Το αποκαλούν πια σπίτι οι θαλάσσιες χελώνες, αλλά και μερικά εκατομμύρια αποδημητικά πουλιά. Είναι ένα πραγματικό καταφύγιο άγριας ζωής που φτιάχτηκε χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση.
Photo 3/3
Ο άνθρωπος έκανε εξάλλου ό,τι μπορούσε για να αφανίσει κάθε ζωή από την επιφάνειά του. Βλέπετε για 50 ολόκληρα χρόνια, μεταξύ 1943-1996, το νησάκι λειτουργούσε ως στόχος για τις βόμβες του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
Και παρά τις προσπάθειες για τον καθαρισμό του, το Nomans Land παραμένει γεμάτο από μη εκραγέντα πυρομαχικά, μια θανάσιμη παγίδα για όποιον θελήσει να πατήσει τις ακτές του. Γι’ αυτό και παραμένει διαχρονικά κλειστό στον κόσμο.
Παρά τον μισό αιώνα που υπέμεινε όμως την ανθρώπινη καταστροφή, η ζωή έχει επιστρέψει στο νησάκι.
Και μαζί της επέστρεψε και η ερώτηση, περισσότερο πρακτική παρά φιλοσοφική, που ταλανίζει κατοίκους, αρχές και ειδικούς: τι κάνεις άραγε σήμερα με το Νomans Land;
