Πόσες φορές έχεις μπει σε ένα δωμάτιο που δεν σου άρεσε; Που είχες ένα σενάριο στο μυαλό σου με βάση τις εικόνες που σου έδειξε ο ιδιώτης που σου νοικιάζει το κατάλυμα. Θέα θάλασσα, θέα βουνό, κήπο, μία γραφική πλατεία διάσημης πρωτεύουσας, πισίνες ή τέλος πάντων ό,τι τραβάει η όρεξη και η τσέπη του καθενός. Κάποιες φορές δεν συναντούμε προβλήματα. Φεύγουμε ευχαριστημένοι, γράφουμε την κριτική μας, μοιραζόμαστε τις φωτογραφίες του καταλύματος στο Instagram και περιμένουμε μέχρι τις επόμενες διακοπές. Άλλες φορές δεν ασχολούμαστε με τις μικρολεπτομέρειες που δεν μας άρεσαν -αλλά που θα έπρεπε καθότι deal is a deal- και άλλες απλά σηκωνόμαστε και φεύγουμε. Αυτό το τελευταίο, δεν δουλεύει παντού το ίδιο.
Πρόσφατα είχα εμπειρία με έναν ιδιώτη που νοίκιαζε το διαμέρισμά του σε γνωστή σελίδα. Έκανα μία κράτηση για τρεις μέρες και μου πήρε περίπου 20 λεπτά να φτάσω στο κατάλυμα. Όταν έφτασα διαπίστωσα πως δεν έμπαινε το κλειδί. Πήρα τηλέφωνο και μου είπε πως υπάρχει πρόβλημα με τον από πάνω ένοικο, ο οποίος ενδεχομένως να έχει πειράξει την κλειδαριά – να φανταστεί κανείς ότι στα σχόλια υπήρχαν και άλλοι πρώην επισκέπτες που σχολίασαν την συμπεριφορά του γείτονα. Τελικά με έστειλαν σε ένα άλλο κατάλυμα με τα ίδια λεφτά, στο οποίο είχε πρόβλημα η θέρμανση. Απαυδησμένος ζήτησα refund όπου ένας εκπρόσωπος της σελίδας με κάλεσε, με ρώτησε αν έχω κάπου να μείνω και στη συνέχεια με ενημέρωσε ότι τα χρήματα θα μου επιστραφούν μέσα στις επόμενες ημέρες. Παρότι ήταν εξυπηρετικός, ευγενικός, παρότι στο παρελθόν δεν είχα κανένα πρόβλημα με την υπηρεσία, κατέληξα στο παρακάτω. Θα προτιμώ πάντα τα ξενοδοχεία. Και εξηγώ τους λόγους.
Το ξενοδοχείο δεν είναι ιδιώτης, είναι επιχείρηση. Αυτό, αυτομάτως τα κατατάσσει σε μία σειρά από κανονισμούς και διαδικασίες που πρέπει να τηρήσουν και που γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι, αν δεν τους ακολουθήσουν πιστά, δεν θα μπορέσουν να βρουν ποτέ το δίκιο τους σε νομική οδό. Δεν μιλάμε φυσικά μόνο για τις μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που πολλές φορές διατηρούν πάνω από ένα κτίσμα στην ίδια περιοχή. To ξενοδοχείο παρέχει κάτι πολύ βασικό. Ασφάλεια. Όπως και αν θες να την μεταφράσεις αυτή. Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά. «Ένας τουρίστας που κλείνει δωμάτιο κάπου δεν σκέφτεται πόσα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά. Και καλά κάνει. Αυτήν την ασφάλεια του ‘‘μήπως κάτι τύχει’’ του την παρέχει το ξενοδοχείο. Δεν μιλάμε μόνο για την περίπτωση να φέρουν γιατρό ή να φροντίσουν να προσκομιστείς σε νοσοκομείο. Η δουλειά της ρεσεψιόν είναι παρέχει 24 ώρες το 24ωρο λύσεις στα προβλήματα του πελάτη» αναφέρει ο Φίλιππος Διρμίκης, ιδιοκτήτης τουριστικού γραφείου και πρώην εργαζόμενος σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στην Ελβετία.
Προφανώς, ακόμη και οι σελίδες που μεσολαβούν για ενοικιάσεις διαμερισμάτων ιδιωτών, προσφέρουν τα μέγιστα όσον αφορά την εξυπηρέτηση, από το να σου βρουν άλλα καταλύματα στην περιοχή μέχρι και εκπτώσεις. Τι κάνεις όμως αν βρίσκεσαι σε άλλη χώρα; Ή τέλος πάντων σε περιοχή που δεν γνωρίζεις δρόμους, συνοικίες κλπ; Τι κάνεις αν πρέπει να πας στην άλλη άκρη της πόλης για να μείνεις σε ένα άλλο κατάλυμα, το οποίο σε βγάζει εκτός προγράμματος; Τι κάνεις αν κάτι μέσα δεν δουλεύει, όπως η θέρμανση ή το air condition, όπου η κατάσταση γίνεται ανυπόφορη αλλά ο ιδιοκτήτης μένει μόνιμα στην...Ιρλανδία! Αυτά λοιπόν δεν πρόκειται να συμβούν σε ένα ξενοδοχείο. Δεν θα περιμένεις στα σκαλιά μίας πολυκατοικίας στο παγωμένο διάδρομο περιμένοντας ένα τηλέφωνο για το τι ακριβώς έχει πάει στραβά και πως μπορούν να σε εξυπηρετήσουν. Ένα καλό ξενοδοχείο θα σε οδηγήσει στο καφέ του, θα προσφέρει ρόφημα, θα σε ενημερώσει πως όποιο πρόβλημα και αν υπάρχει με το δωμάτιο θα επιλυθεί.
Το ξενοδοχείο ξέρει από τον κανονισμό πως είναι υποχρεωμένο να σου δώσει ένα παρόμοιο δωμάτιο με αυτό που έκλεισες σε περιγραφή και υπηρεσίες ή αν χρειαστεί να σε «κοιμήσει» σε άλλο θα το κάνει σε καλύτερο. Ποτέ σε χειρότερο. Το πιο πιθανό είναι πως μόνο και μόνο για την μικρή ή ταλαιπωρία που θα περάσεις, να δεις ένα χοντρό ποσοστό έκπτωσης ή κάποιες άλλες ευκολίες όπως δωρεάν κατανάλωση από το εστιατόριο, το mini bar κ.α. «Πολλά από τα ξενοδοχεία έχουν επίτηδες ελεύθερα δωμάτια, ώστε να μπορέσουν να σε εξυπηρετήσουν αν κάτι πάει στραβά».
Να πούμε όμως αυτό. Κάθε ταξίδι είναι μία περιπέτεια. Αν ψάχνεις ένα μέρος απλά για να κοιμηθείς και στη συνέχεια να οργώσεις το άγνωστο και να περιπλανηθείς, έχοντας φυσικά και υπομονή να κολλάει η θέρμανση ή να κάνουν φασαρία οι δίπλα, μπορείς και να προτιμήσεις το κατάλυμα ενός ιδιώτη, μία πανσιόν, ένα δωμάτιο σε διαμέρισμα που ήδη μένουν άλλοι. Αλλά να έχεις γνώση του τι παίρνεις με τα λεφτά και του τι δικαιούσαι. Το ξενοδοχείο παραμένει στην κορυφή ενός καλοστημένου τουριστικού συστήματος, που -τις περισσότερες φορές- δεν χρειάζεται να μπεις στη διαδικασία να εξηγηθείς, να εκνευριστείς ή να φτάσεις σε ακρότητες για να βρεις το δίκιο σου. «Το ξενοδοχείο έχει συγκεκριμένο manual για κάθε περίπτωση. Το προσωπικό είναι εκπαιδευμένο για αυτό και έχει πρόσωπο, μπορείς να τους βρεις, να τους αναφέρεις, να τους επιβραβεύσεις» συμτπληρώνει ο Φίλιππος Διρμίκης.
Οπότε αν θες να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και να βρίσκεις κάτι παραπάνω από ένα στρώμα για να κοιμηθείς, θέλεις ξενοδοχείο. Και ευτυχώς υπάρχουν πολλά. Για πολλές τσέπες και πολλά γούστα.