Αν εκεί κάπου στις αρχές του 21ου αιώνα, έλεγες σε κάποιον φίλο σου ότι αγόρασες κινητό από Κορεάτη κατασκευαστή θα σε κοίταζε περίεργα. Το ίδιο και αν έλεγες ότι αγόρασες τηλεόραση κατασκευασμένη από τη Samsung ή την LG. Τότε, η μόδα ήταν να έχει φινλανδικό ή έστω ευρωπαϊκό smartphone και η τηλεόραση θα έπρεπε είχε ιαπωνικό brand name ή έστω ευρωπαϊκό. Μέχρι πριν από 2-3 χρόνια, αν έλεγες ότι αγόρασες smartphone από Κινέζο κατασκευαστή, σε κοιτούσαν άπαντες με θλιμμένο ύψος για την ατυχία σου. Σήμερα, μάλλον η κατάσταση έχει βελτιωθεί και δεν το λέω μόνο με βάση τις πωλήσεις που κάνουν οι Κινέζοι κατασκευαστές, αλλά με βάση το πρόσωπο των φίλων μου όταν με βλέπουν με smartphone Κινέζου κατασκευαστή.
Δεν θα σχολιάσω, βέβαια, ότι όλα τα προϊόντα τεχνολογίας κατασκευάζονται στην Κίνα. Λίγο πριν φθάσεις στο Σεντζέν, μία πόλη 15 εκατ. κατοίκων δίπλα στο Χονγκ Κονγκ, η έξοδος του αυτοκινητόδρομου σου δίνει δύο επιλογές: Huawei και Foxconn. Για όσους δεν γνωρίζουν τη δεύτερη, να πω απλά ότι είναι αυτή που κατασκευάζει τα iPhone, μεταξύ πολλών άλλων. Και τα κατασκευάζει στην Κίνα. (σ.σ. Στην πίσω πλευρά του iPhone γράφει designed in California και όχι made in California όπως νομίζουν αρκετοί).
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι πως αλλάζει η ψυχολογία και η συμπεριφορά των καταναλωτών απέναντι σε μία χώρα και τα brands που προέρχονται από αυτήν. Στην τεχνολογία, το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο και συνήθως βλέπουμε μία μεγάλη αλλαγή κάθε δεκαετία, αλλά αντίστοιχες περιπτώσεις υπάρχουν και σε άλλους κλάδους όπως είναι τα αυτοκίνητα. Οι πιο παλιοί ας θυμηθούν λίγο πως αντιμετωπίζονταν όσοι είχαν ιαπωνικό αυτοκίνητο στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Στην τεχνολογία -και δεν μιλάμε μόνο για smartphones, αλλά και για τηλεοράσεις και ηχοσυστήματα και γενικότερα οτιδήποτε έχει σχέση με ηλεκτρονικά κυκλώματα- θα πρέπει να πάμε πίσω στη δεκαετία του ’70 για να δούμε την πρώτη σημαντική αλλαγή.
Τη δεκαετία του ’70, η χώρα με την καλύτερη φήμη όσον αφορά την τεχνολογία που παρήγαγε (όσον αφορά τηλεοράσεις και ηχοσυστήματα) ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Το Made in USA μετρούσε περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο και τότε τα ευρωπαϊκά brands χαρακτηρίζονταν ως «δεύτερα».
Τεχνολογικό flashback
Αυτό αλλάζει τη δεκαετία του ’80, όταν οι κατασκευαστές από την Ευρώπη βρίσκονται πολύ ψηλά στην εκτίμηση των Ελλήνων καταναλωτών. Είναι η εποχή που οι Έλληνες ανακαλύπτουμε την έγχρωμη τηλεόραση και αν έχεις προλάβει αυτή τη δεκαετία μάλλον θα θυμάσαι μοντέλα από κατασκευαστές όπως η Grundig, η Nordmende, η SABA, η Telefunken να βρίσκονται σε πολλά σπίτια. Τα περισσότερα από αυτά τα brands είτε δεν υπάρχουν είτε ανήκουν σε Τούρκους ή Κινέζους κατασκευαστές και εσύ πολύ απλά δεν το ξέρεις. Μιλάμε, όμως, και για μία εποχή που τα ιαπωνικά προϊόντα είναι τα πιο φθηνά, καθώς το made in Japan δεν έχει ακόμη πλήρως καθιερωθεί.
Αυτό θα γίνει εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 που θα δεις κατασκευαστές όπως η Sony, η Panasonic, η Toshiba, η JVC και η Sharp να θεωρούνται οι κορυφαίες όσον αφορά στις «μαύρες» συσκευές (τηλεοράσεις, video recorders και ηχοσυστήματα). Για λόγους που έχουν σχέση με την προώθηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση των δικτύων κινητής τηλεφωνίας GSM, στο χώρο των κινητών τηλεφώνων το πάνω χέρι παίρνουν οι Ευρωπαίοι (Nokia, Ericsson, Siemens) με ολίγη από ΗΠΑ (Motorola) με τους Ιάπωνες να μένουν πίσω. Σε κάθε περίπτωση, όμως, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας κάνουν την εμφάνιση τους σε όλο το φάσμα οι Κορεάτες (Samsung, LG), οι οποίοι αρχικά χαρακτηρίζονται ως οι «φθηνές» επιλογές.
Η κορεατική επίθεση ξεκινά στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, αρχικά από το χώρο της τηλεόρασης και μετά με τα κινητά. Αμφιβάλλω πόσοι θυμούνται ότι η Samsung ήταν χορηγός όσον αφορά στα κινητά τηλέφωνα των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως αμφιβάλλω να είναι πολλοί εκείνοι που να είχαν κινητό Samsung ή LG μέχρι να κάνουν την εμφάνιση τους τα smartphones. Τηλεόραση από Κορεάτη κατασκευαστή πάντως είναι πιο πιθανό να είχαν.
Jason Lee | Reuters
Τα τελευταία χρόνια, οι Κορεάτες είναι στην κορυφή στις περισσότερες κατηγορίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι 2 στις 3 τηλεοράσεις που πωλούνται στην ελληνική αγορά είναι από την Samsung ή την LG, ενώ η πρώτη είναι και στην κορυφή στις πωλήσεις των smartphones. Όμως, πλέον δέχονται την «επίθεση» των Κινέζων ιδίως στις φορητές συσκευές. Να σημειώσω εδώ ότι η Lenovo που είναι ο κατασκευαστής με τις μεγαλύτερες πωλήσεις φορητών υπολογιστών έχει την έδρα της στο Πεκίνο. Και να σημειώσω ακόμη ότι πλέον η Huawei είναι στη δεύτερη θέση της ελληνικής αγοράς όσον αφορά στις πωλήσεις smartphones. Όπως και να επισημάνω ότι οι 7 από τους δέκα μεγαλύτερους κατασκευαστές smartphones παγκοσμίως είναι Κινέζοι!
Σε περίπτωση που αναρωτηθείτε αν αυτό ισχύει μόνο για τις φορητές συσκευές, να σημειωθεί ότι οι Κινέζοι έρχονται και στο κομμάτι των τηλεοράσεων. Απλώς, brands όπως η HiSense, η LeEco και η TCL δεν είναι ακόμη γνωστά στη χώρα μας. Αλλά, κάποια από αυτά θα γίνουν.
Μιλάμε για μία κανονική προέλαση. Και πλέον οι καταναλωτές θεωρούν ότι τα προϊόντα των Κινέζων κατασκευαστών δεν είναι υποδέεστερα των ανταγωνιστών τους από την Κορέα, την Ιαπωνία, την Ευρώπη ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλωστε, σχεδόν όλα στα ίδια εργοστάσια κατασκευάζονται. Και μην ξεχνάτε ότι το πιο ακριβό smartphone παραγωγής το παρουσίασε η Huawei. Και έχει γερμανικό (Porsche) design. Κάτι δείχνει αυτό…
