Η αντιμετώπιση της αύξησης της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής είναι τόσο πιεστική χρονικά, που όσες προσπάθειες κι αν κάνουμε με πράσινες τεχνολογίες και προσπάθεια να μειώσουμε το ενεργειακό μας αποτύπωμα, μάλλον δεν μας αφήνει και πολύ χρόνο. Ο ρυθμός με τον οποίο προσπαθούμε να αντιστρέψουμε όσα κάναμε στο κλίμα τον τελευταίο αιώνα είναι πολύ πιο αργός από την πορεία προς την καταστροφή που οι επιστήμονες έχουν ήδη προχωρήσει σε διάφορα εναλλακτικά σχέδια.
Το plan B λέει το πολύ απλό, ότι αν δεν μπορούμε να μειώσουμε στη Γη όσα αυξάνουν τη θερμοκρασία της, ας κάνουμε κάτι για την κύρια πηγή θερμότητας, που δεν είναι άλλη από την ηλιακή ακτινοβολία. Δεν είναι η πρώτη φορά που πέφτει μια τέτοια πρόταση στο τραπέζι από ειδικούς, αλλά είναι η πρώτη φορά που φαίνεται να μην έχει ανεπιθύμητες συνέπειες. Η απελευθέρωση συγκεκριμένων αερίων με ανακλαστική δράση στη στρατόσφαιρα θεωρητικά θα μπορούσε να διώξει ένα σημαντικό ποσοστό ηλιακής ακτινοβολίας, αλλά λόγω της εγγύτητας με τη, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να επηρεαστεί σοβαρά το οικοσύστημα από αυτά τα αέρια.
Αν μπορούσαμε να τοποθετήσουμε αυτή την αντηλιακή προστασία σε τέτοια απόσταση που να μην επηρεάζει την ατμόσφαιρα, θα ήταν ιδανικό και μάλλον το πέτυχε μια ερευνητική ομάδα του MIT με τις «διαστημικές μπουρμπουλήθρες».
Δεν είναι τόσο αστείο όσο ακούγεται, αλλά η γενική ιδέα πίσω από την αντηλιακή προστασία της Γης, μοιάζει κάπως με φούσκα. Πρόκειται για μια υπερκατασκευή από πάνελ που είναι εφοδιασμένα με ένα φιλμ που ανακλά την ηλιακή ακτινοβολία. Τα πάνελ αυτά όταν ενωθούν μεταξύ μπορούν να φτάσουν σε έκταση την Βραζιλία και το σημείο που θα τοποθετηθούν έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Μεταξύ Γης και Ήλιου υπάρχει ένα σημείο που εξουδετερώνονται οι βαρυτικές δυνάμεις και ένα αντικείμενο που βρίσκεται εκεί αιωρείται, στο σημείο Lagrange L1 λοιπόν θα τοποθετηθεί αυτό το σμήνος από φούσκες που θα προστατεύει τη Γη. Αν ακόμα και με την τεράστια έκταση που έχει η Βραζιλία, αυτή μοιάζει μικρή μπροστά στη Γη και τον Ήλιο, είναι αρκετή. Οι ερευνητές του MIT εκτιμούν ότι ακόμα και μια ανάκλαση του 1,8% της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται η Γη, είναι αρκετή για να αντιστραφεί πλήρως τη κλιματική αλλαγή και να επέλθει στον πλανήτη η πολυπόθητη «δροσιά» που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε να ζούμε σε αυτόν.
