Πρωινό στο Παρίσι, μεσημεριανό γεύμα στη Φρανκφούρτη και δείπνο στη Βιέννη -- όλα χωρίς την ταλαιπωρία και την απογοήτευση της πτήσης.
Φανταστείτε ένα δίκτυο σύγχρονων, σούπερ γρήγορων και άνετων τρένων να κινούνται μεταξύ κάθε μεγάλης πόλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχοντας μια αξιόπιστη, άνετη και βιώσιμη εναλλακτική λύση στα αεροπορικά ταξίδια.
10 λίμνες της Ευρώπης να τις πιεις μονορούφι
Αυτό ήταν το όραμα που σκιαγράφησαν οι ηγέτες της σιδηροδρομικής βιομηχανίας στη Λυών της Γαλλίας, στις 29 Ιουνίου, εν μέσω φιλόδοξων ευρωπαϊκών σχεδίων για διπλασιασμό της χρήσης των σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας έως το 2030 και τριπλασιασμό των σημερινών διαδρομών έως το 2050.
Μόνο μια τεράστια -- και επιταχυνόμενη -- επέκταση του δικτύου υψηλής ταχύτητας μπορεί να επιτύχει αυτούς τους εξαιρετικά φιλόδοξους στόχους, αλλά είναι όντως μια ρεαλιστική και οικονομικά προσιτή πρόταση;
Σε αντίθεση με πολλά μέρη του κόσμου, η Ευρώπη διαθέτει ήδη χιλιάδες χιλιόμετρα αποκλειστικού σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας.
Τα παγκοσμίου φήμης TGV της Γαλλίας, η ICE της Γερμανίας και η ισπανική AVE έχουν αλλάξει τα σιδηροδρομικά ταξίδια τα τελευταία 40 χρόνια, αλλά παραμένουν σε μεγάλο βαθμό εστιασμένα στις εγχώριες αγορές.
Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Όταν οι χώρες επενδύουν δισεκατομμύρια ευρώ σε νέες υποδομές, η πολιτική πίεση για να αποσπάσουν το μέγιστο όφελος για τους φορολογούμενους είναι αναπόφευκτη.
Καθισμένη στο κέντρο της Ευρώπης, μοιράζοντας σύνορα με άλλα εννέα έθνη, η Γερμανία θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε οποιοδήποτε πανευρωπαϊκό δίκτυο. Η πρόταση της γερμανικής κυβέρνησης "TEE2.0" για την επανεκκίνηση του παλιού Trans-Europe Express είναι μια επέκταση του προγράμματος "Deutschland Takt" (κανονικό χρονοδιάγραμμα διαστημάτων) 88 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που ανακοινώθηκε το 2019, το οποίο στοχεύει στην παροχή γρήγορων και συχνών σιδηροδρομικών μεταφορών μεταξύ των πόλεων. Υπηρεσίες μεταξύ όλων των γερμανικών κωμοπόλεων άνω ενός συγκεκριμένου μεγέθους έως το 2030.
