Μόνο θεωρητικό δεν είναι το ενδιαφέρον της NASA για μια εγκατάσταση που θα μπορέσει να εξελιχθεί στον εποικισμό της Σελήνης, ενδεικτικό ότι έχει μπει στην τελική φάση η δημιουργία των υποδομών για την αυτόνομη υποστήριξη ζωής στο πιο κοντινό μας ουράνιο σώμα. Σε αυτή τη φάση η NASA μαζί με το αμερικανικό υπουργείο ενέργειας έχει καταλήξει σε τρία πιθανά σχέδια ενός αντιδραστήρα πυρηνικής σχάσης ο οποίος θα στηθεί πάνω στην επιφάνεια του φεγγαριού.
Σκοπός της κατασκευής αυτής θα είναι να παρέχει ενέργεια για τα οχήματα, τις εγκαταστάσεις, αλλά και την παραγωγή οξυγόνου για τις ανάγκες της ανθρώπινης αποστολής, κάτι που αναμένεται να ξεκινήσει να φτιάχνεται μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Οι προδιαγραφές που έχει θέσει η NASA κάνουν λόγο για έναν αντιδραστήρα ισχύος 40 kW με διάρκεια ζωής τουλάχιστον 10 χρόνια και κόστος γύρω στα 5 εκ δολάρια. Σαν ένα μέτρο σύγκρισης, 40 kW είναι η ενέργεια που απαιτείται για τις ανάγκες 30 νοικοκυριών για 10 χρόνια σερί.
Κάτι που μέχρι πριν από μερικά χρόνια μας φαινόταν σαν επιστημονική φαντασία, τώρα βρίσκεται σε φάση τελικού σχεδιασμού και αρχικής υλοποίησης. Μάλιστα εκτός από την αξία της ίδιας της αποστολής αυτής, πρόκειται στην ουσία για μια πρόβα τζενεράλε για την μελλοντική εγκατάσταση ενός παρόμοιου αντιδραστήρα στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη μόλις ολοκληρωθεί η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.
Σε αντίθεση με άλλες κατασκευές που γνωρίζουμε, αυτός ο αντιδραστήρας σχάσης θα είναι εξαιρετικά κόμπακτ σε διαστάσεις, έτσι ώστε να μεταφερθεί εύκολα με κάποιο διαστημικό σκάφος, και θα μπορεί να παράγει διαρκώς ενέργεια χωρίς ανάγκη συντήρησης και χωρίς να επηρεάζεται από τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούν έξω από την ατμόσφαιρά μας.
