Δεν είναι ούτε η πρώτη, και σίγουρα δεν θα είναι ούτε η τελευταία φορά που κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης αντιμετωπίζει κάποιο glitch στη λειτουργία του. Το ζήσαμε πριν από μερικούς μήνες με το ταυτόχρονο «πέσιμο» Facebook και Instagram με πολλούς από εμάς να καταφεύγουμε στην τεχνολογία της εποχής του χαλκού aka στο viber για να επικοινωνήσουμε με τους φίλους μας.
Η απόγνωση σε μία τέτοια περίπτωση είναι αναμενόμενη και δικαιολογημένη, ειδικά αν σκεφτούμε ότι πέρα από τον χαβαλέ, την επικοινωνία και το φλερτ, για πάρα πολλούς τα social media είναι και βασικά εργαλεία δουλειάς. Αυτή η τη φορά όμως η απόγνωση και ο θυμός πυροδοτήθηκαν από ένα, ας πούμε μικρής κλίμακας επεισόδιο.
Η σειρά των προφίλ με την οποία εμφανίζονται τα stories, είναι η σωστή, τουλάχιστον η σωστή που έχει αποφασίσει ο αλγόριθμος και η διάδρασή μας με το Instagram, όμως κάθε φορά που πάμε να δούμε νέα stories βλέπουμε από την αρχή όλα τα stories του τελευταίου 24ωρου από την αρχή, ένα σοσιαλμιντιακό deja vu, που τελικά φάνηκε να εκνευρίζει πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε.
Οι πρώτες διαμαρτυρίες έκαναν την εμφάνισή τους στα stories του Instagram για ολοκληρωθεί η ειρωνεία και το αδιέξοδο της κατάστασης. Μετά τις είδαμε και σε άλλα μέσα και ακόμα και όσοι δεν έχουν Instagram έμαθαν ότι υπάρχει κάποιο πολύ μεγάλο πρόβλημα που έχει βγάλει στα κάγκελα τους millenials. Αλλά είναι όντως τόσο μεγάλο πρόβλημα;
Μεταξύ μας, τα stories έχουν πάρει από τα posts ένα πολύ μεγάλο μερίδιο της προσοχής μας, δεν είναι τυχαίο που πολλά posts μπαίνουν στα stories για να σιγουρευτούν οι χρήστες ότι θα τα δει ο κόσμος, ή κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο. Αυτή η αμφίδρομη κλειδαρότρυπα είναι πολύ γοητευτική. Αυτός που το ανεβάζει βλέπει ποιος το έχει δει και αυτός που το βλέπει το σχολιάζει με την προστασία που προσφέρει η ιδιωτικότητα των DMs. Ο θυμός για τη διατάραξη αυτής της συνθήκης ήρθε πάρα πολύ φυσιολογικά σαν συνέπεια.
Αυτή η μικρή ενοχή που καλλιεργεί η θέαση και η προβολή των stories αν διαταραχθεί προκαλεί συμπτώματα στέρησης από κάτι στο οποίο είμαστε εθισμένοι. Ενώ δεν είναι καθόλου δύσκολο να κάνουμε ένα γρήγορο πέρασμα από τα stories που έχουμε ήδη δει, η επανάληψη μας τσαντίζει γιατί μας στερεί πολύτιμα δευτερόλεπτα από το φρέσκο υλικό, αλλά κεντρίζει και λίγο την ενοχή της θέασης. Αυτό γιατί είναι σαν να υπονομεύεται το εφήμερο του 24ωρου των stories. Είναι κάτι που γεννά δεύτερες σκέψεις για DMs και reactions που ανταλλάχθηκαν κλπ.
Κάπου εκεί όμως είναι που πρέπει αντί για την οθόνη του κινητού, να δούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να αναρωτηθούμε μήπως παραπήραμε στα σοβαρά την όλη φάση με αυτό το μικρό glitch που είναι θέμα ωρών να λυθεί και σε καμία περίπτωση δεν υπονομεύει την επικοινωνία και την κοινωνική μας ζωή, όποια κι αν είναι αυτή μέσω των stories του Instagram. Ναι, είμαστε εθισμένοι από τα social media και το να το παραδεχτούμε είναι το πρώτο βήμα για να τα χρησιμοποιούμε με καλύτερο τρόπο χωρίς να μας χρησιμοποιούν αυτά στο τέλος.
Υπομονή χρειάζεται και όλα θα γίνουν, θα τα δεις τα stories που θες να δεις, δεν χάνονται.
