Κεφάλαιο ανεξαρτησία. Για κάποιους έμεινε ιδέα, για κάποιους άλλους έγινε τρόπος ζωής. Βέβαια, όπως και σε άλλες περιπτώσεις της ζωής όταν γίνεται «κατάχρηση», η ανεξαρτησία όσο καλή και να είναι μπορεί να οδηγεί σε άλλα μονοπάτια, περισσότερο μοναχικά. Το από μικρός να μην έχεις μάθει να στηρίζεσαι σε κανέναν μπορεί να είναι μια απίστευτα μοναχική εμπειρία. Σε αυτό το άρθρο, θα βρεις εφτά χαρακτηριστικά που η ψυχολογία λέει ότι είναι κοινά σε άτομα που μεγάλωσαν χωρίς ένα σταθερό σύστημα υποστήριξης. Ρίξε μια ματιά για να καταλάβεις καλύτερα τον εαυτό σου ή κάποιον που είναι κοντά σου και να κατανοήσεις τα χαρακτηριστικά τους:
10 σημάδια ότι εξελίσσεστε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας το 2025, σύμφωνα με την ψυχολογία
1) Βαθιά ανεξάρτητοι
Ένα από τα πιο κοινά χαρακτηριστικά που αναπτύσσουν οι άνθρωποι όταν μεγαλώνουν χωρίς κανέναν να στηριχθούν είναι ότι έχουν μια βαθιά αίσθηση ανεξαρτησίας. Όταν δεν έχεις ένα σταθερό σύστημα υποστήριξης, μαθαίνεις πολύ γρήγορα ότι εάν κάτι πρέπει να γίνει, είσαι αυτός που πρέπει να το κάνει. Αυτό μπορεί να σημαίνει πώς πρέπει να λύνεις τα προβλήματα μόνος σου και να μην στηρίζεσαι σε κανέναν. Καμία φορά το να ζητάς βοήθεια ή να εμπιστεύεσαι τους άλλους μοιάζει ξένο.
Η ψυχολογία υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι που μεγαλώνουν σε συναισθηματικά ή σωματικά περιβάλλοντα χωρίς να έχουν υποστήριξη συχνά αναπτύσσουν μια νοοτροπία «μοναχικού λύκου», επειδή είναι αυτό που τους κράτησε στη ζωή ως παιδιά. Και ενώ αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί να σε κάνει απίστευτα ανθεκτικό, μπορεί επίσης να σε κάνει δύσκολο στο να ανοιχτείς ή να αφήσεις άλλους να μπουν μέσα στη ζωή σου.
2) Μεγάλη ενσυναίσθηση
Ο ψυχολόγος Carl Rogers είπε κάποτε: «Η ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να αισθανόμαστε τα συναισθήματα των άλλων σαν να ήταν δικά μας». Όταν έχεις βιώσει μοναξιά ή συναισθηματική παραμέληση μεγαλώνοντας, είναι σχεδόν σαν να μην θέλεις κανένας άλλος να αισθάνεται έτσι και έτσι συντονίζεσαι απίστευτα με αυτό που μπορεί να περνούν οι άλλοι.
Αλλά εδώ είναι το θέμα: Η ενσυναίσθηση είναι ένα δώρο, μπορεί όμως να σε κουράσει αν δεν κάνεις σωστή διαχείριση. Πρέπει να είσαι προσεκτικός με τα δικά σου συναισθήματα και να μην τα αδικείς σε σχέση με των άλλων.
3) Δεν ζητάνε βοήθεια
Συνηθίζεις να τα κάνεις όλα μόνος σου και αν δεν το κάνεις εσύ, ποιος θα το κάνει; Και κάπως έχεις ξεχάσει τι σημαίνει ζητάω βοήθεια και ενώ μπορεί να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε αγαπάνε να μην το θες. Στην ψυχολογία λένε ότι:«Δεν χρειάζεται να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Ποτέ δεν οι άνθρωποι δεν το είχαμε σκοπό». Δεν είναι εύκολο να το κάνεις, άλλα μην ξεχνάς ότι είσαι άνθρωπος - και οι άνθρωποι δεν προορίζονται να περάσουν τη ζωή εντελώς μόνοι. Μερικές φορές το πιο γενναίο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να αφήσεις κάποιον άλλο να μπει στη ζωή σου.
8 σημάδια ότι είσαι εγωκεντρικός και δεν έχεις ενσυναίσθηση
4) Αναπτύσσουν ισχυρή αίσθηση αυτοδυναμίας
Όταν δεν έχεις κανέναν να στηριχθείς, μαθαίνεις από νωρίς ότι αν θέλεις να γίνει κάτι, πρέπει να το κάνεις μόνος σου. Δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα, χρειάζεται να έχεις και συνεργασίες. Το πνεύμα είναι ομαδικό.
5) Δυσκολία να εμπιστευτείς τους άλλους
Όταν μεγαλώσεις νιώθοντας ότι κανείς δεν έχει την πλάτη σου, το να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους μπορεί να νιώθεις σαν ένα στοίχημα που δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Η ψυχολογία επισημαίνει σε αυτό ότι οι πρώιμες εμπειρίες με αναξιόπιστους ή απόντες φροντιστές μπορεί να οδηγήσουν σε αυτό που ονομάζεται «ανασφαλής προσκόλληση».
Σύμφωνα με τη θεωρία της προσκόλλησης, οι άνθρωποι που μεγαλώνουν σε αυτά τα περιβάλλοντα συχνά αναπτύσσουν φόβο να εμπιστεύονται τους άλλους, ακόμη και όταν οι γύρω τους είναι αξιόπιστοι. Είναι ένας μηχανισμός άμυνας - ένας τρόπος να προστατεύσετε τον εαυτό σας από το να πληγωθείτε ξανά.
6) Ανθεκτικοί
Ο ψυχολόγος Βίκτορ Φράνκλ, ο οποίος επέζησε από αφάνταστες κακουχίες στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, έγραψε κάποτε: «Όταν δεν είμαστε πλέον σε θέση να αλλάξουμε μια κατάσταση, καλούμαστε να αλλάξουμε τον εαυτό μας». Αυτό το απόφθεγμα έχει βαθιά απήχηση, επειδή η ανθεκτικότητα δεν είναι να αποφύγεις τον πόνο ή τη δυσκολία - είναι να προσαρμοστείς και να βρεις δύναμη μέσα σου για να συνεχίσεις να προχωράς. Είναι εντάξει να είσαι δυνατός, αλλά είναι επίσης εντάξει να δίνεις στον εαυτό σου την άδεια να νιώσει και να γιατρευτεί στην πορεία.
7) Μπορεί να παλεύουν με την επιτυχία
Αυτό μπορεί να ακούγεται παράδοξο, αλλά οι άνθρωποι που μεγάλωσαν χωρίς υποστήριξη συχνά βρίσκουν την επιτυχία βαθιά άβολη. Θα μπορούσες να σκεφτείς ότι το να ξεπεράσεις ένα δύσκολο ξεκίνημα στη ζωή σου θα σε έκανε να αγκαλιάσεις τα επιτεύγματα σου ολόψυχα - αλλά αντίθετα, μπορεί να σε κάνει ότι δεν τα αξίζει.
Οι ψυχολόγοι αποκαλούν αυτό το σύνδρομο απατεώνων, ένα φαινόμενο όπου άτομα με υψηλές επιδόσεις αμφιβάλλουν για τις ικανότητές τους και φοβούνται ότι θα εκτεθούν ως απάτη. Σύμφωνα με τη Δρ. Pauline Clance, μια από τις ψυχολόγους που επινόησε τον όρο, αυτή η νοοτροπία συχνά πηγάζει από πρώιμες εμπειρίες ότι δεν αισθάνεσαι υποστήριξη. Όταν συνηθίζεις να αγωνίζεσαι μόνος σου, η επιτυχία μπορεί να σου φαίνεται ξένη - σαν να είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή.
