Το να γίνεις πλούσιος φυσικά και δεν είναι κάτι το εύκολο. Αν ήταν τότε όλοι μας θα είμασταν πλούσιοι. Το να γίνεις πλούσιος σημαίνει να βγάζεις πολλά και να βάζεις στην άκρη.
Ας φανταστούμε ένα υποθετικό σενάριο: ο Αριστοτέλης Ωνάσης βρίσκεται στο μεγάλο μαύρο γραφείο του, ενώ κάποιος υψηλά ιστάμενος υπάλληλος του τον γεμίζει απαισιοδοξία για το μέλλον με ατάκες του τύπου «πάει, αυτό ήταν, τελείωσε».
Όταν σκεφτόμαστε την αποταμίευση, τις περισσότερες φορές είναι γιατί έχουμε βάλει έναν μεγάλο στόχο στη ζωή μας, όπως την απόκτηση ενός σπιτιού, ένα μακροπρόθεσμο πλάνο (π.χ. την εξασφάλιση μιας άνετης ζωής στην τρίτη ηλικία) ή και ένα πιο βραχυπρόθεσμο όνειρο, όπως ένα ταξίδι.
Η άβολη στιγμή που ξεχνάς το όνομα του συναδέλφου
Αν και η αποταμίευση έχει τόσο μεγάλη αξία για εμάς και για τους ανθρώπους που αγαπάμε, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι μόνο για λίγους, για όσους έχουν αρκετά χρήματα. Στην πραγματικότητα όλοι μπορούν να αποταμιεύσουν, ανεξαρτήτως ηλικίας ή οικονομικής κατάστασης, αρκεί να το θέλουν και να ακολουθούν ορθές τακτικές που αρκούν για να διαλύσουν τους μύθους της αποταμίευσης.
Πιστεύεις πώς θα το δεχόταν αυτό ο Ωνάσης; Δεν το νομίζουμε, μάλλον θα τον έδιωχνε με τις κλωτσιές από το γραφείο του. Αλλά ακόμα κι αν αυτό τρανταχτό (υποθετικό) παράδειγμα δε σε πείθει, υπάρχει μια νέα επιστημονική εργασία που θα σου αλλάξει το μυαλό.
Κι ενώ η οργάνωση των βημάτων που πρέπει να γίνουν γι' αυτό τον στόχο είναι απαραίτητη, η αποταμίευση εξακολουθεί να παραμένει η πιο σημαντική. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητα η πιο δύσκολη.
Μετά από εξονυχιστική έρευνα πέντε και πλέον χρόνων, εξετάζοντας περισσότερους από 200 εκατομμυριούχους, ο συγγραφέας και ειδικός επί οικονομικών θεμάτων Thomas Corley κατέληξε στο συμπέρασμα πώς οι πραγματικά πλούσιοι αποφεύγουν τους πραγματικά απαισιόδοξους ανθρώπους όπως ο διάολος το λιβάνι.
