Η παραίτηση δεν είναι ποτέ ωραία. Αλλά, μερικές φορές, είναι απαραίτητη. Δυστυχώς, ωστόσο, έχει ριζώσει μέσα μας - κοινωνικά και πνευματικά - να πιστεύουμε ότι τα να παραιτηθείς είναι κατά κάποιο τρόπο ντροπή. Μια ενοχλητική «έσχατη λύση» που δείχνει έλλειψη σθένους, φιλοδοξίας, ορμής και κατεύθυνσης.
Όχι, κύριοι. Το να σταματήσεις πριν δώσεις κάτι καλό είναι, φυσικά, λίγο πρόωρο. Είναι το ισοδύναμο του να διαβάσετε μόνο μία σελίδα και μετά να βάλετε το βιβλίο κάτω. πίνοντας μια γουλιά πριν απορρίψεις το κοκτέιλ σου, πηγαίνοντας σπίτι μετά από μια μέρα των διακοπών σου. Τελικά, αξίζει να επιμείνεις λίγο.
Και, όταν πρόκειται για θέσεις εργασίας, η παραίτηση δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεσαι. Εάν αισθάνεστε πνιγμένοι ή κουρασμένοι. αν νιώθετε απογοητευμένοι ή αν έχετε πάρει και το τελευταίο κομμάτι των μαθημάτων ζωής που θα μπορούσατε να μάθετε από τον συγκεκριμένο ρόλο, ίσως είναι καιρός να τα παρατήσετε.
Αν δυσκολεύεστε να αναπνεύσετε σε ένα τοξικό περιβάλλον, ξεφύγετε από μια δουλειά «αδιέξοδο» ενώ καταλαβαίνετε τι θέλετε πραγματικά να κάνετε ή κρυφά εύχεστε να ξεκινήσετε τη δική σας εταιρεία: ίσως είναι καιρός να ξεφύγετε από αυτό το περιβάλλον, ακόμη πιο γρήγορα.
Αλλά ξέρουμε ότι δεν είναι τόσο απλό όσο το να το λέμε «Απλώς παραιτηθείτε!», όπως το βλέπουμε να το κάνουν στο σινεμά. Έλα όμως που δεν είναι εύκολο στη πράξη.
Γι' αυτό ζητήσαμε τη συμβουλή δύο life coaches, οι οποίοι μπορούν να μοιραστούν τη σημαντική τεχνογνωσία τους σχετικά με το πότε πρέπει να κάνετε αυτή την φρέσκια (αν και τρομακτική) βουτιά σταδιοδρομίας. Αναλύσαμε τις συμβουλές τους σε μερικές εύχρηστες προτάσεις που μπορεί να σας δώσουν τη σαφήνεια που αναζητάτε.
