Μαζί με το φετινό Gamescom είχαμε και τα μεγάλα αποκαλυπτήρια του νέου Civilization VII. Φτάσαμε στο νούμερο 7 και πίσω στο μακρινό 1990, όταν ο δημιουργός του, Sid Meier, ετοιμαζόταν να το κυκλοφορήσει στην αγορά, δεν φανταζόταν ποτέ ότι δημιουργούσε το πρώτο turn-based strategy παιχνίδι, που θα αποτελούσε έμπνευση για όλα τα υπόλοιπα. Αν όμως πρέπει να μιλήσουμε για τα Civilization, δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε το νούμερο 2.
Γιατί; Αρχικά γιατί ο Sid Meier δεν είχε ποτέ του σκοπό να δημιουργήσει sequel παιχνίδια. Είχε βγάλει το πρώτο Pirates!, το Railroad Tycoon και το εξαιρετικό Silent Service που ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια στρατηγικής με υποβρύχια – ο Sid Meier έκανε πολλή δουλειά με τα πολεμικά παιχνίδια στα 80s. Το Civilization ήταν ένα από τα μεγαλεπήβολά του σχέδια, που ποτέ δεν περίμενε ότι θα έφτανε στο σημείο να πουλήσει κοντά στα 40 εκατομμύρια αντίτυπα. Για την ακρίβεια έκανε μια διαδρομή με το τρένο στη Νέα Υόρκη και ήταν αυτή που τον έκανε να σκεφτεί «Πώς θα ήταν αν έχτιζα την ιστορία ολόκληρων πολιτισμών αντί να ανατινάζω μονίμως πράγματα;».
Ασυζητητί, ήταν η επιτυχία του πρώτου παιχνιδιού που έδωσε το έναυσμα και για τα υπόλοιπα sequels. Όμως για τη δεκαετία του 90 και τα strategy games που είχαν κάνει μέχρι τότε τα δειλά τους βήματα, το Civilization 2 ήταν το πιο ολοκληρωμένο που μπορούσες να παίξεις. Ο Sid Meier πέρασε σε τεχνικές λεπτομέρειες που πήραν την αρχική ιδέα του πρώτου παιχνιδιού και την έκαναν ένα πλήρες, ανταγωνιστικό προϊόν, το οποίο έκανε εξίσου πάταγο στις πωλήσεις και θεωρείται μέχρι σήμερα ένα από τα πιο κερδοφόρα sequels.
Τεχνικά, το 3D είχε ξεκινήσει και αυτό να μπαίνει στη ζωή μας και ο Sid Meier έβλεπε ότι η τεχνολογία της εποχής θα κάνει προς τα εκεί το επόμενο βήμα. Έτσι είχαμε και εμείς μια σειρά από βελτιώσεις με νούμερο τα καλύτερα γραφικά και τα live-action videos. Τα units φαινόντουσαν πιο καθαρά, τα κτίρια επίσης όταν επέλεγες το view της πρωτεύουσάς σου και φυσικά το κομμάτι του exploration εισήγαγε καινούργια πράγματα. Είδαμε πρώτη φορά το περίφημο fog στον χάρτη, όπου έπρεπε να εξερευνήσεις για να σου ανακαλυφθεί. Το tech tree ήταν πιο λεπτομερές και ολοκληρωμένο και όλα τα μετέπειτα παιχνίδια θα στηριζόντουσαν σε αυτό για να φτιάξουν τα δικά τους. Το diplomacy system έγινε επίσης 3D και μέχρι και σήμερα δεν θα ξεχάσει κανείς του ηθοποιούς που υποδυόντουσαν τους advisors σου – και που μάλιστα άλλαζαν ρούχα αναλόγως την εποχή! Το σημαντικότερο όμως ήταν τα turns. Αυτό, καθόρισε ξεκάθαρα το σύμπαν του Civilization. Turns για να παίξεις, για να γίνουν κτίρια, για να βγάλεις units. Ήταν εντυπωσιακό από κάθε άποψη και σου έδινε την εντύπωση ότι έπαιζες με άλλον. Σε μια εποχή που το ΑΙ δεν ήταν το σύνηθες, έτσι δεν είναι;
Όμως το Civilization 2 και ειδικότερα η σειρά, ανήκει σε εκείνα τα παιχνίδια που οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν μην γίνει σούπα το μυαλό μας. Θυμάμαι ακόμα την Civilopedia, ένα Wikipedia του παιχνιδιού που σου έδινε πληροφορίες για κτίρια και μονάδες και θρησκείες και ανακαλύψεις, κάνοντας σου μικρά μαθήματα ιστορίας. Ήταν τόσο εντυπωσιακό, όσο και η συσκευασία του με την οποία είχε κυκλοφορήσει στο εμπόριο. Σχεδόν στεναχωριέμαι που δεν την έχω αυτή τη στιγμή στα χέρια μου.
Με τούτα και με εκείνα όμως, όπως είπαμε και στην αρχή, φτάσαμε στον αριθμό 7. Είμαστε βέβαιοι πως τα πράγματα δεν θα σταματήσουν εδώ, αλλά δεν θα ξεχάσουμε σίγουρα το παιχνίδι που έβαλε τα θεμέλια και είδε τον κόσμο διαφορετικά. Μέσα από τα turns του Sid Meier.
