Κάποτε ήτανε κάποιοι πιτσιρικάδες που κοίταζαν το κομπιούτερ τους λες κι είναι άνθρωπος δικός τους. Το πρόσεχαν σαν κόρη οφθαλμού και τους πρόσεχε κι εκείνο. Ασχολούνταν μαζί του αρκετές ωρίτσες τη μέρα αλλά με φειδώ για να κάνουν και τα μαθηματάκια τους. Και μετά γνώρισαν τα παιχνίδια στρατηγικής. Και κάηκε το κεφάλι τους δίχως γυρισμό.
Μπροστά στην οθόνη έτρωγαν, νερό δεν σηκώνονταν να πιουν, τουαλέτα πηγαίναν μόνο στην ύστατη ανάγκη και, γενικά, σπατάλαγαν 10 με 15 ώρες μες στο νερό. Διότι είχαν μία αποστολή σοβαρή, δεν ήταν παίξε γέλασε η φάση: έπρεπε να κατακτήσουν τον κόσμο με τον στρατό τους.
Αδέρφια βαστάτε γερά, το Age of Empires επιστρέφει σε 4Κ και κινδυνεύουμε να εθιστούμε ξανά! Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, μείνετε μακριά από αυτόν τον Σατανά!
Κρατήστε τις αναμνήσεις για να μην πέσετε και πάλι στα βαριά. Θυμηθείτε απλά μαζί μας 6 λατρεμένα video games στρατηγικής που μας έκλεψαν την καρδιά και μας έκαψαν τον εγκέφαλο μέσα από τα χρόνια.
Πήρε φωτιά το μυαλό του Κώστα Χρήστου με:
1. Rome Total War
Αν δεν έχεις οδηγήσει Ρωμαϊκή Λεγεώνα ενάντια σε Γαλάτες πολεμάρχους και δεν έχεις σφάξει Αιγυπτίους με Σπαρτιατική Φάλαγγα, δεν ξέρεις τι πάει να πει strategy και Total War. Το Rome είναι μέχρι και σήμερα ένας από τους πιο πετυχημένους τίτλους της σειράς Total War και παραμένει το παιχνίδι που έδωσε στον gamer μία τίμια ισορροπία στο κομμάτι της μάχης και του city management. Η οικογένεια σου καλείται να καθοδηγήσει το λαό αλλά και τους στρατιώτες στη μάχη, μέσα από φάλαγγες στρατιωτών που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν μέχρι θανάτου. Και κάποια στιγμή στη ζωή μας, όλοι μα όλοι, υπήρξαμε στρατηγοί στο Rome Total War. Πολιορκήσαμε πόλεις, σφάξαμε πληθυσμούς, αναγείραμε μνημεία και πωλήσαμε ντουζίνες κατεκτημένους σαν σκλάβους. Το Rome Total War 2 έχει ήδη κάνει την εμφάνιση του, αλλά δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εκείνη την πρώτη φορά που παρατάξαμε τους στρατούς στα λιβάδια για να βάψουμε το χώμα με αίμα.
2. StarCraft
Διαστημικό κάψιμο ανάμεσα στους Terran, τους Zerg και τους Protoss, που σφάζονται μεταξύ τους για διαγαλαξιακή κυριαρχία. Το StarCraft παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα καμάρια της Blizzard και δεν μας κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση που αποφάσισαν να το κάνουν remastered. Υπήρξε ένα διαφορετικό strategy από τας υπόλοιπα όχι μόνο για τον -τότε- πρωτοποριακό τρόπο που χρησιμοποίησε τα units στο παιχνίδι, αλλά και για το σενάριο το οποίο υπήρξε καθηλωτικό και συνέχισε με την ίδια επιτυχία και στους υπόλοιπους τίτλους της σειράς. Ήταν η στάνταρ επιλογή όταν βαριόμασταν το Age of Empires.
3. Age of Empires
Αν έχεις παίξει ‘‘AoE’’ θα θυμάσαι το πιο βασικό πράγμα: με το που ξεκινούσες αυτό το παιχνίδι σταματούσε η ζωή. Μιλάμε για εποχές Γυμνασίου όπου έμπαινες στο δωμάτιο, πέταγες την σχολική τσάντα, την μούτζωνες, έλεγες στη μάνα σου «δεν έχω πολύ διάβασμα για αύριο» και ετοιμαζόσουν να χαθείς στην αρχαιότητα του Age of Empires. Από τα campaigns μέχρι τα single playing και από τους Wololo ιερείς μέχρι τους φαλαγγίτες στρατιώτες, το Age of Empires χάραξε τον δικό του μοναδικό δρόμο στα strategy. Και δεν το έκανε μόνο μία φορά αφού αγαπήσαμε και τους υπόλοιπους τίτλους με την ίδια λαχτάρα και το ίδιο ξενύχτι. Το ΑοΕ ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που σηκωνόσουν νωρίτερα τα Σάββατα το πρωί: γιατί απλούστατα δεν έφτανε το 24ωρο. Τώρα που θα κυκλοφορήσει και 4Κ έκδοση, είναι μία καλή ευκαιρία να θυμηθούμε τι ωραία σαπίζαμε. Roggan;
Πήρε φωτιά το μυαλό του Γιώργου Ρομπόλα με:
4. Civilization II
Κι ας πάμε μια βόλτα σε games στρατηγικής που απευθύνονταν μόνο σε ultra nerds σαν και του λόγου μας. Λοιπόν έχεις δύο λεπτά να σου μιλήσουμε για τη Μητέρα όλων των Καψιμάτων; Τούτο εδώ είναι για σκληρά history freaks, όχι αστεία. Δράση μεγάλη δεν είχε (φαινομενικά) ως turn based, είχε όμως σκακίστικη λογική και ιστορική ακρίβεια που σπάει κόκαλα. Διάλεγες τον πολιτισμό σου κι έπρεπε από τη Νεολιθική να τον οδηγήσεις στη Διαστημική εποχή προσέχοντας κάθε κίνησή σου· στον πόλεμο, στη διπλωματία, στην επιστήμη, στο εμπόριο και σε άλλους δέκα τομείς! Μάλιστα για επιπλέον κάψιμο είχε και συγκεκριμένα ιστορικά σενάρια. Να ας πούμε εγώ, όταν έσκασε ο έλεγχος της Γ’ Γυμνασίου με 14 Μ.Ο και μπούκαρε έξαλλος ο πατέρας μου στο δωμάτιο, είχα πει το περίφημο: «Δε μπορώ τώρα, πρέπει να καταλάβω το Πεκίνο με τους Μογγόλους μου».
5. Warcraft III
Την αμαρτία μου θα την πω: αυτό εδώ δεν το έπαιξα παρά ελάχιστα λεπτά, φοβήθηκα πως κινδυνεύει η ζωή μου. Υπήρχε κίνδυνος να κολλήσω και να μην ξεκολλήσω ποτέ. Διότι πριν το World of Warcraft και την MMO πυρκαγιά που προκάλεσε σε όλον τον κόσμο, υπήρχε αυτό εδώ το real-time strategy διαμάντι –και πρέπει να ευχαριστούμε αιώνια την Blizzard για αυτό. Δεν χρειάζεται να σου πω πολλά μονάχα τέσσερις λεξούλες να ξεστομίσω: Humans, Orcs, Night Elves και Undead. Και μετά να πατήσεις εδώ για να θυμηθείς. Τέλος, να σου πω για τον φίλο μου τον Ανέστη· που κάποτε σε ένα αποτυχημένο πρωτοχρονιάτικο πάρτι, στο σπίτι του, την έβγαλε όλο το βράδυ παίζοντας Warcraft. Κι ένα χρόνο μετά, στην επανάληψη του ίδιου πάρτι, τον βρήκαμε στην ίδια θέση ακριβώς. Σαν να έχει μείνει μαρμαρωμένος ο Ανέστης. Ανέστη, καλή χρονιά καθυστερημένα ρε φίλε.
Από το «κάψιμο» δεν γλύτωσε ούτε ο Ντίνος Ρητινιώτης:
6. Stronghold
"Greetings, sire! Your stronghold awaits you!". Η φράση αυτή, κάθε φορά που τελείωνε το λοντάρισμα του παιχνιδιού, μου τρυπάει ακόμη τα αυτιά. Κι ας έχουν περάσει 16 ολόκληρα χρόνια από την εποχή που ο δείκτης μου είχε κολλήσει στο touchpad του λαπ τοπ, στην ηρωική του προσπάθεια να στήσει κάστρα, να οργανώσει κοινωνίες, να εκτοξεύσει οικονομίες και να οργανώσει με επιτυχία εκστρατείες. To τιμημένο Stronghold, ένα παιχνίδι στρατηγικής που αυτοτοποθετείται τοπικά στην Αγγλία και την Ουαλία και χρονικά σε κάποια απροσδιόριστη περίοδο του Μεσαίωνα. Αν μη τι άλλο ταξικό το σενάριο, καθώς οι υπήκοοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια όταν τους τράνταζες στη φορολογία ή όταν δεν ασχολιόσουν με τα αποθέματα φαγητού. Τιμή και δόξα στη φωνή του advisor που ξερνούσε ένα «you have been playing for a long time» και με έφερνε μια στο τόσο στα συγκαλά μου, υπενθυμίζοντας πως είχα κι άλλες δουλειές στο Ρεθυμνάκι να τελειώσω, π.χ. μια σχολή.
Κάποτε ήτανε κάποιοι πιτσιρικάδες που κοίταζαν το κομπιούτερ τους λες κι είναι άνθρωπος δικός τους. Το πρόσεχαν σαν κόρη οφθαλμού και τους πρόσεχε κι εκείνο. Ασχολούνταν μαζί του αρκετές ωρίτσες τη μέρα αλλά με φειδώ για να κάνουν και τα μαθηματάκια τους. Και μετά γνώρισαν τα παιχνίδια στρατηγικής. Και κάηκε το κεφάλι τους δίχως γυρισμό.
Μπροστά στην οθόνη έτρωγαν, νερό δεν σηκώνονταν να πιουν, τουαλέτα πηγαίναν μόνο στην ύστατη ανάγκη και, γενικά, σπατάλαγαν 10 με 15 ώρες μες στο νερό. Διότι είχαν μία αποστολή σοβαρή, δεν ήταν παίξε γέλασε η φάση: έπρεπε να κατακτήσουν τον κόσμο με τον στρατό τους.
Αδέρφια βαστάτε γερά, το Age of Empires επιστρέφει σε 4Κ και κινδυνεύουμε να εθιστούμε ξανά! Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, μείνετε μακριά από αυτόν τον Σατανά!
Κρατήστε τις αναμνήσεις για να μην πέσετε και πάλι στα βαριά. Θυμηθείτε απλά μαζί μας 6 λατρεμένα video games στρατηγικής που μας έκλεψαν την καρδιά και μας έκαψαν τον εγκέφαλο μέσα από τα χρόνια.
Πήρε φωτιά το μυαλό του Κώστα Χρήστου με:
1. Rome Total War
Αν δεν έχεις οδηγήσει Ρωμαϊκή Λεγεώνα ενάντια σε Γαλάτες πολεμάρχους και δεν έχεις σφάξει Αιγυπτίους με Σπαρτιατική Φάλαγγα, δεν ξέρεις τι πάει να πει strategy και Total War. Το Rome είναι μέχρι και σήμερα ένας από τους πιο πετυχημένους τίτλους της σειράς Total War και παραμένει το παιχνίδι που έδωσε στον gamer μία τίμια ισορροπία στο κομμάτι της μάχης και του city management. Η οικογένεια σου καλείται να καθοδηγήσει το λαό αλλά και τους στρατιώτες στη μάχη, μέσα από φάλαγγες στρατιωτών που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν μέχρι θανάτου. Και κάποια στιγμή στη ζωή μας, όλοι μα όλοι, υπήρξαμε στρατηγοί στο Rome Total War. Πολιορκήσαμε πόλεις, σφάξαμε πληθυσμούς, αναγείραμε μνημεία και πωλήσαμε ντουζίνες κατεκτημένους σαν σκλάβους. Το Rome Total War 2 έχει ήδη κάνει την εμφάνιση του, αλλά δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εκείνη την πρώτη φορά που παρατάξαμε τους στρατούς στα λιβάδια για να βάψουμε το χώμα με αίμα.
2. StarCraft
Διαστημικό κάψιμο ανάμεσα στους Terran, τους Zerg και τους Protoss, που σφάζονται μεταξύ τους για διαγαλαξιακή κυριαρχία. Το StarCraft παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα καμάρια της Blizzard και δεν μας κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση που αποφάσισαν να το κάνουν remastered. Υπήρξε ένα διαφορετικό strategy από τας υπόλοιπα όχι μόνο για τον -τότε- πρωτοποριακό τρόπο που χρησιμοποίησε τα units στο παιχνίδι, αλλά και για το σενάριο το οποίο υπήρξε καθηλωτικό και συνέχισε με την ίδια επιτυχία και στους υπόλοιπους τίτλους της σειράς. Ήταν η στάνταρ επιλογή όταν βαριόμασταν το Age of Empires.
3. Age of Empires
Αν έχεις παίξει ‘‘AoE’’ θα θυμάσαι το πιο βασικό πράγμα: με το που ξεκινούσες αυτό το παιχνίδι σταματούσε η ζωή. Μιλάμε για εποχές Γυμνασίου όπου έμπαινες στο δωμάτιο, πέταγες την σχολική τσάντα, την μούτζωνες, έλεγες στη μάνα σου «δεν έχω πολύ διάβασμα για αύριο» και ετοιμαζόσουν να χαθείς στην αρχαιότητα του Age of Empires. Από τα campaigns μέχρι τα single playing και από τους Wololo ιερείς μέχρι τους φαλαγγίτες στρατιώτες, το Age of Empires χάραξε τον δικό του μοναδικό δρόμο στα strategy. Και δεν το έκανε μόνο μία φορά αφού αγαπήσαμε και τους υπόλοιπους τίτλους με την ίδια λαχτάρα και το ίδιο ξενύχτι. Το ΑοΕ ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που σηκωνόσουν νωρίτερα τα Σάββατα το πρωί: γιατί απλούστατα δεν έφτανε το 24ωρο. Τώρα που θα κυκλοφορήσει και 4Κ έκδοση, είναι μία καλή ευκαιρία να θυμηθούμε τι ωραία σαπίζαμε. Roggan;
Πήρε φωτιά το μυαλό του Γιώργου Ρομπόλα με:
4. Civilization II
Κι ας πάμε μια βόλτα σε games στρατηγικής που απευθύνονταν μόνο σε ultra nerds σαν και του λόγου μας. Λοιπόν έχεις δύο λεπτά να σου μιλήσουμε για τη Μητέρα όλων των Καψιμάτων; Τούτο εδώ είναι για σκληρά history freaks, όχι αστεία. Δράση μεγάλη δεν είχε (φαινομενικά) ως turn based, είχε όμως σκακίστικη λογική και ιστορική ακρίβεια που σπάει κόκαλα. Διάλεγες τον πολιτισμό σου κι έπρεπε από τη Νεολιθική να τον οδηγήσεις στη Διαστημική εποχή προσέχοντας κάθε κίνησή σου· στον πόλεμο, στη διπλωματία, στην επιστήμη, στο εμπόριο και σε άλλους δέκα τομείς! Μάλιστα για επιπλέον κάψιμο είχε και συγκεκριμένα ιστορικά σενάρια. Να ας πούμε εγώ, όταν έσκασε ο έλεγχος της Γ’ Γυμνασίου με 14 Μ.Ο και μπούκαρε έξαλλος ο πατέρας μου στο δωμάτιο, είχα πει το περίφημο: «Δε μπορώ τώρα, πρέπει να καταλάβω το Πεκίνο με τους Μογγόλους μου».
5. Warcraft III
Την αμαρτία μου θα την πω: αυτό εδώ δεν το έπαιξα παρά ελάχιστα λεπτά, φοβήθηκα πως κινδυνεύει η ζωή μου. Υπήρχε κίνδυνος να κολλήσω και να μην ξεκολλήσω ποτέ. Διότι πριν το World of Warcraft και την MMO πυρκαγιά που προκάλεσε σε όλον τον κόσμο, υπήρχε αυτό εδώ το real-time strategy διαμάντι –και πρέπει να ευχαριστούμε αιώνια την Blizzard για αυτό. Δεν χρειάζεται να σου πω πολλά μονάχα τέσσερις λεξούλες να ξεστομίσω: Humans, Orcs, Night Elves και Undead. Και μετά να πατήσεις εδώ για να θυμηθείς. Τέλος, να σου πω για τον φίλο μου τον Ανέστη· που κάποτε σε ένα αποτυχημένο πρωτοχρονιάτικο πάρτι, στο σπίτι του, την έβγαλε όλο το βράδυ παίζοντας Warcraft. Κι ένα χρόνο μετά, στην επανάληψη του ίδιου πάρτι, τον βρήκαμε στην ίδια θέση ακριβώς. Σαν να έχει μείνει μαρμαρωμένος ο Ανέστης. Ανέστη, καλή χρονιά καθυστερημένα ρε φίλε.
Από το «κάψιμο» δεν γλύτωσε ούτε ο Ντίνος Ρητινιώτης:
6. Stronghold
"Greetings, sire! Your stronghold awaits you!". Η φράση αυτή, κάθε φορά που τελείωνε το λοντάρισμα του παιχνιδιού, μου τρυπάει ακόμη τα αυτιά. Κι ας έχουν περάσει 16 ολόκληρα χρόνια από την εποχή που ο δείκτης μου είχε κολλήσει στο touchpad του λαπ τοπ, στην ηρωική του προσπάθεια να στήσει κάστρα, να οργανώσει κοινωνίες, να εκτοξεύσει οικονομίες και να οργανώσει με επιτυχία εκστρατείες. To τιμημένο Stronghold, ένα παιχνίδι στρατηγικής που αυτοτοποθετείται τοπικά στην Αγγλία και την Ουαλία και χρονικά σε κάποια απροσδιόριστη περίοδο του Μεσαίωνα. Αν μη τι άλλο ταξικό το σενάριο, καθώς οι υπήκοοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια όταν τους τράνταζες στη φορολογία ή όταν δεν ασχολιόσουν με τα αποθέματα φαγητού. Τιμή και δόξα στη φωνή του advisor που ξερνούσε ένα «you have been playing for a long time» και με έφερνε μια στο τόσο στα συγκαλά μου, υπενθυμίζοντας πως είχα κι άλλες δουλειές στο Ρεθυμνάκι να τελειώσω, π.χ. μια σχολή.
