Πριν γράψει τον Κόμη Δράκουλα, ο Bram Stoker έγραφε κάτι τέτοιες περίεργες νουβέλες που παρακαλούσε τις εφημερίδες να τα δημοσιεύσουν στις τελευταίες σελίδες τους ως ανέκδοτες ιστορίες. Ένας πρωταγωνιστής που ερχόταν σε επαφή με κάτι παραφυσικό και βίωνε τον απόλυτο τρόμο, σε ιστορίες που τελείωναν -σχεδόν πάντα- με έναν πολύ gore και συνάμα πρωτόγνωρο τρόπο για τον αναγνώστη. Όλα αυτά που βλέπουμε ξανά και ξανά σήμερα στις splatter ταινίες, ήταν μία καινούργια εμπειρία για το κοινό του διάσημου συγγραφέα.
Και μπορεί οι νουβέλες να τελείωσαν και ο Bram Stoker να έκανε το καθήκον του, αλλά στο χώρο του gaming χάρη στην καινούργια τεχνολογία, θα μπορείς πάντα να διηγείσαι ιστορίες φροντίζοντας την ίδια στιγμή να «δείχνεις» στο κοινό πως ο εφιάλτης θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα. Αυτό ακριβώς κάνει και η CAPCOM με το νέο Resident Evil Village που μπορούμε να πούμε πλέον ότι τίμησε το genre της ιστορίας του και παρέδωσε έναν υπέροχο τίτλο που έχει να σε διδάξει κάτι σημαντικό: Ακόμη και αν όλα δείχνουν πως βιώνεις κάτι το μεταφυσικό, υπάρχει πάντα ο άνθρωπος που έχει βάλει το χεράκι του για να φανούν τα πράγματα όπου θέλουν να φανεί.
Το Resident Evil Village συνεχίζει το στόρι του Ethan Winters από το προηγούμενο παιχνίδι, ενώ η εμφάνιση του Chris Redfield που για πολλούς υπήρξε αινιγματική βάζει τα πράγματα στη θέση τους για όσο το στόρι προχωράει – για όσους δεν το έχουν παίξει ακόμη, είναι κάτι που θα καταλάβουν από την αρχή του παιχνιδιού. Το Village όμως θυμίζει σε όλους γιατί ξεχώριζαν πάντα τα Resident Evil. Σενάριο και ατμόσφαιρα. Κάθε φορά που νομίζει κανείς πως το σενάριο έχει κορεστεί, έρχεται ένας νέος τίτλος να κάνει κάτι καλύτερο. Αυτό είναι το Village που θα αγαπήσεις. Ένα χωριό που δείχνει καταραμένο από τον Θεό, που σου θυμίζει κάτι ανάμεσα σε ιστορίες του Lovecraft και σκηνικά του John Carpenter, αλλά που κρύβει τόσα πολλά μυστικά που σε περιμένουν να τα εξερευνήσεις. Και όχι ευχάριστα.
Εξαρχής η Lady Dimitrescu είχε κερδίσει την προσοχή του κοινού μέσα από τα trailers, αλλά η δουλειά στους main antagonists του παιχνιδιού είναι τόσο προσεγμένη, που σε βάζει ακριβώς στην ατμόσφαιρα ενός horror story. Ο τερατόμορφος Moreau και ο βιομηχανικά κτισμένος Heisenberg, σε κερδίζουν από την πρώτη στιγμή που τους αντικρίζεις. Η Donna Beneviento ήταν σίγουρα η αγαπημένη μου. Μπορεί να ακολουθεί την τακτική οδό του «στοιχειωμένο σπίτι με παιδικές κούκλες» αλλά τίποτα από όσα πρόκειται να βιώσεις δεν θα είναι κλισέ η χιλιοειπωμένο. Η ατμόσφαιρα χτίζεται από το περιβάλλον και το περιβάλλον χρησιμοποιεί χαρακτηριστικά του στόρι. Είναι ένα κορυφαίο δέσιμο για να συνεχίζεις να πιστεύεις ανά πάσα στιγμή ότι όλα μπορούν να πάνε δωμάτιο. Στο Village άλλωστε, δεν είσαι στην περίπτωση του αστυνομικού τμήματος στη Racoon City όπου υπάρχουν safe δωμάτια και μπαούλα για να αποθηκεύσεις ό,τι θέλεις. Το μόνο μέρος είναι τα σημεία που κάνεις αγορές από τον έμπορο Duke, ενώ στην κατοχή σου έχεις μία βαλίτσα για τα όπλα και τα πολεμοφόδια που θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις και τις χωροταξικές σου ικανότητες για να τα χωρέσεις όλα.
Το Resident Evil Village έχει μία μοναδική μυθιστορηματική αφήγηση χάρη στα εξαίσια γραφικά και το gameplay του, όχι μόνο για τους ταγμένους του τίτλου αλλά για τον μέσο gamer εκεί έξω που απολαμβάνει ένα καλό horror παιχνίδι. Σίγουρα ο Bram Stoker, θα το ζήλευε για τα διηγήματα που μάζευε για τις εφημερίδες του.
