Το έχετε παρατηρήσει και εσείς έτσι; Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ό,τι video game γίνεται ταινία είναι επιεικώς για κλωτσιές. Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν έχουν λόγο οι εταιρείες παραγωγής των παιχνιδιών. Γράψε λάθος. Λόγο έχουν, δεν ασχολούνται όσο θα έπρεπε.
Δεν είναι σαν το παράδειγμα του Μetal Gear Solid που ο Kojima θα είναι τεχνικός σύμβουλος για την ταινία. Οι άλλες εταιρείες δίνουν μεν τις ευλογίες τους για τις ταινίες, αλλά ποσώς τους νοιάζει τι θα φανεί.
Μαζέψαμε τις 7 πιο απαράδεκτες για να θυμηθείτε την βλακεία που έχει κυκλοφορήσει στη μεγάλη οθόνη και φτάνει σε βαθμό κακουργήματος. Ελπίζουμε το Metal Gear Solid να έχει άλλη τύχη.
1. Doom
The Rock και Karl Urban. Ένα τραγικό δίδυμο για μία τραγική ταινία. Ήταν τόσο κακή, που ο κόσμος ελπίζει πως ο John Cena θα κάνει καλύτερη δουλειά. Κάτι ανάμεσα σε αστρομαχητή και κομάντο ήταν ο Rock, ο οποίος δεν μπόρεσε να φορέσει ούτε ένα τίμιο περουκίνι για τον ρόλο. Έπρεπε να κρατήσει την στρατοκαυλίαση του ξυρισμένου κεφαλιού για να αρρωστήσουν ακόμη περισσότερο οι U.S. Army φανς. Αλλά από υπόθεση; Ούτε στο πιστολίδι δεν τα καταφέρνει η ταινία. Το χειρότερο; Ήταν το μοναδικό φιλμ στο οποίο ο Rock έπρεπε να δείχνει θηρίο και παρ’ όλα αυτά βλέπεις την πιο χτικιάρικη εκδοχή του εαυτού του. Μόνο ντροπή.
2. Resident Evil
Όταν ξεκίνησε ψάχναμε στο καστ τον Chris Redfield. Την Jill. Τον Brad. Πού πήγαν οι S.T.A.R.S.; Ποια είναι αυτή η Alice; Κάτι πήγε να σώσει η κατάσταση με την τρίτη ταινία και μετά χάθηκε τελείως η μπάλα. Έσκασαν μύτη οι πιο fail εκδοχές του Leon και της Claire, η υπόθεση έγινε πιο X-Files πεθαίνεις και το παιχνίδι που τόσο πολύ αγαπήσαμε διαμελίστηκε κυριολεκτικά από την Χολιγουντιανή συνταγή. Ειλικρινά, καλύτερα να ξεχάσεις ότι υπάρχουν οι ταινίες και να ξαναρχίσεις το gaming. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θυμάσαι τις ταινίες.
3. Double Dragon
Το γνωρίσαμε στα ουφάδικα. Το λιώσαμε στο Game Gear. Το πεθάναμε στο Nintendo. Και μετά ήρθε αυτή η ταινία. Με τον Mark Dacascos, τον Bruce Lee από τα LIDL και τον άμπαλο τον Scott Wolf από το Everwood προτού γίνει γνωστός. Τα δύο αδέρφια Jimmy Lee και Billy Lee, σε κινήσεις καράτε για αρχάριους ενάντια στον Robert ‘‘T-1000’’ Patrick. Δεν ξέρουμε γιατί η τυπάρα δέχτηκε να παίξει σε αυτή την ταινία, αλλά αυτό το μιξ του πανκ ντυσίματος με το post-apocalyptic σκηνικό, δεν το σώζει ούτε η εμφάνιση της Alyssa Milano.
4. Max Payne
Σκίσαμε τα βρακιά μας από την χαρά μας μόλις μάθαμε για ταινία Max Payne. Και σκεφτήκαμε μάλιστα πως ο Mark o Wahlberg δεν ήταν και τόσο κακή επιλογή. Κανείς gamer όμως, ΚΑΝΕΙΣ, δεν περίμενε το ξεφτίλισμα που θα γνώριζε αυτή η ταινία. Το πώς δηλαδή πήραν ένα neo-noir αστυνομικό στόρι και έβαλαν μέσα ό,τι βλακεία τους ήρθε στο κεφάλι. Το Max Payne, όφειλε να είναι ατμοσφαιρικό. Δεν ήταν. Όφειλε να εξερευνήσει το στόρι του Max από το πρώτο παιχνίδι. Δεν το έκανε. Έβαλε μέσα φάρμακα που προκαλούν παραισθήσεις και τέρατα που στοιχειώνουν τον εγκέφαλο. Πίκρα και απογοήτευση. Αυτό μας έμεινε.
5. Ηitman: Agent 47
Αν δεν υπήρχε αυτό το έκτρωμα, θα είχαμε βάλει στη λίστα την πρώτη ταινία με τον Timothy Olyphant. Πώς γίνεται ρε γαμώτο να κάνεις reboot ένα franchise και να κάνεις την πρώτη ταινία χειρότερη; Ο Rupert Friend διέλυσε ολοκληρωτικά οποιαδήποτε ελπίδα υπήρχε για να αναστηθεί η ταινία. Ο 47 από σιωπηλός δολοφόνος, έγινε action hero. Με εκρήξεις, κυνηγητά σε κτίρια και δρόμους, με όπλα που κάνουν ΗΧΟ. ΣΤΟ HITMAN. Ρε δεν μας παρατάτε;
6. Assassin’s Creed
Ακριβώς επειδή είχαν προηγηθεί όλα τα προηγούμενα, είμασταν βέβαια πως θα σκατώσουν. Λέγαμε δηλαδή. «Είναι συγκεκριμένο το στόρι, αλλά όλο και κάποια βλακεία θα κάνουν». Και έκαναν. Το Assassin’s Creed, ήταν μία ταινία που απλά θύμιζε το παιχνίδι και που κατέστρεψε ένα franchise πριν καλά-καλά ξεκινήσει. Δεν έφταιγε ο Fassbender. Αυτός έκανε καλή δουλειά. Στο σενάριο ωστόσο δεν υπήρχε ούτε ο Altair, ούτε ο Ezzio, ούτε κάποιος άλλος Ασασσίνος του παιχνιδιού. Το κομμάτι του stealth, το πιο σημαντικό σε αυτό το παιχνίδι, είναι ανύπαρκτο. Το μόνο που υπάρχει είναι το parkour, το οποίο το έχουμε δει πλέον σε τόσες πολλές ταινίες που καταντά ξεπερασμένο. Το Assassin’s Creed, θα μπορούσε να είναι μία καλή ταινία. Απλά κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά.
7. Street Fighter
Για αυτό το αίσχος τα έχουμε ξαναπεί. Από τους χαρακτήρες μέχρι την υπόθεση και από το σενάριο μέχρι τις ατάκες, το πιο δυστυχές από την πικρίλα που σου μένει είναι πως αυτή ήταν η τελευταία ταινία του τιτανοτεράστιου Raul Julia. Ενός θρύλου που μοιράστηκε το πλατό με τον ζιγκολό τον Van Damme και ένα σωρό πουθενάδες. Που βάλαμε δίπλα του την Kylie Minogue να παίξει την Cammy και δεν έβγαλε ούτε καν τον κώλο της να σώσει την ταινία. Για το στόρι, η ταινία Street Fighter είναι μέχρι και σήμερα μία από τις χειρότερες ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ. Και που δεν αξίζει για κανένα λόγο, να φέρει το όνομα ενός κολοσσού όπως τα παιχνίδια Street Fighter.
Το έχετε παρατηρήσει και εσείς έτσι; Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ό,τι video game γίνεται ταινία είναι επιεικώς για κλωτσιές. Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν έχουν λόγο οι εταιρείες παραγωγής των παιχνιδιών. Γράψε λάθος. Λόγο έχουν, δεν ασχολούνται όσο θα έπρεπε.
Δεν είναι σαν το παράδειγμα του Μetal Gear Solid που ο Kojima θα είναι τεχνικός σύμβουλος για την ταινία. Οι άλλες εταιρείες δίνουν μεν τις ευλογίες τους για τις ταινίες, αλλά ποσώς τους νοιάζει τι θα φανεί.
Μαζέψαμε τις 7 πιο απαράδεκτες για να θυμηθείτε την βλακεία που έχει κυκλοφορήσει στη μεγάλη οθόνη και φτάνει σε βαθμό κακουργήματος. Ελπίζουμε το Metal Gear Solid να έχει άλλη τύχη.
