Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μυστικό η αίσθηση που έχει προκαλέσει τον τελευταίο καιρό το Jura, ένα υπέροχο νησί που δίνει το όνομα του στο απόσταγμα και με ένα αρκετά εναλλακτικό success story, μιας και οι κάτοικοι του νησιού κρατούν ζωντανό το αποστακτήριο όπως κάνει και εκείνο για τους ίδιους. Σε ένα άλλο σύμπαν, θα μπορούσε να είναι και μια ωραία νουβέλα του Raymond Carver για αυτές τις μικρές κοινωνίες και τους ανθρώπους της σε μικροσκοπικά χωριά στη μέση του πουθενά. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με αμερικάνικη λογοτεχνία, αλλά με τη μαεστρία της σκωτσέζικης γης και με την επιτυχημένη συνταγή των ανθρώπων που την αγάπησαν και κατάφεραν να την χωρέσουν σε ένα μπουκάλι. Χώρια ότι έχουν μία από τις πιο ωραίες διαφημίσεις που έπαιξαν οι αληθινοί κάτοικοι του νησιού.
Στο δικό μου το μυαλό το Jura είναι το αουτσάιντερ. Μπορεί στο ευρύ κοινό να μην είναι το πρώτο όνομα που του έρχεται στο μυαλό όταν του ζητάς να σου αναφέρει peated whisky, ή whisky γενικότερα, αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό είναι που του δίνει αυτή τη δυναμική και το προβάδισμα να μπορέσει να εντυπωσιάσει και να φέρει κοντά του ανθρώπους, που ενδεχομένως δεν φαντάστηκαν ποτέ ότι θα μπορούσαν να έρθουν τόσο κοντά γευστικά με ένα single malt. Αυτό το whisky tasting και αυτή η κουβέντα ήταν που απασχόλησαν τους λάτρεις του αποστάγματος στην παρουσίαση των Jura που έκανε ο Μανώλης Μαθιουδάκης του The Whisky Beat με την ευγενική συμβολή του Σίμου Ταγάρα, Brown Spirits Expert της Concepts.
Είναι μια καλή ευκαιρία να τα δούμε ένα ένα και να διαπιστώσουμε πως έχει όλα τα φόντα όχι μόνο να κερδίσει τον κόσμο, αλλά να βρει και μια θέση στη σύγχρονη αντίληψη που έχουν οι νεότερες γενιές για το whisky.
Jura Journey - 40 ABV
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το entry level για κάποιον ο οποίος θέλει να ξεκινήσει το ταξίδι. Αμερικανική δρυς εξ ολοκλήρου στο συγκεκριμένο no age statement, το οποίο ωστόσο υπολογίζεται στα 6 με 8 έτη παλαίωσης. Αρκετά βουτυρώδες στη μύτη (περιέργως μου έβγαλε έντονα και πεπόνι), με λίγο μέλι και αχλάδι στην παλέτα. Το τελείωμα αφήνει μια γεύση από μοσχοκάρυδο και είναι αρκετά oily. Αν και το Journey δεν θα εντυπωσιάσει έναν γνώστη του single malt, είναι ότι πρέπει για να ξεκινήσει κάποιος που ενδεχομένως δεν πίνει και καθόλου ουίσκι. Είναι τόσο ελαφρύ σε σώμα που θα μπορούσες να το περάσεις για ιρλανδικό, ενώ είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσει μια εξαιρετική επιλογή για highball.
Jura 10 - 40 ABV
To πιο γνωστό μαζί με το 12αρι, με τα αμερικάνικα βαρέλια να ξεκινούν και να δίνουν μετά τη θέση τους στo Oloroso. Μελένια δημητριακά μαζί με αχνά ίχνη καπνού στη μύτη. Ένα υπέροχο μιξ από βανίλια και ίχνη κακάο στην παλέτα, ενώ στο τελείωμα μου έβγαλε πάρα πολύ καμένο ξύλο - δεν λέμε το καρβουνιασμένο αλλά εκείνο που πετάς στη φωτιά και αρχίζει και καίγεται. Φυσικά είναι όλη αυτή η γλυκάδα του Oloroso όπου βρίσκεται κάτω από τις νότες του καπνού και κάνει την διαφορά.
Jura 12 - 40 ABV
Νομίζω πως ήταν ο νικητής της βραδιάς καθότι το προτίμησαν οι περισσότεροι, αλλά η έκφραση του Jura στα 12 έτη είναι άλλη μια απόδειξη για το πόσο σπουδαία μπορούν να είναι τα νεαρά whisky. Το ωραιότερο είναι ότι βγάζει ένα σωρό διαφορετικές νότες στη μύτη. Κρέμα καραμελέ, μηλόπιτα, σοκολάτα γάλακτος αλλά και δέρμα και μέλι. Αρκετά στρογγυλό στην παλέτα, υπάρχουν ίχνη κακάο, γλυκάδα από το Oloroso αλλά όχι σε σημείο που δεν αφήνουν να μαρτυρήσει τον χαρακτήρα του. Απλά εδώ το peated, είναι αυτό που λέμε ο ευγενής καπνός, που δεν είναι επιθετικός και αφήνει πολλά άλλα στοιχεία να αναδειχθούν. Στο τελείωμα μου έβγαλε από μαγειρεμένα μήλα μέχρι και μέντα.
Jura 18 - 44 ABV
Εγώ το αποκαλώ κρασάτο. Έχει τελείωμα σε βαρέλια με κρασί Bordeaux και ακόμη και αν δεν είσαι οινογνώστης, το κρασί είναι από τα πρώτα πράγματα που πιάνεις στη μύτη μαζί με τα κόκκινα φρούτα και ενδεχομένως λίγη κανέλα ή και μοσχοκάρυδο. Αρκετά φρουτώδες και στην παλέτα που βγάζει από βατόμουρα μέχρι κεράσι (κάποιος μάλιστα έκανε και σχόλιο ότι του βγάζει γλυκό του κουταλιού κεράσι που το βρήκα πολύ στοχευμένο), με το τελείωμα ναι έχει μπισκότα, σοκολάτα αλλά και φλοίδες πορτοκαλιού. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο καπνός στο 18 είναι ακόμα πιο διακριτικός από ότι στο 12.
Jura 21 - 46,7 ABV
Θα είμαι ειλικρινής. Δεν θα ήταν η πρώτη μου επιλογή και θα προτιμούσα ξεκάθαρα το 18 για πιο προσωπικές στιγμές ή ακόμα και ένα μπουκάλι 10 ετών για να απολαύσω την παρέα. Όμως το Jura 21 ετών απευθύνεται σε εκείνους που θέλουν να ψάξουν τη σειρά λίγο παραπάνω, να δοκιμάσουν την έκφραση της μακράς ωρίμανσης γιατί έτσι έχουν συνηθίσει να κάνουν και ειδικότερα σε κάθε whisky lover που του αρέσει να έχει γνώση. Πολύ περισσότερο, δείχνει πόσο ικανό είναι το αποστακτήριο για μια τόσο προσεγμένη εμφιάλωση. Διπλή ωρίμανση λοιπόν, αφού πρώτα σε αμερικάνικα βαρέλια για να ωριμάσει στη συνέχεια σε διαλεχτά virgin αμερικανικά τα οποία δίνουν και ένα πιο πιπεράτο και spicy χαρακτήρα στο απόσταγμα. Μπανάνα και καραμέλα και ενδεχομένως λίγο μάνγκο στη μύτη, καρύδια και αμύγδαλα και ζαχαρούχο γάλα στην παλέτα (κάποιοι είπαν και λευκή σοκολάτα που το θεωρώ εξαιρετικό), ενώ όλη η κουβέντα για τα μπαχαρικά από το βαρέλι βρίσκεται για μένα στο τελείωμα και το κάνει ενδεχομένως το πιο πιπεράτο από τη σειρά του Jura. Σε κάθε περίπτωση αξίζει να το δοκιμάσεις.
