Ο βασιλιάς των αλλαντικών, ο λόγος που θα έκανε τον Βαγγέλη Ιωάννου να σταματήσει να βγάζει παρατσούκλια με λογοπαίγνια και η αιτία που μας κάνει να τρέχουμε στο πρωινό του ξενοδοχείου τις βάρβαρες πρωινές ώρες, το ένα και μοναδικό μπέικον φίλες και φίλοι του Ratpack. Μια λεπτή φέτα με τις ιδανικές αναλογίες λίπους και κρέατος η οποία έχει αυτό το μεθυστικό άρωμα που πλημμυρίζει τα ρουθούνια και γαργαλάει τον βρεγματικό λοβό του εγκεφάλου ίσως και να μην πρέπει να το τηγανίζουμε τελικά, αν θέλουμε να την απολαύσουμε όπως πρέπει και όπως της αξίζει.
6 ιδέες για να βάλεις περισσότερο μπέικον στη διατροφή σου
Έχει τη σημασία του να δούμε σε πρώτη φάση την ανατομία του μπέικον πριν δούμε γιατί είναι λάθος το τηγάνι. Το λίπος και το ψαχνό έχουν διαφορετικές θερμοκρασίες μαγειρέματος, με το λίπος να λιώνει σε αρκετά χαμηλότερη θερμοκρασία από αυτή που χρειάζεται το ψαχνό για να ψηθεί. Την ίδια στιγμή είναι ενωμένες οι εναλλασσόμενες αυτές λωρίδες ψαχνού και κρέατος, με αποτέλεσμα να μην μαγειρεύονται σωστά. Μια σωστή λωρίδα μπέικον πρέπει να είναι τραγανή, αλλά όχι εντελώς ξερή και ταυτόχρονα να έχει συγκρατήσει αρκετό λίπος για να έχει γεύση. Εδώ μιλάμε για μια λεπτή ισορροπία που θέλει ανώτερα μαθηματικά για να επιτευχθεί.
Το τηγάνι έχει σαν μέσο θερμότητας, όχι την επιφάνειά του, αλλά το καυτό λάδι με το οποίο έρχεται πρώτα σε επαφή με το μπέικον ψήνει γρήγορα το κρέας πριν αρχίσει να λιώνει το λίπος. Αυτό έχει σαν συνέπεια το γνωστό κατσάρωμα των φετών κάτι που καταστρέφει την σωστή και πλήρη επαφή του μπέικον με την θερμή επιφάνεια. Έτσι το λίπος δεν καταφέρνει να λιώσει όπως πρέπει και το αποτέλεσμα τελικά είναι είτε τσίχλα, είτε ένα κομμάτι κάρβουνο, το σημείο που περνάει από το ένα σημείο στο άλλο είναι πολύ δυσδιάκριτο. Χώρια που το τηγάνι έχει τους χωροταξικούς του περιορισμούς όταν θες να φτιάξεις ποσότητα που να σε χορταίνει και να μην κοροϊδεύεις.
Για κάποιον που επιμένει στο τηγάνισμα υπάρχει η λύση της φριτέζας που δίνει ομοιόμορφο ψήσιμο καθώς το μπέικον κολυμπάει στο λάδι, αλλά είναι μια μέθοδος που δύσκολα επιτυγχάνεται στο σπίτι, για να μην αναφέρουμε το overkill τηγανίλας.
Η νέα μόδα στο μαγείρεμα του μπέικον είναι το τσιγάρισμα στο νερό και όσο παράλογη κι αν ακούγεται, είναι μια τεχνική που δουλεύει. Το νερό τραβάει το λίπος από το μπέικον και επιτρέπει στο ψαχνό να μαγειρευτεί όπως πρέπει χωρίς το ενοχλητικό κατσάρωμα. Το μεγάλο μειονέκτημα αυτής της τεχνικής είναι ότι παρά το τέλειο ψήσιμο, χάνεται ένα σεβαστό κομμάτι της γεύσης από το αλάτι και το καπνιστό άρωμα του μπέικον.
Φτιάξε αυγά με μπέικον σαν τον Γκόρντον Ράμσεϊ
Πάμε τώρα στη σωστή πλευρά της ιστορίας , το ψήσιμο. Ο τρόπος για να έχουμε ένα μικρό αρχικό λιώσιμο του λίπους και μετά να ψηθεί το ψαχνό με το υπολειπόμενο λίπος σωστά χωρίς κατσάρωμα και με τέλεια ισορροπία στην υφή, έχει ως εξής: Βάζουμε τις λωρίδες του μπέικον σε κρύο φούρνο πάνω σε ένα ταψί με λαδόκολλα. Ανάλογα με το πόσες κλίμακες έχει ο φούρνος, διαλέγουμε να βάλουμε το ταψί κάπου ανάμεσα στην κάτω-κάτω θέση και στη μέση. Ψήνουμε στους 200° για περίπου 20 λεπτά, ανάλογα και με το πόσο λεπτές ή χοντρές είναι οι φέτες του μπέικον, προσέχοντας να μην καλύπτει η μία φέτα την άλλη. Το αποτέλεσμα θα είναι τέλεια ψημένες και νόστιμες φέτες μπέικον χωρίς κόπο.
